อีกครั้ง..กับ...ชีวิตติดปีกของ ชูชาติ พรหมพันธุ์
เช้าวันนี้ ( 6 พ.ย.55) เพื่อนของคุณมะเดื่อแจ้งว่า พบท่าน ผอ.ชูชาติ พรหมพันธุ์ มานั่งเป่าขลุ่ยที่ตลาดนัดหน้าสถานีรถไฟ คุณมะเดื่อจึงรีบออกไปที่ตลาดหน้าสถานีรถไฟ เดินหาอยู่ครู่หนึ่ง จึงไปพบกับ " วณิพกติดปีก " ท่านนี้กำลังนั่งเป่าขลุ่ยสบายอารมณ์ ท่ามกลางผู้คนที่เดินจับจ่ายของในตลาดนัดเช้าวันนี้
คุณมะเดื่อยกมือไหว้ทักทายท่าน และทบทวนชื่อแล้ว ท่านก็จำได้ จำได้แม้แต่ชื่อโรงเรียนของคุณมะเดื่อ และพูดคุยทักทายกันเสมือนญาติคนหนึ่ง ท่านอารมณ์ดีเช่นเคย ตามเอกลักษณ์ของ อดีตผอ.ท่านนี้
ช่วงนี้ เป็นช่วงที่ท่าน ผอ.เดินทางกลับไปที่บ้านเชียงใหม่ของท่าน หลังจากเดินทางกลับบ้านที่สงขลา เมื่อครั้งที่เจอกับคุณมะเดื่อครั้งก่อน
คุณมะเดื่อไม่ลืมที่จะคืนปากกาของท่านที่ติดมือคุณมะเดื่อไปในวันที่เจอกันครั้งแรก...อิ อิ และให้ปากกาสีม่วงกับท่านไปเป็นที่ระลึกอีก 1 ด้าม และไม่ลืมที่จะมีทั้งข้าว ขนม และผลไม้ให้เป็นเสบียงกรังในการเดินทางให้กับท่านอีกด้วย
(ขอถ่ายภาพ กับเจ้าของร้านค้าในตลาด ซึ่งคุ้นเคยกับคุณมะเดื่อดีจ้ะ )
ทั้งคุณมะเดื่อและท่าน ผอ. ได้พูดถึง " บังเรศ" (ตามคำเรียกของท่าน ผอ.จ้ะ ) หรือ " ลุงวอญ่า" ด้วย ท่านผอ.บอกว่า ท่านเคยไปค้างที่บ้านลุงวอ ลุงวอให้หนังสือกับท่านด้วย
( ท่าน ผอ.ขอชักภาพกับพ่อค้าไก่ทอด อดีตลูกศิษย์ของคุณมะเดื่อเองจ้ะ )
ท่าน ผอ.บอกว่า ล่องใต้คราวหน้า จะพาพี่สุรางค์ (ศรีภริยาของท่าน ) มาด้วย จะแวะพักบ้านคุณมะเดื่อ และให้คุณมะเดื่อพาไปดูช้างที่อุทยานแห่งชาติป่ากุยบุรี....โอ.เค. ได้เลยจ้าาาาา ลุงวอญ่า จะไปด้วยกันไหมล่ะจ๊ะ คุณมะเดื่อจะพาไปดูช้างป่า ดูกระทิงป่าด้วย เสือโคร่ง ก็มีจ้ะ
เกือบได้เวลาโรงเรียนเข้าแล้ว คุณมะเดื่อจึงขอตัวกลับ ก็พอดีท่าน ผอ.ก็จะเดินทางต่อเช่นกัน เย็นนี้ท่านบอกว่าจะไปนั่งกินชมชมคลื่นที่ชะอำ และบอกว่าเมื่อไปถึงเชียงใหม่ จะส่ง จ.ม.มาถึงคุณมะเดื่ออีกครั้ง โครงการระยะยาวของท่าน จะปั่นจักรยานไปอินเดียโน่นแหละจ้ะ...โห... !
ผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมาต่างมองดูท่าน ผอ.กับคุณมะเดื่อด้วยสีหน้า แววตางง ๆ หลายคนรู้จักคุณมะเดื่อเป็นอย่างดี ก็เข้ามาทักทายไถ่ถาม คุณมะเดื่อก็แนะนำให้รู้จักท่าน ผอ. บางคนก็พูดคุยกับท่านด้วย แต่บางคนก็ได้แต่มอง คงเพราะไม่เชื่อ และอาจจะคิดว่า คุณมะเดื่อเพี้ยนไปแล้วละมั้งเนาะ
นี่แหละหนาคนเรา...จะมองดูแต่รูปกายภายนอก คงไม่ได้บอกถึงตัวตนที่แท้จริงไปได้ทุกคนหรอก...แต่งกายดี ก็ใช่แต่ว่าจะเป็นผู้ดีไปหมด แต่งตัวรกรุงรังก็มิได้แปลว่าจะต่ำช้าสามานย์เหมือนภายนอกไปเสียทุกคน คนดีคนชั่วอยู่ที่การกระทำนั่นแล...
.......................................................................................................................................
