ครูเพื่อศิษย์ส่งเสริมให้ศิษย์สนุกกับการเรียน : 22. เทคนิคดึงความสนใจ นศ. (2) สิ่งของ
บันทึกชุดนี้ ได้จากการถอดความ ตีความ และสะท้อนความคิด จากการอ่านหนังสือ Student Engagement Techniques : A Handbook for College Faculty เขียนโดย ศาสตราจารย์ Elizabeth F. Barkley ในตอนที่ ๒๒ นี้ ได้จาก Chapter 13 ชื่อ Knowledge, Skills, Recall, and Understanding และเป็นเรื่องของ SET 2 : Artefacts
SET 2 สิ่งของ
จุดเน้น : ความร่วมมือ
กิจกรรมหลัก : การอภิปรายแลกเปลี่ยน
ระยะเวลา : ๑ คาบ
โอกาสเรียน online : ปานกลาง
นี่คือเทคนิคใช้สิ่งของเป็นเครื่องปลุกเร้าความสนใจของ นศ. เริ่มด้วยการที่ครูแจกสิ่งของ ซึ่งอาจเป็นรูปภาพ โปสเตอร์ กราฟ ตาราง หรือสิ่งของอย่างอื่น ที่เกี่ยวข้องกับบทเรียน แล้วให้ นศ. จับกลุ่ม ตอบคำถาม หรือทำกิจกรรมที่ครูมอบให้
ขั้นตอนการดำเนินการ
คน
ตัวอย่าง
วิชาคณิตศาสตร์แก่ นศ. ที่สอบไม่ผ่าน
ครูรวบรวมภาพโพสต์การ์ด ที่แสดงอารมณ์รุนแรง เช่น ภาพคนเดินบนเส้นลวด ภาพการ์ตูนแสดงหน้าคนที่สิ้นหวัง นั่งอยู่หน้าหนังสือตั้งสูง ภาพที่แสดงอารมณ์อื่นๆ (ศ. เอลิซาเบธ ยกตัวอย่างภาพ The Scream ของ Edvard Munch) ในการเรียนคาบแรก ให้ นศ. แบ่งเป็นกลุ่มละ ๕ คน แจกภาพ แล้วให้เลือก ๑ ภาพ ที่สะท้อนความรู้สึกต่อการเรียนคณิตศาสตร์ของ นศ. มากที่สุด และแลกเปลี่ยนความรู้สึกกัน แล้วจึงอภิปรายกันในชั้นรวม เกี่ยวกับความวิตกกังวลในการเรียนคณิตศาสตร์ เป็นวิธีที่ให้ นศ. ได้ระบายความกลัวของตนออกมา นำไปสู่ความไว้วางใจต่อกัน และการเรียนร่วมกันเป็นชุมชนเรียนรู้ เพราะ นศ. ได้รู้ว่า ตนไม่ใช่คนเดียวที่มีความรู้สึกกังวลเช่นนั้น
วิชา American History
ครูรวบรวมภาพเกี่ยวกับการอพยพจากยุโรป ไปยัง สรอ. ในช่วงศตวรรษที่ ๑๙ มีข้อมูลสถิติ ประโยคสั้นๆ จากไดอารีของผู้อพยพ ภาพอนุสาวรีย์แห่งเสรีภาพ และภาพแสดงความอดหยากของผู้คนในยุโรป แจกแก่ นศ. ที่แบ่งเป็นกลุ่ม และช่วยกันตอบคำถามในกระดาษคำถามว่าทำไมคนจึงอพยพมาอยู่ใน สรอ.
การปรับใช้กับการเรียน online
สำหรับสิ่งของที่มี ๒ มิติ เช่นรูปภาพ กราฟ แผนผัง ภาพวาด รวบรวม และนำลงใน webpage หนึ่งหน้า พร้อมคำถาม ให้ นศ. อภิปรายกันเป็น discussion forum หรือให้ตอบแยกกันเป็นรายๆ
สำหรับสิ่งของที่มี ๓ มิติ ให้ นศ. รวบรวมสิ่งของที่เกี่ยวข้องกับบทเรียนนั้น แล้วสะท้อนความคิด และตอบคำถามของครู เป็นข้อเขียนตามที่ครูมอบหมาย
การขยายวิธีการ หรือประโยชน์
คำแนะนำ
สิ่งของที่ นศ. มองเห็น และจับต้องลูบคลำได้ นำมาแลกเปลี่ยนอภิปรายความเห็นร่วมกันได้ ช่วยกระตุ้นความสนใจ โดยเปลี่ยนจากความรู้ที่เป็นนามธรรม ให้เป็นรูปธรรมจับต้องได้
ครูควรใช้กิจกรรมนี้ กระตุ้นให้ นศ. อภิปราย ลปรร. กัน โดยตอบคำถามที่หลากหลาย เช่น
เอกสารค้นคว้าเพิ่มเติม
Dodge J. (2005) Differentiation in action หน้า ๓๗ - ๓๙
หมายเหตุของผม
ผมมีความเห็นว่า เทคนิคนี้ใช้ได้ตลอดเวลาของรายวิชา สำหรับใช้ดึงดูดความสนใจของ นศ. และที่สำคัญยิ่งคือ ช่วยให้ นศ. เข้าใจข้อเรียนรู้ส่วนที่เป็นนามธรรมได้ชัดเจนขึ้น หรือง่ายขึ้น แต่ก็ต้องไม่ใช้พร่ำเพรื่อ จนกินเวลามากเกินไป
วิจารณ์ พานิช
๗ ต.ค. ๕๕
ไม่มีความเห็น