กรุงชิง "ธรรมชาติธรรม"

 

ธรรมชาติธรรม
http://www.nature-dhrama.com

 

 

เยือนน้ำตกกรุงชิงเป็นมิ่งขวัญ
ตรึงจิตมั่นมิเลือนเตือนใฝ่หา
ธรรมชาติเป็นธรรมชาติมิอาจพรรณนา
วาสนาข้ามีที่พบพาน

เดินชมป่าดิบชื้นผืนกว้างใหญ่
หริ่งเรไรร้องเรียงเสียงประสาน
เหล่าชะนีร้องสั่งกังสดาล
แว่วหมู่ฟานเรียกชู้กู่ก้องไกล

ชื่นแสนชื่นชื่นฉ่ำธรรมชาติ
ยอมเป็นทาสเสพติดจิตคลั่งไคล้
ยามสัมผัสซาบซึ้งถึงทรวงใน
เพลินหลงใหลหิวกระหายมลายพลัน

ไกลแสนไกลเดินไกลก็เหมือนใกล้
พิศพันธุ์ไม้สัตว์ป่าค่าสวรรค์
ฅนเข่นฆ่าป่าไม้ไห้จาบัลย์
เมื่อมีวันพบเห็นเป็นอุทธรณ์

เนื้อสัตว์ป่าว่ากันนั้นอร่อย
รสคงกร่อยถอยไปจิตใจถอน
มิอยากฆ่าพล่าชีวันมันแน่นอน
เห็นละครสัตว์จริงเล่นต้องเอ็นดู

ถึงน้ำตกสูงชันขั้นเสียดฟ้า
น้ำสาดซ่ากระเซ็นเป็นฟองฟู่
ละอองไอโปรยปรายกระจายพรู
ต้องผิวรู้เย็นระรื่นทั้งคืนวัน

สมยานาม "ฝนแสนห่า" ควรค่ายิ่ง
ดังฝนจริงดุจจำแลงแกล้งเสกสรรค์
ละอองเม็ดเล็กฝอยร้อยเรียงกัน
ต้องรังสิมันต์รุ้งแจ่มแต้มประทาน

อธิษฐานสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกทิศา
ทั่วฟากฟ้าทั่วภิภพครบสถาน
ขอคุ้มครองกรุงชิงสิ่งบริวาร
อยู่เนิ่นนานแสนนานชั่วกาลกัลป์

               16 ตุลาคม 2555
       แรงบันดาลใจด้วยรักธรรมชาติ
               ประทีป  วัฒนสิทธิ์

[วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--]

เคยไปเยือนเมื่อปี 40 ในครั้งนั้นมีนักเขียนชาวคอนหลายคน

นายหัวลอง(จำลอง ฝั่งชลจิต)ทำหลามปลาช่อนใส่บอกไม้ใผ่หรอยจ้าน

สิงห์สนามหลวง สุชาติ สวัสดิ์ศรีบอกเผ็ดไป รูญ ระโนด บอกว่า รสชาดพอดี

ในครั้งนั้นยังจำบรรยากาศได้ดี งานช่อการะเกดสัญจร