โลกกลม หรือ ผลบุญ

"สวัสดีครับพี่ จำผมได้ไหมครับ"

คำพูดจากผู้ชายคนหนึ่งที่เดินเข้ามาทัก ระหว่างพิธีเปิดการสัมมนาโรงเรียนวิถีพุทธ ณ ราชธานีอโศก
 
ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อครับ น้องที่เดินเข้ามาทักผม เป็นคนที่เราเคยเจอกันโดยบังเอิญเพียงครั้งเดียวในชีวิต แต่เป็นการเจอกันที่นานเกือบ 13 ชั่วโมง

ครั้งนั้นเป็นวันที่ผมเดินทางกลับบ้านจากอุบลราชธานีไปยังอุตรดิตถ์
เป็นการเดินทางในช่วงที่มาอยู่อุบลฯ ใหม่ ๆ ครับ

วันนั้นผมไปถึงท่ารถนครชัยแอร์ พอซื้อตั๋วก็เดินเข้าไปนั่ง ก็พบกับน้องคนหนึ่ง เราคุยกันไปคุยกันมาก็ทราบว่าน้องเขาบ้านอยู่ลำปางครับ ไกลกว่าอุตรดิตถ์ที่ที่ผมจะไปลงอีกครับ

วันนั้นเราก็เลยต้องนั่งอยู่ใกล้ ๆ กันและคุยกันตลอดการเดินทางเป็นเวลากว่า 13 ชั่วโมง

คุณจงรัก ครูโรงเรียนบ้านเบญจ์โรงดู่ อ.ทุ่งศรีอุดม จ.อุบลราชธานี กับนักเรียนที่พามาร่วมกิจกรรม

พวกเราได้ทำกิจกรรมรวมกันอยู่ในราชธานีอโศกร่วม 2 วัน 1 คืน เป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่อแต่ก็ต้องเชื่อ กับการเจอกันครั้งที่ 2

มีกี่ครั้งที่คุณเจอใครบนรถ แล้วคุณจะได้กลับมาเจอเขาอีกครั้งหนึ่ง
 
โลกกลมหรือว่า......

 แต่ผมคิดว่าน่าจะเป็น "บุญ" ที่เราได้มาเจอกันอีก
เพราะว่าเรามาเจอกันก็เพราะเราได้มาทำบุญในสถานที่บุญแห่งนี้ "ราชธานีอโศก"