รามเกียรติ์ ตอนที่ ๑๖ กุมภกรรณถูกฆ่า ภาค ๒

ฉบับ ดร.สัตยพรต ศาสตรี เป็นต้นเค้าในการเรียบเรียง และฉบับนี้ก็นำมาจากของรัชกาลที่ี ๑ มาเป็นต้นเค้าอีกทีนะครับ

 

รามเกียรติ์

ตอนที่ ๑๖  กุมภกรรณถูกฆ่า  (ต่อ)

สรคะที่ ๑๕

           กุมภกรรณ  คิดว่า มีแต่หอกโมกขศักดิ์ของตนเท่านั้น  ที่จะสามารถแก้คำสบประมาทครั้งนี้ได้  กุมภกรรณจึงได้ไปยังท่าน้ำอันศักดิ์สิทธิ์  เพื่อทำการปลุกอำนาจของหอก  ด้วยการบูชาเทพเจ้า

 

             กุมภกรรณ  ได้วางหอกโมกขศักดิ์ข้างหน้าตน  แล้วหลับตาทั้งสองข้าง  ตั้งมั่นในการบูชาเทพเจ้า  ด้วยของหอมต่าง ๆ ที่มีกลิ่นหอมฟุ้ง

 

            ขณะนั้น  กุมภกรรณก็ได้กลิ่นเหม็นมาสัมผัสรูจมูกของตน  ซึ่งไม่อาจทนได้  กุมภกรรณจึงได้ลืมตาทั้งสองขึ้น  ปรากฏว่าเห็นหมาเน่าน่าเกลียด  ลอยมาตามกระแสน้ำในแม่น้ำ  และได้มีกาตัวหนึ่งกำลังจิกหมาเน่าตัวนั้นอยู่  กุมภกรรณจึงได้ตัดสินใจเลิกพิธีบูชาเสีย  แล้วกลับเข้าไปในเมือง

 

            อุบายนี้  เป็นของหนุมานคิดขึ้นมาเพื่อขัดขวางการบูชา หนุมานเองแปลงเป็นหมาเน่า ส่วนกานั้น  ก็คือ องคต

 

              กุมภกรรณได้ถือหอกโมกขศักดิ์วิ่งไปยังกองทัพของพระราม  และได้ฟุ่งหอกนั้นใส่พระลักษมณ์  พระลักษมณ์ถูกหอกนั้นประหัตประหารจนล้มลงหมดสติไป

 

            เมื่อเป็นเช่นนั้น  พิเภกได้กล่าวกะเหล่าเสนาว่า  ท่างทั้งหลายจงไปนำเอาโอสถทิพย์จากภูเขาสรรพยะมาโดยเร็ว  เพื่อให้พระลักษมณ์ดื่ม  ต้องนำมาก่อนพระอาทิตย์ขึ้นในวันพรุ่งนี้  หาไม่แล้วการบรรเทาใด ๆ ก็จะไม่มีแก่พระองค์

 

             หนุมานได้ยินดังนั้น  มิรอช้าเหาะขึ้นไปในอากาศ  ไปยังภูเขาสรรพยะ  ครั้นไปได้ถึงกลางทาง  หนุมานรู้สึกกังวลใจ  เพราะแสงอาทิตย์ได้ปรากฏอยู่รอบตน และกลัวว่าพระอาทิตย์จะขึ้นเสียก่อน

 

             หนุมานได้ทำให้พระอาทิตย์หันเหไปทางอื่น  โดยทำให้รถพระอาทิตย์กลับ  จึงได้ดึงจับไว้อย่างเหนียวแน่น  เมื่อกระทำตามนี้  ร่างกายของหนุมานก็ไหม้เกรียมเพราะแสงอาทิตย์นั้น

 

             ครั้นพระอาทิตย์เห็นหนุมานผู้แกล้วกล้า ได้กระทำเพื่อพระราม คือความภักดี พระอาทิตย์ก็ได้ไหม้ด้วยไฟ คือความรู้สึกเสียใจในความผิดอันไม่มีขีดจำกัด  พระอาทิตย์นั้นได้ทำให้หนุมานมีชีวิตที่มีความโชติช่วง  แม้แต่เวลากลางคืนก็ตาม

 

