กระบวนการสร้างครูที่เพลินกับการพัฒนา (๑๑๒) : ก้าวใหม่ของกลุ่มประสบการณ์ (๒)

จากการที่พี่ๆ ชั้น  ๓  รวมตัวกันจัดตั้งกลุ่มประสบการณ์ดนตรีขึ้น  และได้เริ่มกิจกรรมครั้งแรกไปเมื่อสัปดาห์แรกของการเปิดภาคเรียนจิตตะ

ก่อนการเรียนการสอน 

กลุ่มคณะผู้จัดตั้งกลุ่มประสบการณ์  ต้องมาร่วมกันเขียนการแผนการสอนเสนอ คุณครูหนึ่ง - ศรัณธร แ้ก้วคูณ เพื่อเตรียมกิจกรรม ๒ ชั่วโมงครึ่ง  เริ่มสอนตั้งแต่  ๑๓.๓๐ น. –  ๑๖.๐๐ น.  โดยมีกิจกรรมคือ

๑.  ทำความรู้จัก

๒.  การทำความรู้จักกับเครื่องดนตรีไทย  โดยมีภาพและเครื่องดนตรีประกอบความเข้าใจ

๓.  แยกกลุ่มความถนัดของผู้สอนและความชอบของผู้เรียน  โดยแบ่งเป็น  ๓  กลุ่มคือ

-  กลุ่มขิม

-  กลุ่มขลุ่ย

-  กลุ่มซออู้

ในกลุ่มย่อยจะทำกิจกรรมความรู้จัก  รู้จักกับส่วนประกอบของเครื่องดนตรีที่จะเล่น  ร้องโน้ตเพลงลอยกระทง แล้วให้ทดลองเล่นเครื่องดนตรี

ระหว่างการเรียนการสอน 

วันอังคารที่  ๓๐  ตุลาคม  ๕๕  ที่ห้องเรียนชั้น ๑ / ๔  ในช่วงกลุ่มประสบการณ์ คุณครูหนึ่ง - ศรัณธร  คุณครูนิ่ม - รังสิยา และคุณครูเตย - วรนาถ  ได้มาช่วยแนะนำให้ “คุณครูตัวน้อยๆ” ได้จัดการเรียนการสอนดนตรีอย่างสนุกและมีประสิทธิภาพ 

ในวันแรกคุณครูตัวน้อยแบ่งการเรียนรู้ออกเป็นฐาน ฐานแรก รู้จักเครื่องดนตรีไทยและสากลจากแผ่นภาพ  ฐานที่สองทำความรู้กับเครื่องดนตรี  ฐานที่สามต่อเพลงด้วยการร้องโน้ตเพลง “ลอยกระทง” 

วันนี้มีน้องชั้น  ๑  มาสมัครเป็นสมาชิก  น้องไม่เคยเรียนดนตรีไทยมาก่อนเลย  วันนี้พี่เอ๋ย  พี่โบกี้  มาช่วยกันสอนให้ตีขิม  เพลงลอยกระทง  เมื่อหมดชั่วโมงประสบการณ์น้องสามารถตีขิมได้ตั้ง  ๑  ท่อน  และอยากเล่นต่ออีก จนหมดเวลาแล้วก็ยังไม่ยอมเลิก

บรรยากาศของห้องเรียนในวันนี้  อบอวลไปด้วยความสุข  สนุก  ผ่อนคลาย  คุณครูตัวน้อยมีสีหน้าและแววตามุ่งมั่นตลอดเวลา  ส่วนผู้เรียนเองก็มีแววตามุ่งมั่นที่สะท้อนออกมาถึงความตั้งใจว่าอยากจะเล่นให้ได้ดีไม่แพ้ครู  เมื่อหมดเวลาทุกกลุ่มก็ยังไม่ยอมที่จะหยุด เพราะความตั้งใจที่มีไม่ได้หมดไปพร้อมกับเวลาด้วย  เสียงหัวเราะ  และรอยยิ้มเคล้าไปกับเสียงดนตรีจึงยังดังไปทั่วห้อง

การสะท้อนหลังสอน

เมื่อหมดเวลาคุณครูหนึ่งและคุณครูนิ่มเรียกรวมตัวอีกครั้งหนึ่งเพื่อทำกิจกรรมคือ การให้ทั้งผู้สอนและผู้เรียนได้ประเมินและสะท้อนตนเอง  เพื่อทบทวนตนเอง  ประเมินนักเรียนที่ตนสอน เพื่อพัฒนาและจัดเตรียมแผนการสอนครั้งต่อไป