ความเห็น (12)
แฟนซีชีวิต .... ชีวิตพี่เปิ้นก็ครึงหนึ่ง .... ของชีวิตแล้วนะคะ ...ผ่าน ร้อน .... ผ่านหนาว นะคะ ..นำมาฝากนะคะ
สักวัน มันก็ผ่านไป
หากวันนี้ เธอเหนื่อยจนลุกไม่ไหว
กับชีวิตที่เปลี่ยนเกินจะรับได้
เกินที่จะยืนหยัด เกินที่จะเข้าใจได้ไหว
ว่าเหตุใดจึงถึงเกิดขึ้นกับเธอ
เปลี่ยนจากวันที่เคยดูเหมือนยิ่งใหญ่
เป็นวันที่ไม่รู้จัก วันที่ไม่เคยคาดฝันไว้
ว่าชีวิตนี้จะต้องเผชิญ
สักวัน แล้วมันก็ผ่านไป
ไม่มีเรื่องอะไรใหม่ เกิดขึ้นแล้วก็จากไป
สักวัน น้ำตาจะหยุดไหล
สุขทุกข์ร้ายดีเท่าไหร่ สุดท้ายก็ผ่านไป
ดั่งต้นไม้ถูกลิดเพื่อผลิใบ ดั่งชีวิตที่พ่ายแพ้เพื่อเริ่มใหม่
คนที่ไม่เคยเจ็บ คือคนที่ไม่เคยทำสิ่งไหน บอกใจเอาไว้เมื่อต้องเผชิญ
บนเส้นทางในชีวิตของเธอจะมีคำตอบรอคอยอยู่เสมอ
หากเธอนั้นยอมเดิน
สักวัน แล้วมันก็ผ่านไป
ไม่มีเรื่องอะไรใหม่ เกิดขึ้นแล้วก็จากไป
สักวันน้ำตาจะหยุดไหล สุขทุกข์ร้ายดีเท่าไหร่ สุดท้ายก็ผ่านไป
สักวัน แล้วเราจะเข้าใจ
สุดท้ายร้ายดีเท่าไหร่ แค่ไหนก็ผ่านไป
อยากติดปีกเหมือนอาจารย์ท่านบ้างครับ
หวัดดีจ้ะพี่หมอเปิ้น 
อายุไม่ใช่เครื่องกำหนดของชีวิตหรอกจ้ะ แต่กรรมที่เราก่อทั้งหลายน่ะแหละคือเครื่องกำหนด กรรมดี คือการกำหนดคุณค่าของคน อย่างพี่หมอเปิ้นสร้างคุณประโยชน์สุขส่วนรวมมาตลอดเวลา ถึงแม้จะครึ่งชีวิตหรือค่อนชีวิต ก็คงไม่สำคัญจ้ะ ขอบคุณจ้ะพี่หมอเปิ้น
คุณมะเดื่อก็อยากติดปีกเหมือนท่าน ผอ.ชูชาติเหมือนกันจ้ะ จะบินไปให้สุดหล้าฟ้าเขียวเลยละ ขอบคุณที่มาทักทายจ้ะ
เห็น ผอ.ชูชาติแล้วทำให้ผมคิดถึง "ครูใหญ่" ทางจิตวิญญาณของผมขึ้นมาทันทีเลยครับ
ครูใหญ่ของผมชื่อ "ดร.ประมวล เพ็งจันทร์" ครับ
หลายปีก่อนท่านเคยเดินทางด้วยเท้าจากเชียงใหม่ไปเกาะสมุย
จนเกิดหนังสือชื่อว่า "เดินสู่อิสระภาพ" ขึ้นมา
ไม่แน่ใจว่าทั้งสองท่านจะรู้จักกันหรือเปล่านะครับ
จ้ะ คุณอักขณิช 
ทั้งสองท่านนี้อาจจะรู้จักกันก็ได้นะจ๊ะ เพราะเข้าใจว่าทั้งสองท่านน่าจะมีความชอบในการเดินทางที่คล้าย ๆ กัน จ้ะ
เส้นทางแห่งความสุขของแต่ละคนนั้นแตกต่างกันค่ะ cheer!!!
ใช่จ้ะคุณ 
แตกต่างกันไปตามปรารถนา แต่ก็ไปยังจุดหมายเดียวกัน...ความสุขจ้ะ ขอบคุณจ้ะ
-สวัสดีครับ...
-เข้ามาให้กำลังใจ ผอ..ครับ..
โอ้โหคุณเพชร 
พาทีมงานมาให้กำลังใจ ผอ. พร้อมหน้าเลยจ้ะ ขอบคุณแทนท่าน ผอ.ชูชาติด้วยจ้ะ
พี่ตามมาอ่านจากบันทึกลุงวอญ่า เพื่อทำความรู้จักปราชญ์วนิพกให้ดียิ่งขึ้นค่ะ
ขอบคุณนะคะที่เล่าเรื่องดีๆ
สวัสดีจ้ะพี่นุ้ย 
ท่าน ผอ.ชูชาติ ท่านเป็นปราชญ์เดินดินจริง ๆ จ้ะพี่นุ้ย ขอบคุณที่แวะมาอ่านจ้ะ