             ดังนั้น  หนุมานผู้กล้าหาญ  จึงได้เดินทางต่อไปอีก  ไม่นานก็ถึงซึ่งขุนเขาสรรพยะ  ณ ที่นั้น  หนุมานได้ร้องตะโกน เรียก โอสถ  หนุมานได้ยินเสียงโอสถเรียกตอบในที่ต่าง ๆ แต่เมื่อไปถึงที่นั้น  ก็ไม่พบโอสถ 

 

               หนุมาน  ผู้ยิ่งใหญ่ รู้สึกเหน็ดเหนื่อยและเศร้าสลด  เมื่อหนุมานได้สำรวมจิตของตนก็สามารถได้โอสถนั้นมาเป็นผลสำเร็จ

 

            อันว่าโอสถนี้  ถ้าได้ประพรมด้วยแม่น้ำทั้ง ๕ สาย ย่อมถือได้ว่าเป็นสิ่งที่วิเศษ  เป็นสิ่งที่ควรดื่ม ฉะนั้น หนุมานจึงได้ไปยังนครอโยธยาทันที  เพื่อทำการประพรมโอสถนั้น  ด้วยแม่น้ำทั้ง ๕ สาย

 

             ครั้นได้โอสถทิพย์  อันประพรมด้วยน้ำจากแม่น้ำทั้ ๕ สาย หนุมานก็ได้นำมาถวายพระลักษมณ์  และพระลักษมณ์จึงได้ฟื้นคืนสติขึ้นมา

 

            เหล่าเสนาขององค์รามต่างโห่ร้อง  ดังสนั่นลั่น  เมื่อทราบว่าพระลักษมณ์พ้นจากปากมฤตยูแล้ว  เสียงโห่ร้องนี้ได้ดังไปถึงหูของกุมภกรรณยักษา  อันเป็นเสียงที่น่ากลัวแก่ยักษ์นั้น  เมื่อทราบพระลักษมณ์ได้ฟื้นคืนสติมาเพราะโอสถทิพย์

 

            กุมภกรรณปรารถนาที่จะต่อสู้กับพระลักษมณ์อีก  จึงได้นิรมิตกายของตนให้ใหญ่โต  แล้วเอากายนั้นครอบคลุมแม่น้ำไว้  เพื่อที่จะทดน้ำตลอด ๗ วัน  ทำให้กองทัพของพระรามขาดแคลนน้ำและได้รับความทุกข์  เพราะความกระหาย

 

               สถานที่ที่กุมภกรรณนอนอยุ่นี้  เป็นที่รู้จักกันดีในหมู่ผู้หญิง  หนุมานได้แปลงร่างเป็นหญิง  และก็ไปที่นั้นกับผู้หญิงเหล่านั้น  เมื่อหนุมานไปถึงที่นั้น หนุมานก็ได้แปลงร่างเป็นผู้น่ากลัว  แล้วได้เตะกุมภกรรณ  กุมภกรรณเมื่อโดนเตะก็ลุกขึ้น  และลอยหนีไปทันที

 

                 เช้าวันรุ่งขึ้น  กุมภกรรณได้เอาหอกทิ่มแทงกองทัพของหนุมานอย่างสุดกำลัง  องค์รามผู้กล้าหาญ  จึงได้เสด็จมาด้วยพระองค์เอง  พระองค์ได้ทรงแผลงศรพรหมาสตร์ไปที่กุมภกรรณ  ด้วยเหตุนั้น  กุมภกรรณก็ได้ล้มลงแล้วสิ้นลมปราณ

 

            ก่อนกุมภกรรณจะสิ้นลมปราณ  ได้เห็นพระนารายณ์ประทับอยู่ข้างหน้าตน  พร้อมกับ สังข์  จักร  คทา  และตรีศูล  อันเป็นเครื่องชี้ทางไปสู่สวรรค์ให้แก่ตน

 

 

 

[ลูกสายลม]

ขอบคุณท่านอาจารย์ชนพร

ที่แวะมาให้กำลังใจแต่เช้าเลยนะครับ

 

ขอบคุณครับ

[Dr. Ple]

ตอนที่ ๑๖  กุมภกรรณถูกฆ่า ...  ตอนนี้ สนุก นะคะ

หมอเปิ้ล....ขอบคุณมากค่ะ

 

[ลูกสายลม]

ขอบคุณครับพี่เปิ้ล

 

ใช่ครับ  แต่จริง ๆ ก็สนุกทุกตอนนะครับ