สวัสดีครับ
วันนี้ ก็คงไม่มีอะไรอีกนอกเสียจากว่า การที่เราได้มาทบทวนความคิด ความอ่าน ว่าทำไมเราถึงได้จมปลักอยู่กับโลกใบนี้มากมาย หรือจะเรียกอย่างหนึ่งก็คือ วัตถุนิยม เพียงเพราะรูปร่างหน้าตา รูปลักษณ์ภายนอก ทำให้เรานั้นลุ่มหลงอยู่กับมัน จนงมหัวไม่ขึ้นแล้ว แม้จะขึ้นแล้วแต่ก็ยังปฎิเสธหา้ข้ออ้างใส่ตัว เพียงเพื่อจะทำให้ตัวเองถูกต้อง
วันนี้เรามาดูว่า ทำไมเครื่องยนต์ทุกเครื่องที่อยู่ในรถถึงไม่ได้รับการใส่ใจ กลับถูกปิดไว้ภายในใต้กระโปรงรถแทน หรือบดปังโดยใช้เหล็กที่รีดมาแล้วปิดแทน ซึ่งเหล็กนั้นก็เป็นสิ่งที่โค้งเว้า ขึ้นรูป ลงสีไว้อย่างสวยงาม แต่เมื่อเวลาผ่่านไป ๕ ปี ๑๐ ปี หรือ ๒๐ ปี คุณค่าที่อยู่ภายนอกเหล่านั้นกลับลดลง แต่เครื่องยนต์ภายในยังคงดำรงอยู่ได้และขับเคลื่อนไปได้อีก
ในขณะเดียวกัน เราเองก็มองมนุษย์ด้วยกัน เพียงแค่ใบหน้าเท่านั้น มิได้มองไปถึงเครื่องใน ตับไต ไส้พุง ซึ่งหากมองดีๆแล้ว มันก็ไม่ต่างอะไรกับวัว ควาย ต่างๆที่มีเครื่องในนำมาให้เรากินกัน แต่บางครั้งเรากลับละเลย ไปมองเห็นคุณค่าที่อยู่ภายหน้าตรงใบหน้าแล้วตัดสินคนกันตรงนั้นว่าจะเอาใคร
นี้เป็นเครื่องหมายอย่างหนึ่งที่จะบอกว่า บางครั้งภายนอกก็มิืสำคัญไปกว่าภายในเลย ทุกอย่างจะต้องขับเคลื่อยไปด้วยกัน ถึงจะประสบความสำเร็จ
ไม่มีความเห็น