เจ็ดวันในไต้หวัน (ตอนที่ 1) นั่งรถไฟ High Speed ไปเมืองไท้จง (Taichung)
เครื่อง China Airline เหิรฟ้าเวลา 11:30 น. จากสุวรรณภูมิ กัปตันบอกว่าใช้เวลาสามชั่วโมงครึ่ง เครื่องคนเต็ม ส่วนใหญ่เป็นชาวไต้หวัน Landing ที่สนามบิน Taiwan Taoyuan International Airport เวลา 16:00 น. (เวลาไต้หวันเร็วกว่าไทย 1 ชั่วโมง) อุณหภูมิ 27 C
หลังผ่านตรวจคนเข้าเมือง (ซึ่งใช้เวลาไม่นาน) ก็ออกมาหาซื้อ SIM โทรศัพท์ 2 อันเพื่อจะได้ใช้โทรติดต่อกัน (และโทรกลับเมืองไทย) ราคา SIM อันละ 300 $ (1 $ไต้หวัน = 1.07 บาท) คนขายบอกว่าถ้าโทรไปไทยพูดได้ 3 ชม. (เพราะอยู่ในโปรโมชั่น) แต่ถ้าโทรในไต้หวันพูดได้แค่ 1 ชม. เสร็จแล้วพาลูกสองคนไปทำ Youth Card เพราะได้ยินมาว่าสามารถนำมาใช้ลดค่าผ่านประตูเวลาเข้าชมพิพิธภัณฑ์ได้ หลังจากนั้นก็ลงไปชั้น B1 ติดต่อซื้อตั๋ว UBus (ดูรูป) เพื่อเดินทางไปสถานีรถไฟ ค่าตั๋วรถบัสคนละ 30 $
นั่งรถบัสเพียง 10 นาทีก็ถึงสถานีรถไฟเมือง Taoyuan ดูตารางเวลาพบว่ารถ HSR (High Speed Rail) ที่ลงใต้ (ผ่านเมืองไท้จง) กำลังจะมาใน 10 นาที พอซื้อตั๋วเสร็จก็ต้องรีบวิ่งลงไปชานชลา ซึ่งรถไฟก็มาถึงพอดี นี่ถ้าพลาดขบวนนี้ไปก็ต้องรออีกครึ่งชั่วโมง รถไฟ HSR ไม่ต่างจากชินกันเซ็นของญี่ปุ่นหรือ KTX ของเกาหลี เป็นการเดินทางที่สะดวกรวดเร็วดี ใช้เวลาเพียงแค่ 37 นาที นี่ถ้านั่งบัสต้องใช้เวลาเกือบสองชั่วโมง ส่วนค่าโดยสาร ถ้าเป็นบัสคนละ 240 $ แต่ HSR คนละ 540 $ จ่ายเพิ่ม 300$ แต่ save เวลาได้มากทีเดียว เสียดายที่ไม่ได้เห็นวิวข้างทาง เพราะเริ่มมืดแล้ว
มาถึงเมืองไท้จงเวลา 17:57 น. ลากกระเป๋าหาทางออกเพื่อไปโรงแรม คืนแรกนี้จองโรงแรมไว้ เลือกโรงแรมที่ใกล้ๆ สถานีรถไฟ ตามแผนที่บอกว่าเดินสองสามนาทีก็ถึง ตอนจะออกจากสถานี ถามทาง กางแผนที่ให้คนดู เขาบอกว่านี่มันคนละสถานีกัน ที่เรายืนอยู่นั้นมันเป็นสถานรถไฟ High Speed สถานีรถไฟธรรมดาอยู่ในเมือง ในที่สุดจึงต้องเรียก Taxi ให้พาไปโรงแรม จ่ายค่า Taxi ตามมิเตอร์ 235 $ ห้องที่จองไว้จองก่อนเดินทางเพียงสองวันได้ห้องที่พักรวมกันทั้งสี่คน พักอยู่ชั้น 11 ห้องไม่เล็กอย่างที่คิด สภาพดี มี Water Cooler (ที่กดน้ำร้อน/น้ำเย็น) อยู่ในห้อง สะดวกดี สำหรับราคาเท่านี้ (สองพันบาท) ถือว่าคุ้มค่ามาก
วางกระเป๋าแล้วไปหาร้านทานอาหารมื้อเย็น เป็นร้านที่อยู่ใกล้ๆ ที่พัก เลือกเพราะเห็นคนเยอะ อาหารที่สั่งเป็นอาหารจานเดียว มีเมนูข้าวกระเพราหมูใส่ไข่ด้วย (คนขายบอกว่าเผ็ดมาก) นอกจากนั้นยังสั่งผัดผักบุ้งมาจานหนึ่งจานด้วย มื้อนี้คิดเป็นเงินไทยไปไม่ถึง 400 บาท รสชาติอร่อยใช้ได้ทีเดียว หลังจากนั้นเดินไปตามถนนในเมืองดูแสงสีร้านรวงสองข้างทาง เดินผ่านย่าน Night Market และบริเวณขายอาหาร (คล้ายตลาดโต้รุ่งบ้านเรา) แต่ คนไม่ค่อยคึกคักเท่าไหร่ สงสัยคงเป็นเพราะเป็นคืนวันจันทร์
กลับมาโรงแรมสอบถามข้อมูลที่ Counter เรื่องการเช่ารถ คุยกันถึงเส้นทางที่เราตั้งใจจะไป พนักงานผู้ชาย (เจ้าของโรงแรม?) เขียนเป็นเส้นทาง (Route) และมีภาษาจีนประกอบเพื่อให้แน่ใจว่าเราเข้าใจตรงกัน และจะได้ใช้ใบแสดงเส้นทางนี้สื่อสารกับคนขับรถในระหว่างเดินทาง (ดูรูป) อีกทั้งยังช่วยโทรติดต่อเรื่องรถให้ เพราะถ้าใช้ภาษาอังกฤษคงจะอีกนานกว่าจะรู้เรื่องกัน
เพิ่งรู้ว่าภาษาจีนสำคัญก็ตอนมาไต้หวันนี่แหละ ทางบริษัทรถบอกว่าจะติดต่อกลับมา เขาคิดราคาเหมาวันละ 7000 $ (รวมทุกอย่างแล้ว ค่าคนขับ ค่าน้ำมัน ค่าทางด่วน) สุนิตต่อรองว่าที่เคยได้ยินคนเช่ากันตกประมาณวันละสี่พัน ถ้าเขายอมลดราคามาที่ 5000 $ ต่อวันก็จะเช่า 4 วัน แต่ทางนั้นไม่ตกลงก็เลยเป็นอันล้มเลิกไป คิดกันว่าพรุ่งนี้เช้าค่อยไปเดินหารถกันเอง เพราะได้ยินคนที่เคยมา บอกว่าหารถได้แถวสถานีรถไฟ . . .
ความเห็น (3)
อาหารน่ากินนะคะ
รสชาติใช้ได้ ราคาไม่แพงด้วยครับ
อยากไปบ้างครับ ค่าเครื่องบินปีหน้าคงแพงแล้วแน่เลย กะเรียนจบปีหน้าจะไปอยู่เลย