หอยทาก จัดอยู่ในประเภทสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง ไฟลัมมอลลัสคา เป็นสัตว์โบราณที่มีกำเนิดมาในราวตอนกลางยุคคาร์บอนิเฟอรัส (Carboniferous Period) ราวๆ เกือบสี่ร้อยล้านปีที่ผ่านมา วิวัฒนาการถึงปัจจุบันพบมีหอยทาก มากกว่า 500 ชนิด
หอยทากจะพบแพร่หลายในช่วงฤดูฝน เพื่อออกหากินสะสมอาหารจำนวนมากและแพร่ขยายพันธุ์ ชอบออกหากินในเวลากลางคืน เวลากลางวันจะอาศัยที่ร่มหลบแสงแดด หอยทากมีการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว และเข้าสู่วัยเจริญพันธุ์ เมื่ออายุได้ประมาณ 5 ถึง 8 เดือน ชอบวางไข่ตามซากกองใบไม้ ขอนไม้ที่ผุ หรือใต้ผิวดินที่ร่วนซุยและชื้น วางไข่เป็นกลุ่มๆ กลุ่มละ 200-300 ฟอง ตัวหนึ่งๆจะวางไข่ได้ปีละประมาณ 1,000 ฟอง เมื่อฟักออกเป็นตัวอ่อนแล้วเปอร์เซ็นรอดน้อยมาก หอยทากมีอายุยืนเฉลี่ยประมาณ 5 ปี (วิกิพิเดีย
th.wikipedia.org/wiki/หอยทาก)
หอยทากมักจะสร้างปัญหาให้แก่เกษตรกรผู้ปลูกผักและผู้เพาะเห็ดอยู่บ่อย โดยจะค่อยๆ ทยอยคืบคลานขึ้นมายังแปลงปลูกผักและแปลงหรือโรงเรือนเพาะเห็ด เพื่อเข้าทำลายกัดกินจนกิ่ง ก้าน ใบ ลำต้นของพืชผักและดอกเห็ดเสียหายแหว่งเว้า ทำให้ผลผลิตขาดตกหกหล่น วิธีการแก้ไขที่สามารถแก้ไขได้ไม่ยากโดยการโรยปูนขาว ผงซักฟอกและพูมิช จะช่วยขจัดหอยทากหลากหลายชนิดเมื่อเลื้อยคลานผ่านมายังปูนขาวซึ่งมีความเป็นด่างสูงจะทำให้เซลล์เนื้อเยื่อของหอยให้เกิดอาการระคายเคืองจนหลบเลี่ยงไปทางอื่น ส่วนถ้ายังมีหลงเหลือผ่านเข้าไปได้ก็จะผ่านผงซักฟอกเมื่อโดนหรือสัมผัสตัวหอยทากที่เปียกลื่นก็จะทำให้เกิดฟองลื่นไหลไม่สามารถปีป่ายไต่ขึ้นไปทำลายผลิตผลการเกษตรของเกษตรกรได้ยิ่งถ้าผ่านด่านหินแร่ภูเขาไฟอย่างพูมิช ที่มีหินเขี้ยวแก้วหนุมานซึ่งมีลักษณะคล้ายกากเพชรทำให้เกิดอาการละคายเคืองเกิดบาดแผลขีดข่วนจำนวนมากบางครั้งทำให้หอยบาดเจ็บจนหยุดกินอาหารและตายลงได้ (การใช้หินแร่ภูเขาไฟในการปราบหอยเชอรี่คลุกเมล็ดพันธุ์ข้าว ; 2547, การปลูกข้าวปลอดสารพิษ อาจารย์ดีพร้อม ไชยวงศ์เกียรติ)
มนตรี บุญจรัส