โจทย์ คือ ตอบคำถามใน 4 ข้อ
1. ภารกิจทำอะไร แล้วทำอย่างไร
2. ประโยชน์ที่เกิดขึ้นคืออะไร
3. คุณค่าที่เกิดขึ้นคือ อะไร
4. ได้เรียนรู้อะไร
เช้านี้ครูให้เป็นลูกมือน้อง-ภัสทำอาหาร หลังจากจัดการข้าวต้มเสร็จ จัดผลไม้ แล้วครูก็โทรมาให้เตรียมเครื่องให้น้องภัสทำยำ หนูพยายามนึกกับตนเองว่าใช้อะไรบ้าง หยิบไปแล้วก็ให้น้องเป็นคนบอกว่า ทำยังไงเท่าไหร่ แต่ก็มีช๊อทที่หั่นมะเขือเทศไม่ตรง การตีความของจิตกับคำว่า “หั่นครึ่งของหนูผิด”
ทบทวนกับตนเอง อืม นี่ไม่ใช่ครั้งแรก แต่ก็ยอมรับค่ะ ซึ่งเป็นสิ่งที่ต้องทำความเข้าใจกับตนเอง นี่ไม่ใช่ครั้งแรก การทำอาหารหนูไม่ชอบอยู่แล้ว ได้ทำแบบชิลๆก็รู้สึกชอบใจค่ะ
ประโยชน์ที่เกิดขึ้นก็ได้ผ่อนแรงน้องในการเตรียมเครื่องต่าง ๆ แต่สำหรับตนเองเป็นการฝึกการละว่า หากต้องเป็นคนคอยรับคำสั่งจากน้องทำได้ไหม ก็ถือว่าพอได้ค่ะ แต่ก็ยังแปลสารผิด (อีกตามเคย) ซึ่งดูเหมือนหนูจะขาดการจินตนาการร่วมไปกับคนสั่งเมื่อมีการปรับอะไรมักจะเป็นปัญหา
คุณค่าที่เกิดขึ้นก็ได้เห็นภาพสะท้อนของตนเองค่ะ และแม้ว่าจะทำกับข้าวไม่เป็น ก็พอที่จะหยิบจับอะไรให้น้องที่ต้องคอยปรุงได้บ้าง
ได้เรียนรู้ว่า การทำงานร่วมกับคนอื่น หากเข้าใจไม่ตรงการ การทำงานก็จะทำให้สะดุดได้ มานึกย้อนตอนทำงานที่ทำงานเราเป็นไหม ตอนลงพื้นที่กับพี่อ้อ เราก็คุยทำความเข้าใจกันก่อน พอบ่อยขึ้นก็เหมือนแทบไม่ต้องคุยจนเราใช้คำว่า “รู้กัน” แต่พอทำกับ “พี่กุ๊” ก็จะมีสะดุดบ้างเพราะจูนกันยังไม่ค่อยลงตัว สถานะที่หนูทำงานกับน้อง อาจจะเป็นแบบทำกับพี่กุ๊ คือ ทำด้วยความไม่แน่ใจสงสัยว่า “ใช่ไหม”
พอถาม แล้วมาทำ แต่ก็ยังไม่เกิดความเข้าใจกับตนเอง ที่ตรงกับคนสั่งผลลัพธ์ ก็ยังไม่ออกมาอย่างที่คนสั่งต้องการ ลึก ๆน่าจะเป็นภาวะ “ตัวกู” ที่ยังไม่ลงและต่อต้านอยู่ข้างมในมากกว่าที่ยังขัดขวางการทำงานค่ะ
ได้ก็เป็นการทำอาหารที่สนุกสนานไปอีกแบบ เป็นอีกหนึ่งรูปแบบการเรียนรู้ ที่ครูวางโครงให้ได้ทบทวนและฝึกกันค่ะ
ไม่มีความเห็น