ครูโบกี้  รู้สึกดีใจ  ได้เรียนรู้ว่า  “น้อง” (ผู้เรียน)  ตั้งใจและพยายามมาก

ครูเดล  รู้สึกแปลกๆ  เพราะไม่เคยสอน  และได้รู้ว่าการสอน  การเป็นครูนี่เหนื่อยมาก  ถ้าเด็กๆ ไม่เชื่อฟัง

ครูเอ๋ย  รู้สึกว่าการเป็นครูมันยากกว่าที่คิด  แต่ถ้าตั้งใจสอนมันก็ง่ายนิดเดียว  การเป็นครูต้องอดทน  ถ้ามีอุปสรรคต้องพยายามต่อไป  ถ้าสอนแล้วนักเรียนไม่ได้ก็ต้องพยายามหาวิธีที่ง่าย ๆ  ที่นักเรียนเข้าใจ

ครูคูก้าร์  รู้สึกสนุกดี  แต่การสอนนี่มันยุ่งยาก

ครูเมถ์  รู้สึกดี  เหมือนเป็นครูจริงๆ  ครูบางคนเห็นเด็กพูดมาก  ครูต้องพูดให้น้อยลงแล้วทำให้ดูมากๆ  ทำให้เด็กเข้าใจ  ครูต้องพยายาม

เรื่องที่ต้องพัฒนาการสอนในครั้งต่อไป

ครูโบกี้  ครั้งต่อไปต้องพยายามบอกจุดสำคัญให้กับนักเรียน  ถ้าไม่เข้าใจก็อธิบายในจุดๆ นั้นให้เข้าใจ

ครูเอ๋ย  สอนโดยการทำให้ดู  ซ้ำๆ  และพูดช้าๆ ให้น้องเข้าใจ

ครูเมถ์  การเล่นเครื่องดนตรี  ต้องทำให้น้องรู้สึกสบายใจ  ครูต้องใจเย็นๆ ค่อยๆ สอนไปเรื่อยๆ ไม่เครียด

AAR  การเรียนกลุ่มประสบการณ์จากผู้เรียน

เพื่อนนักเรียนปั้น  สนุกมาก  อยากเรียนอีก

เพื่อนนักเรียนเฟิร์ส  เฉยๆ เพราะเพิ่งเรียนเป็นครั้งแรก

เพื่อนนักเรียนน้ำขิง  สนุกดี  เพื่อนช่วยให้เล่นได้ดีขึ้น 

เพื่อนนักเรียนบีมบีม สนุก  แต่ยากเพราะไม่เคยเรียน

เพื่อนนักเรียนมิวมิว  ชอบที่มีเพื่อนมาสอน

เพื่อนนักเรียนโอปอล์  ชอบ  สนุกดี  ได้เรียนเพลงที่ยังไม่ได้เรียน 

เพื่อนนักเรียนปัณณ์   เมื่อยหลังต้องนั่งหลังตรงตลอด  แล้วก็เพื่อนเหมือนครูเลยต้องเชื่อฟัง

การเปิดกลุ่มประสบการณ์ใหม่ในครั้งนี้  คณะนักเรียนผู้จัดตั้งกลุ่มประสบการณ์ดนตรีได้เรียนรู้การเป็นครูด้วยการปฏิบัติหน้างานจริง  ในห้องเรียนจริง  โดยมีเพื่อนนักเรียนมาร่วมเรียนรู้... 

และนี่ก็คือ ก้าวใหม่ของกลุ่มประสบการณ์ที่ดำเนินการโดยนักเรียน ซึ่งเป็นก้าวต่อไปที่ควรจะเป็น เพื่อสร้างห้องเรียนที่เป็นของผู้เรียน โดยมีครูทำหน้าที่เป็นเพียงโค้ชที่คอยให้คำปรึกษา  และที่สำคัญคือ เป็นการเรียนรู้ที่ขับเคลื่อนด้วยฉันทะอย่างแท้จริง

[นงนาท สนธิสุวรรณ]

ดีจังค่ะ..เรียนดนตรีด้วยใจ..ตัวโน๊ตเป็นเพียงมาตรฐาน..ความไพเราะเสนาะจิตของเพลงมาจากหัวใจของผู้เล่น..เห็นขิมแล้วต้องไปหยิบมาขึ้นสายใหม่..ไม่ได้เล่นนานแล้ว

[วิมลศรี ศุษิลวรณ์]

ยินดีด้วยค่ะ ที่บันทึกนี้เชิญชวนให้พี่ใหญ่คิดถึงขิมตัวเดิมอีกครั้ง ขิมคงคิดถึงเจ้าของอยู่เหมือนกัน :)