พระคุณครู l ภารกิจ ตามหา "บัว" กอบัวนะ ไม่ใช่สายบัว
กับการตอบคำถามที่ว่า
1.ภารกิจครูให้ทำอะไรอย่างไร
2. มีประโยชน์อะไร
3. คุณค่าที่เกิดขึ้น
4. ได้เรียนรู้อะไร
ภารกิจนี้เป็นภารกิจพ่วงที่ ครูให้โอกาสพาทุ่งไปล้างแผลที่ รพ.และจัดหาไหมพรมให้ครู เวลาที่ขับรถไปถึงถือว่า ปกติค่ะล้างแผลเสร็จก็ตระเวนหาร้านไหมพรมกินเวลามากโขเพราะกว่าจะหาเจอ และวนไปวนมาทั้งๆที่หนูก็ถามทางจากพี่ๆพยาบาลแล้ว และก็ยังหาแบบที่ใจหนูนึกภาพไม่ได้ แต่วันนี้ไม่ได้ตั้งใจจะพูดเรื่องไหมพรมแต่จะพูเรื่อง "บัว"
ครูยื่นใบ order ให้แบบเป็นปกติในการมอบหมายงานหนู เพราะหากครูไม่ทำแบบนี้ หรือ หนูไม่จด หนูก็จะลืมบ้าง พลาดบ้างอย่างน่าตี จนหนูยังเจ็บใจตนเองค่ะ ถ้าหนูเป็นครูคงเบ่งกะบาลหนูวันละหลายๆรอบ แต่ครูก็อดทน หนูได้ใบ order มาก็อ่านส่วนใหญ่เป็นเมนูอาหาร
พอมาถึงบัว หนูเอ่ยถามครูแบบโง่ๆว่า "บัวสายเหรอค่ะ"
ทั้งๆที่ครูเขียนว่า บัวแดง หรือ สีใกล้เคียง
ใจหนูแว๊บไปถึงแกงสายบัว
แถมตอนนั้นมีภาพเด็กๆลงไปเก็บสายบัวมาทำ แกงสายบัวขึ้นมาในหัวด้วย
สมองนี้ มันมีอัจฉริยภาพในเรื่องเฉไฉเป็นที่หนึ่งจริงๆค่ะ
เอาหล่ะซิ กว่าจะได้ออกมาดูบัวก็เที่ยง หาข้าวให้น้องทุ่งทานก่อนแล้วก็แวะร้านบัว
เพราะว่าซักไปๆมา ๆกลายเป็นว่า ให้หา กอบัว มาปลูกในกระถางที่มีผู้ถวายหลวงปู่ที่หน้าศาลา 4
พอไล่เรียงไปทีละร้าน ส่วนใหญ่จะมีแต่ บัวสี และบัวฉัตร
แต่ดูยังไงสีมันก็ไม่แดง มีขาวบ้าง ม่วงบ้าง เหลืองนวลบ้าง ใกล้ๆหน่อยก็ชมพู
จึงถ่ายภาพส่งให้ครู
ถ่ายเสร็จครูโอเคเอาจากร้านที่ถ่ายมาราคา 50 บาท 5 กระถางหนูร้องจ๊ากในใจ
เพราะที่ถ่ายส่งให้ครู สีนั้นมีกระถางเดียว
ทั้งๆที่ครูบอกว่า ให้เอาที่ร้านนี้ 5 กระถางไม่ได้บอกว่า เอาสีนี้ 5 กระถาง
ใจหนูมักจะไปติดคำสั่งเดิมๆที่ครูยังไม่ได้เปลี่ยน
แล้วข่อยก็ทำผิดทุกที
โทรหาครูครานี้หนู หง๋อๆ เอ๋อ
ครูย้ำว่า แล้วใครบอกให้เอาบัวแดง
"เราบอกให้เอาบัวกระถางละ50 บาทมา 5 กระถาง
แม้จะหยิบบัวให้ครูแต่ใจหนูก็จ๋อยค่ะ รู้สึกว่า ไม่ตรงใจ
เป็นการเสร็จภารกิจแบบเสร็จเท่าที่เสร็จแต่ข้างในหนูไม่แล้วใจ
ประโยชน์ที่เกิดขึ้น กับตัวหนูก็ได้เห็นความอดทนดั้นด้นของตนเอง แม้จะล้า ออกอาการมั่ว ๆมึน ๆแต่ก็ทำจนเสร็จ ได้เอาใจใส่น้องด้วยการหาอะไรให้ทานก่อนระหว่างรอ เพราะต้องมาร่วมชะตากรรมกับความไม่เอาไหนของหนู เฮอะ ๆ
คุณค่าที่เกิดขึ้น คือ หนูได้ย้ำกับตนเองว่า ภาพที่ตีความสั่งของครูด้วยการคิดของหนูมักจะผิด ต้องระวังกับตนเอง แม้กระทั่งการเลือกบัว เพราะพอหนูเห็นบัวฉัตรสีชมพูใจบอกว่าใช่ แต่มันก็ไม่ใช่ เห็นบัวสีอีกร้าน นั่นก็ไม่โอเค เป็นสิ่งที่หนูต้องเตือนสติและย้ำกับตนเองหลายๆครั้งในการทำงานถวายครู ที่ผิดเพราะไม่ถาม เป็นบ่อยเพราะใจหนูมักจะรับรูอะไรผิดๆเจ้าค่ะ
ได้เรียนรู้ว่า สิ่งที่ขัดขวาวการทำงานของหนูคือ ใจที่มักจะไปยึดติดคำสั่งเดิม แล้วไม่ปล่อยออก พอครูสั่งใหม่ใจหนูปิดกั้น สงสัย แล้วก็ไปต่อไม่ค่อยได้ พอทำออกมาผิด หรือได้ยินเสียงถอนหายใจ หรือ เสียงเขียว ความน้อยใจก็จะดันอกขึ้นมา ขัดขวางการทำงานของหนูเองเจ้าค่ะ
ที่ทำงานรับใช้ครูไม่ดี เพราะมัวแต่เสียเวลากับความสงสัยและน้อยใจเจ้าค่ะ
ไม่ว่าอย่างไร สุดท้ายบัวก็มาถึงศาลา ครูก็เมตตาพาเด็ก ๆเอาลงกระถางบัว
อ้อ ยังมีช๊อตเด็ด หนูไม่ได้ซื้อดินบัวมา ทั้งๆที่ออกมาจากร้านแล้ว
ตัดสินใจวนกลับไปซื้อใหม่
นี่แหละคือ เส้นทางการเรียนรู้ ที่เต็มไปด้วยความโง่ของหนู
ความเห็น (1)
ประโยชน์ คุณค่า และสิ่งที่ได้เรียนรู้ ใคร่ครวญออกมาน้อยมาก