ธรรมชาติธรรม
http://www.nature-dhrama.com
กลางใจโทรมโถมทับความอับเฉา
เติมเต็มเศร้าถมทวีมีแต่หมอง
มีใครบ้างเห็นน้ำตาที่บ่านอง
ไร้คนมองแต่เมินเดินสวนทาง
เกิดใต้ฟ้าเดียวกันใยกลั่นแกล้ง
ไม่คิดแบ่งเบาทุกข์ถูกทิ้งคว้าง
ประดุจเรือเหลือซากจากอับปาง
โอ้อ้างว้างเดียวดายไร้ปรานี
ใช่ว่าฉันนั้นชั่วตัวปัญหา
ความเป็นมาขอตรองเถิดน้องพี่
ลูกชาวนาตาสาแลยายมี
กิจหน้าที่ทำนาประสาฅน
พ่อหาค่ำกินเช้าเช้ากินค่ำ
ก็ชื่นฉ่ำสุขใจไม่ขัดสน
อยู่เพียงพอหล่อเลี้ยงครอบครัวตน
ไม่ดิ้นรนถึงเหนื่อยเมื่อยใจกาย
ตลอดปีข้าวกินมิสิ้นยุ้ง
ปูหอยกุ้งเต็มหนองมองหาง่าย
ผักสวนครัวรอบบ้านทานสบาย
ไม่จับจ่ายขายซื้อคือพอเพียง
อยู่ราบรื่นชื่นใจไม่ทุกข์ยาก
มิลำบากมิกลุ้มมิสุ่มเสี่ยง
พอฉันโตโอ้กาลพานเบนเบียง
ทั่ววังเวียงต่างเพ้อเห่อระบบทุน
สร้างค่านิยมชมชื่นตื่นเงินตรา
เร่งมายากิเลสก่อต่อเกื้อหนุน
ยกวัตถุบูชามีค่าคุณ
เรียนกักตุนมุ่งหวังยังกำไร
แล้วมินานบ้านฉันก็พลันเปลี่ยน
ทุนเยี่ยมเยียนทุ่งนาถึงป่าไร่
ชีวิตเดิมเริ่มเพี้ยนผันเปลี่ยนไป
เริ่มหลงไหลระบบทุนเสียวุ่นวาย
เดิมเคยแลกแจกจ่ายให้ข้าวของ
ทุกบ้านช่องไม่มีที่ซื้อขาย
มาเดี๋ยวนี้ระบบเก่าเผาทำลาย
เริ่มกลับกลายสู่ระบบใหม่ไปทันกาล
ระบบทุนแยบยลซ่อนกลเงื่อน
เปรียบเสมือนเสือร้ายใคร่ไขขาน
หมายขย่ำแย่งเหยื่อเพื่อรับทาน
หรือเปรียบปานเหลือบริ้นกินเลือดฅน
ด้วยนายทุนจุดหมายคือขายค้า
คอยตามล่าเหยื่อมนุษย์คอยขุดค้น
หลากวิธีคิดขายได้แยบยล
ถึงซ่อนกลโฆษณาพายวนใจ
ใช้เงินผ่อนซ่อนกลปล้นดอกเบี้ย
ถึงมิใช่อาเสี่ยเสียผ่อนได้
เซ็นสัญญาทันทีมิห่วงใย
ด้วยเงื่อนไขเบาเบาเอาใจกัน
ต่างหลงทางเงินตราว่าพระเจ้า
นั่นย่างก้าวสู่นรกตกสวรรค์
เดิมเคยสุขกลับทุกข์โถมเข้าโรมรัน
พอพัวพันทุนนิยมขื่นขมใจ
ฅนท้องทุ่งรุงรังประดีงหนี้
ตลอดปีหาเงินผ่อนค่อนมิไหว
ต้องอาบเหงื่อต่างน้ำทำเพื่อใคร
หยดเหงื่อไคลมิแห้งหายเพราะนายทุน
ทุกวงจรทุกระบบครบทุกเรื่อง
สังคมเมืองเปลืองเปล่าทำเราวุ่น
เกินพอดีมีไหมในค่าคุณ
เก็บกักตุนโลภหลงปลงเสียที
พวกชาวนาชาวไร่กลายเป็นทาส
หาเงินบาทเงินแสนใช้แทนหนี้
มีแต่ทุกข์ใส่ตัวชั่วชีวี
ขอถามที "เกิดมาทำไม"
กลางใจโทรมคือฉันนั้นสารภาพ
ดังถูกสาปคราบสังคมใหม่สมัย
แสนเหน็ดเหนื่อยมิคลายทั้งกายใจ
ต่างอยู่ในวังวนวัตถุธรรม
เดินทางผิดพลั้งไปในนรก
มันไหม้หมกหมกไหม้กายใจช้ำ
อยู่แบบเก่าสุขพร้อมขอน้อมนำ
แสนสุขล้ำแบบเก่านับเนานาน
ขอนายทุนไตร่ตรองมองให้ลึก
หยุดเปิดศึกไล่ล่าฆ่าลูกหลาน
ฅนจนจนยิ่งจนพ้นประมาณ
สุขสำราญนายทุนคุณยิ่งรวย
นี่ช่องว่างสังคมดิ่งจมปลัก
คนจนยิ่งจนหนักจักมอดม้วย
นายทุนทุนยิ่งเพิ่มเสริมอำนวย
เหมือนโชคช่วยตลอดกาลสราญใจ
กลุ่มสบายมิอดอยากมิปากแห้ง
ไม่รู้แจ้งแห่งทุกข์ทุกยุคสมัย
เห็นผลประโยชน์ที่ทำอยู่ร่ำไป
มองทุกข์ใครไม่เห็นเป็นสำคัญ
ขอมนุษย์มาตรองมองลึกซึ้ง
เข้าให้ถึงแก่นชีวิตคิดสร้างสรรค์
ถามว่า "เราเกิดมาทำไมกัน"
มัวแข่งขันผิดผิดติดเงินตรา
ปัจจัยสี่นี้คือถือพื้นฐาน
พอประมาณพอเพียงเลี้ยงรักษา
เพื่ออยู่ดีมีสุขทุกชีวา
นี่ปรารถนาแห่งมวลมนุษย์เรา
มาพัฒนาปัจจัยสี่ให้ดีเถิด
สิ่งประเสริฐสัจธรรมนำหายเขลา
ศีลธรรมนำใส่ไว้แนบเนา
อยู่แบบเก่าไร้ทุกข์สุขสบาย
นำหลักธรรมชาติธรรมค้ำจุนโลก
กฎดับโศกดับทุกข์ให้ห่างหาย
ยึดหลัก "ธรรมชาติธรรม" จุดประกาย
อย่าให้สายเร่งดำเนินเชิญเถิดเอย
รักษ์ "ธรรมชาติธรรม"
ประทีป วัฒนสิทธิ์