ตั้งแต่เกิดจน...
...ในวันที่ฉันเกิด
มีคนตัวใหญ่อยู่ใกล้ ๆ
อุ้มฉันมั่นคงอย่างตั้งใจ
กระแสธารความห่วงใยไหลพรั่งพรู
...ในวันที่ฉันเป็นเด็ก
มือเล็ก ๆ โดนมือใหญ่ ๆ กุมไว้
พาฉันเรียนรู้โลกที่กว้างไกล
คอยปลอบประโลมใจยามอ่อนแอ
...ในวันที่ฉันโตเป็นวัยรุ่น
มือใหญ่อุ่น ๆ คอยประคองพยุงไว้
ไม่ให้สาวน้อยได้หลงผิดหรือเผลอใจ
ให้ทุกวันที่เป็นไปเจอสิ่งที่ดี
...ในวันที่ฉันโตเป็นผู้ใหญ่
มือกร้านอ่อนแรงเพียงใดยังกุมอยู่
เห็นฉันเป็นเด็กเสมอและเฝ้าดู
คอยเคียงคู่ฉันตลอดทั้งทุกข์สุขใจ
...ในวันที่ฉันแก่ตัวลง
คนตัวใหญ่ซื่อตรงอาจไม่ได้อยู่ใกล้
ท่านอาจจะจากฉันไปแสนไกล
แต่ความรักความห่วงใยไม่เปลี่ยนแปลง
...ดังนั้นในวันนี้
วันที่ทั้งฉันและท่านยังมีลมหายใจอยู่
ฉันจะคอยรักคอยเชิดชู
" พ่อ " คนนี้ที่คอยแลดูฉันตลอดเวลา
...ในวันที่เรียกว่าอนาคต
ความฝันงามงดคงเป็นจริงได้
แม้จะเหนื่อยกายและใจสักเพียงใด
ลูกก็จะสู้ด้วยใจและสร้างฝันให้เป็นไปเพื่อครอบครัวเรา
พ่ออาจจะไม่ใช่คนที่ดีที่สุด
แต่พ่อเป็นคนที่รักลูกที่สุด
ลูกอาจจะไม่ใช่คนที่ดีที่สุด
แต่ลูกก็เป็นคนที่รักพ่อที่สุดเช่นกัน
รักพ่อเสมอ...
...ตอกมัดกล้า...
ความเห็น (2)
เรามี "พ่อ" เพียงคนเดียว
ต้องดูแล "พ่อ" เพียงคนเดียวของเราให้ดีที่สุด ;)...
สวัสดีคะครู
|
Wasawat Deemarn |
แน่นอนคะ ถึงตอนนี้ไม่ได้ดูแลทางกายแต่ก็ดูแลทางใจ อย่างน้อยก็ทำให้พ่อสบายใจที่หนูเป็นตัวของหนูแบบนี้ ขอบคุณทุกความปรารถนาดีของครู ครูเหมือนพ่อคนที่สองของหนูเลยนะคะ รักเคารพครูเช่นกันคะ