"คำนึงถึงพ่อ"
บันทึกของลูกที่เกิดจากความทรงจำในอดีตที่ผ่านมา ถ่ายทอดเรื่องราวของพ่อบังเกิดเกล้าผู้จากไปเมื่อปีพ.ศ.2528 คิดถึงพ่อครับ
๕/๑๒/๒๕๕๕
*********
"คำนึงถึงพ่อ"
พ่อเป็นใคร มาจากไหน ก็ไม่รู้ พ่อมาอยู่ กับครู ชื่อ “มหา” (สุวัฒน์+สำเนียง)
ท่านเป็นคนใจดีมีเมตตา ดูแลมาคราอยู่ “หมู่บ้านปางค้อ”
“นายสงวน” นั่นหรือคือ “ชื่อพ่อ” เป็นหนุ่มหล่อแค่ไหนไม่ขอบอก
เป็น “นักเลง” เกียงไกรใน “น้ำลอก” ไม่ตะคอกใส่ใครที่ไหนเลย
มาพบรักกับสาวสวยสุดซึ้ง เป็น “เมียหนึ่ง” ก่อนใครใคร่เอื้อนเอ่ย
“ประสาท” คือชื่อหญิงยิ่งคุ้นเคย มีลูกเชยแนบชิดสนิททรวง
คนหนึ่งหรือนั่นคือ ชื่อ “ประเสริฐ” คนสองเกิดความหวังดั่งตั้งหมาย
ชื่อ “กอบทอง” คล้องจิตสนิทกาย แต่ลูกชายยังขาดประหลาดทรวง
อยู่กับเมียคนแรกมาหลายฝน อยู่มาจนลูกหญิงยิ่งน่าห่วง
เป็นสาวรุ่นอุ่นแท้ในแดดวง สุดช้ำทรวงต้องร้างห่างกับเมีย
มาพบสาวคนใหม่ใน “บ้านแพะ” เฝ้าข้องแวะเวียนมาไม่หน้าเสีย
เธอตอบรับกลับให้ได้เป็นเมีย หลังจากเคลียพันผูกลูกเมียเดิม
สาวคนใหม่นั้นหรือชื่อ “ทองสุก” เป็นคู่ทุกข์ปลุกใจให้ฮึกเหิม
ช่วยก่อร่างสร้างฝันกันเพิ่มเติม เริ่มประเดิมลูกหญิงแอบอิงมา
“อ้อย” นั่นหรือคือชื่อของลูกสาว พอถึงคราวลูกชายร่ายคาถา
ขอให้มีสมใจสมอุรา หลังเกิดมาจึงตั้งให้ “ไอ้บังเอิญ”
พ่อทำงานตรากตรำระกำทุกข์ เฝ้าเบิกบุกถางไร่ไม่เก้อเขิน
ใส่ข้าวโพด ถั่วฝ้าย ได้เงินเพลิน “ว่าง” เหลือเกินไม่มีในหัวใจชาย
ทั้งเลื่อยไม้เผาถ่านงานชีวิต คนใกล้ชิดมองเห็นเป็นความหมาย
ทั้งช่วยเหลือเจือจุนให้อุ่นกาย สร้างบ้านไม้หลังใหญ่ให้งดงาม
พ่อขายไร่ในดง “คันโช้ง วัดโบสถ์” มิได้โอดครวญให้ที่ใครหยาม
นำเงินไปซื้อนาราคางาม ในเขตคามน้ำอ่างอำเภอตรอน
ทำนาได้ต่อมาสักระยะ แล้วก็ผละจากนามาสิงขร(อีกครั้ง)
มาทำไร่ในดงพงษ์ป่าดอน แล้วก็จรจากลา “ผู้ข้า” ไป
พ่อเจ็บเจียนขาดใจในวันนั้น ลูก แม่ หมั่น บีบนวด ปวดตรงไหน
อยากให้พ่อหายปวดร้าวรวดใจ แม่บอกให้ลูกไวตามหมอมา
ปั่นรถถีบคันเก่าเฒ่าสักหน่อย ใจเต็มร้อยหาหมอมารักษา
กลับได้รับปฏิเสธจากหมอยา(อนามัย) บอกให้พาคนป่วยมาหาตน
ปั่นไปหา “หมอผิน” อีกหนึ่งท่าน หวังใจมั่นลองดูอีกสักหน
ท่านรีบบึ่งรถเครื่องมารักษาคน น้ำใจจนบัดนี้ยังจดจำ
แต่สุดท้ายพ่อก็ได้สิ้นชีวิต ยังข้องจิตภายในใจถลำ
ลึกลงไปพ่อสิ้นใจใครคนทำ หรือพ่อทำตัวเองตายวายชีวาต์
ขอให้พ่อที่ดีเลิศสำหรับลูก ด้วยพันผูกใจรักกันหนักหนา
ไปสู่ทางที่ดีเคยมีมา ตามตำราพุทธศาสน์ทุกชาติไป.
คำสำคัญ (Tags): #พ่อของผม#ระลึกถึงพ่อ#นายสงวน เรียงประพัฒน์#พ่อที่รัก#สกุลเดิมเรืองประพัฒน์#พ่อผู้ให้#วันพ่อปีนี้๕๕
หมายเลขบันทึก: 511052เขียนเมื่อ 5 ธันวาคม 2012 18:46 น. ()ความเห็น (7)
- แต่งกลอนได้กินใจมาก
- จำได้ทุกขั้นตอน สมกับเป็น" พี่หนาน" นะคะ
- คิดถึงพ่อเช่นกันค่ะ
- สวัสดีครับคุณKRUDALA ขอบคุณสำหรับดอกไม้และคำชมมากนะครับ การแต่งกลอนก็ไม่ได้เก่งอะไรหรอก มันกลั่นมาจากความรู้สึกและประสบการณ์ที่ผ่านมา
- สวัสดีครับคุณ หยั่งราก ฝากใบ ขอบคุณที่มอบดอกไม้ให้นะครับ ผมไม่ค่อยได้บันทึกมากนักนานๆ ครั้งครับ ตามประสาพ่อค้าที่ไม่ค่อยจะว่างสักเท่าไหร่
สวัสดีครับคุณเมืองน่ารัก ขอบคุณที่มอบดอกไม้ให้มากนะครับ
ชอบจังขอบคุณค่ะ...ทำให้คิดถึงพ่อเหมือนกันนะคะ (พ่อเสียไปนานแล้วนะคะ)
ขอขอบคุณ คุณมณีเทวา มากนะครับที่ให้ความคิดเห็น (ผมไม่ค่อยได้เข้ามาบันทึกอาจล่าช้าไปหน่อย) และขอแสดงความเสียใจกับการจากไปของคุณพ่อด้วยครับ
ขอขอบคุณ คุณหยั่งราก ฝากใบ อีกท่านด้วยนะครับที่ให้กำลังใจ
คิดถึงพ่อเหมือนกัน พ่อจากไป 2 ปี แล้วคะ
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก