เมื่อสัปดาห์ที่แล้วผมได้ไปเยี่ยมโรงเรียนบ้านม่วงสามปี อ.ลี้ จ.ลำพูน พร้อมกับชาว สพป.ลำพูนเขต 2 แม้โรงเรียนนี้จะอยู่ห่างไกลความเจริญมากๆ สมกับชื่ออำเภอลี้ สมัยก่อนเราจะไปเชียงใหม่ตามถนนพหลโยธินเมื่อถึงลำปางลำปางต้องไปเส้นทางที่คดโค้งผ่าน เถิน-ลี้ -บ้านโฮ่ง-ป่าซาง- ลำพูน- เชียงใหม่ แต่พอเขาตัดถนนใหม่เส้นทางนี้จึงซบเซาลง ถนนยังคงเป็นแค่ 2 เลน เมืองป่าซาง(เพลงป่าซาง)ที่เคยโด่งดังก็เงียบเหงาไปถนัดตา
แม้จะไกลแค่ไหน(เหมือนร้านอาหารอร่อยๆ) แต่พอเราไปถึงก็หายเหนื่อย โรงเรียนน่าอยู่น่าเรียนมาก อาคารเก่าๆแต่ได้รับการตกแต่งให้มีบรรยากาศดีมากๆ ผอ.ชื่อ พัชรา วงศ์คำตัน พร้อมคณะครูให้การต้อนรับพวกเราอย่างดี พาไปเยี่ยมชมทุกซอกทุกมุม
โรงเรียนนี้ทั้งผู้บริหารและครูทุกคนทุ่มเทเอาใจใส่ต่อการดูแลพัฒนาผู้เรียนทุกด้านอย่างแท้จริง
เด็กเรียนอย่างมีความสุขและเป็นเด็กดี เด็กคนไหนอ่านหนังสือไม่ออกครูเอาไปสอนที่บ้านตัวเองจนเด็กอ่านคล่อง เขียนคล่อง คิดเลขเก่ง ด้วยเหตุนี้จึงเป็นที่พอใจของผู้ปกครองนิยมส่งบุตรหลานมาเรียนจำนวนเพิ่มขึ้นทุกปีจากจำนวนไม่ถึงร้อย ตอนนี้นักเรียนเกือบ 300คน ในเขตพื้นที่บริการมีนักเรียนไม่กี่คน นักเรียนจากนอกเขตพากันมาเรียนมากมาย เป็นโรงเรียนที่ผมศรัทธาด้วยใจจริงๆ
โรงเรียน
เขามีคติว่า"รักโรงเรียนเหมือนบ้าน รักงานเหมือนชีวิต รักศิษย์เหมือนลูก" อัตลักษณ์คือ เด็กดีมีสัมมาคารวะ เอกลักษณ์คือ ดนตรีพื้นเมือง ดนตรีไทย ทุกพื้นที่ในโรงเรียนมีกิจกรรมที่เด็กๆทำอย่างสร้างสรรค์มากมาย ภายใต้การให้คำปรึกษาแนะนำของผู้บริหาร และคุณครูทุกๆคน เราได้เห็นกิจกรรมสนองปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและส่งเสริมการประกอบอาชีพเพื่อมีรายได้ระหว่างเรียนของนักเรียนมากมาย ทั้งเลี้ยงปลา เพาะเลี้ยงจิ้งหรีด ปลูกผักทำสวนครัว ฯลฯ
และที่ผมประทับใจมากที่สุดก็คือได้พบกับ ครูผ่องศรี ปะวัลละ ผู้รับรางวัลครูสอนดีของ สสค. ซึ่งเป็นครูสอนคณิตศาสตร์ มีเทคนิคการสอนทำให้เด็กอ่อนคณิตศาสตร์ชอบเรียนคณิตศาสตร์และสอบผ่านกันทุกคน ผลสอบโอเน็ตคณิตศาสตร์ 71%สูงกว่าทุกกลุ่มสาระ ผลประเมินภายนอกรอบ 3 ตัวบ่งชี้ที่5 ก็ผ่านระดับดี ลูกศิษย์ครูผ่องศรีที่เป็นครูคณิตศาสตร์โรงเรียนใกล้กันก็สอนให้เด็กมีผลสัมฤทธิ์สูงเช่นกัน
เงินรางวัลของตน
1 หมื่นบาทก็บริจาคให้โรงเรียนทั้งหมด ที่สำคัญเธอเกษียณในวิทยฐานะชำนาญการ
เมื่ออายุ 54 ปี เคยส่งผลงานแล้วไม่ผ่านการประเมินวิทยฐานะ น่าเศร้าใจไหม
ขณะที่อีกหลายโรงเรียนได้วิทยฐานะชำนาญการพิเศษเกือบทั้งโรงเรียนทั้งๆที่ผลสัมฤทธิ์นักเรียนต่ำ
ที่ไม่ได้ก็เพราะคุณสมบัติยังไมถง
ครูผ่องศรีเธอมีความสุขที่สอนให้เด็กประสบผลสำเร็จในการเรียนคณิตศาสตร์โดยมิได้สนใจรางวัลหรือผลตอบแทนทางวัตถุใดๆ
รางวัลครูสอนดีที่ได้รับก็เกิดจากภาคี 4 ฝ่ายในโรงเรียนเสนอเอง คือผู้บริหาร เพื่อนครู นักเรียน
และผู้ปกครอง เธอมิได้เสนอตัวเอง และไม่ต้องเขียนเอกสารเล่มโตๆหลอกใครด้วย ดูหน้าตาเธอสิครับดูอิ่มเอิบด้วยบุญจากพรหมวิหาร
4ที่เธอมีอย่างเต็มเปี่ยม
ขอคารวะคุณครูผ่องศรีค่ะ
ครูดีๆ มีมากมายในแผ่นดิน แม้ไม่ได้คุณวุฒิพิเศษค่ะ :)
ขอบคุณค่ะที่แนะนำให้รู้จักต้นแบบที่งดงามของครูที่แท้จริง
พี่ศึกษานิเทศก์และครูบางคนที่ผมรู้จัก บอกตรง ๆ ว่า ไม่ยอมทำผลงานชำนาญการพิเศษ เพราะตัวเองไม่มีเวลาดำเนินงานเกี่ยวกับเอกสาร ไม่อยากที่จะทำแบบคนอื่นบางคนที่ "จ้าง" มือปืนมาทำผลงานให้ และท้ายที่สุดในวันไหว้ครู ท่านเหล่านั้นกลับเป็นผู้ที่มีลูกศิษย์เข้ามาเคารพสักการะมากกว่าใคร ๆ นี่คงเป็นครูในอุดมคติอีกคนหนึ่งใช่หรือไม่ ครับ