อัศวินของแม่
อัศวินของแม่
ภู ลูกรัก
เกือบหนึ่งปีเต็มแล้วที่ลูกไปอยู่ต่างบ้านต่างเมือง บางเวลาที่แม่จัดข้าวของ รื้อรูปภาพลูกมาดู เป็นภาพวัยเด็กเล็ก เด็กโตขึ้นมาอีกนิด จนกระทั่งเด็กย่างเข้าวัยรุ่นของลูก แม่อดคิดถึงวันคืนชั่วโมงที่ลูกยังนอนหลับตาพริ้ม ดูดนมกับอกแม่อยู่ไม่ได้
เป็นภาพความสุขที่ไม่มีวันลืมเลือน
จนวันนี้ลูกโตขึ้น เหมือนลูกนกที่บินออกไปเรียนรู้โลกกว้าง
แม่นกจะคอยบินเวียน หรือมีโอกาสบินเฉียดพบลูกนกอีกหรือเปล่า แม่ไม่รู้
แต่แม่ของลูก ทั้งกายและใจอยากตามติดชิดใกล้ผู้เป็นลูกทุกคน
เป็นสิ่งที่ทำได้ยากในความเป็นจริง
เพราะฉะนั้น เรายังโชคดีที่การสื่อสารสมัยนี้ ไม่ว่า จดหมายอิเล็คโทรนิค อีเมล์ การพูดคุยผ่านช่องทางสื่อสารของอินเทอร์เน็ต จนโทรศัพท์ ทำให้เราได้พูดคุย ได้ยินเสียงซึ่งกันและกัน เกือบทุกวันหยุดสุดสัปดาห์
วันหนึ่ง แม่รู้สึกว่า ลูกเปลี่ยนไป
ลูกพูดครับ ตอบแม่คำต่อคำ ยามแม่เพียรถามลูกถึงเรื่องราวต่างต่างนานา
ลูก กินข้าวเช้าหรือยัง
กินแล้วครับ
ลูก ใกล้สอบแล้วยัง
ยังครับ
อ่านหนังสือ ทำการบ้านทันมั้ย
ทันครับ
เล่นกีฬาบ้างหรือเปล่า
ฝนตกครับ เดี๋ยวหยุดจะออกไปเล่น ไปวิ่ง
แต่หนาวนะครับ
....
ไม่มีเสียงแจ๋ว ๆ (เสียงลูกห้าวขึ้น คล้ายเสียงพ่อขึ้นทุกวัน)ที่คอยถามโน่น ถามนี่กับแม่
แม่ แม่ แม่ นี่อะไร
แม่ แม่ แม่ แม่รู้มั้ยว่า...
คงเป็นเพราะลูกโตขึ้น ความสนใจ ความสงสัยในเรื่องต่าง ๆ ของลูกยังมีอยู่ แต่ ลูกเลือกที่จะค้นเอง คุยกับครู คุยกับเพื่อน หรือ..อย่างไร
แม่ไม่ได้กังวลหรือน้อยใจ
แม่กลับมาคิดใหม่จ้ะ
แม่มองลูกเป็นลูกเล็ก ๆ ไม่มองตามความเป็นจริง แล้วคำพูด คำถาม ถ้อยความที่ชวนสนทนาจึงเป็นคำพูด คำถาม ข้อความซ้ำเดิมเสมอ
แม่จึงลองใหม่
เมื่อวานนี้ แม่เริ่มบทสนทนาของเราว่า
ลูก change กับ บารัก โอบาม่า มันเกี่ยวอะไรกันล่ะลูก
ลูกยิ้ม เป็นสโลแกนหาเสียงของบารัก ไงแม่
...แล้วลูกก็เพลินกับการเล่าให้แม่ฟังอีกยืดยาว...
ก่อนจบเรื่องนี้ลูกยังเสริมว่า
แล้วแม่รู้มั้ย พอเขาได้ชัยชนะ speech ของบารัก มีตอนหนึ่งพูดย้ำว่า จริง ๆ แล้วข้าพเจ้า ไม่ได้ change สำหรับข้าพเจ้า ขอให้คำปฎิภาณตนว่า ข้าพเจ้า unchange ต่อประชาชนของข้าพเจ้า
....
ลูกกำลังเติบโต กำลังเดินทางสู่เส้นทางชีวิตของลูก
ประหนึ่ง อัศวิน
จะสำเร็จ เติบโต เป็นอัศวินได้ ย่อมด้วยหนทางแห่งตน
อย่างไรก็ตาม แม่อยากบอกลูก(แม้จะซ้ำ ๆ ) ว่า
ลูกเป็นอัศวินของแม่ เสมอ
รักลูกมาก รักเยอะ
แม่เอง
ความเห็น (4)
แวะมาดูอัศวิน และซุปเปอร์แมนด้วยนะครับ
มา ร่วมรับรู้ ประสบการณ์ ความเป็นแม่ ด้วยคนค่ะ
ขอบคุณนะคะอาจารย์
ความเป็นแม่ บางครั้งนึก คิด พะวงยึดตัวเอง(แม่)เป็นจุดศูนย์กลางจนลืมไปว่า ลูก โตขึ้นและมีทางชีวิต แนว ที่ตัวเองกำลังสนใจ ศึกษา..
คล้ายเส้นทางแห่งการฝึกปรือเพื่อเป็น อัศวิน
ขอบคุณค่ะที่ติดตามอ่านบันทึก