9-10-01 (10 กย 2544)
17:00 น. ฝนตกพร่ำๆ นั่งพักกิน Burger King อย่างเอร็ดอร่อย แหงนหน้าดูยอดตึก World Trade Center ที่อยู่ตรงกันข้ามแล้วเสียดายที่ทัศนียภาพไม่อำนวยจึงไม่ได้ขึ้นไปชมวิวบนยอดตึก หันไปทางด้านซ้ายมือเห็นร้านอาหารไทยชื่อ Lemon Grass ดูท่าทางน่าจะแพงหูฉี่ เพราะมาสถิตอยู่กลาง Manhattan
18:00 น. นั่งตัดสินใจกับพรรคพวกว่าจะอยู่ต่ออีกวันหรือไม่เพื่อขึ้นชมทิวทัศน์ของ New York ณ ยอดตึก World Trade รอบแรกของเช้าวันรุ่งขึ้น สองจิตสองใจ นึกไปนึกมา กลับ Baltimore ดีกว่าเพราะนัดนักศึกษามาทำการทดลอง ส่วนอีกคนก็ไม่อยากเปลี่ยน flight กลับ Texas
20:00 น. ขับรถกลับ Baltimore
9-11-01 (11 กย 2544)
7:00 น. ไปส่งเพื่อนที่สนามบิน BWI
9:00 น. นั่งดูข่าว TV ตึก World trade ถล่มอย่างใจระทึก ภาพร้านไทย Lemon Grass ที่เห็นอยู่เมื่อวานกลายเป็นกองซากปรักหักพัง เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เพื่อนโทรมาบอกให้ไปรับกลับจากสนามบิน เพราะทุกเที่ยวบินถูกยกเลิก
10:00 น. นั่งทบทวนการตัดสินใจของเมื่อคืนที่ไม่อยู่ต่อ New York
11:00น. พาเพื่อนไปสถานีรถไฟ AMTRAK แต่ไม่มีตั๋ว
12:00 น. พาเพื่อนไปสถานีรถบัส Greyhound รออยู่ประมาณ 4 โมงเย็น จึงจะมีที่ว่างให้กลับ Texas ได้
2545
2546
2547
2548
9-16-06 (16 กย 2549)
22:00 น. นั่งดูข่าววางระเบิดใจกลางเมืองหาดใหญ่ 6 จุด หนักๆ ก็แถวๆ โอเดียน และ ลีการ์เด็น ช่วงเวลาอาหารมื้อค่ำของคนหาดใหญ่
9-17-06 (17 กย 2549)
10:00 น. อ่านข่าวระเบิดจาก Google News ที่ดังไปทั่วโลก
...
บทเรียนชีวิตที่หวนกลับมาย้ำเตือนชีวิตของดิฉันอีกครั้งว่า
หัวใจดีๆ กันไว้เถิด โกรธกันอยู่ก็ให้อภัยกัน ...
อยากทำอะไรที่มีคุณค่าสมกับที่ได้เกิดมาชาตินี้ก็รีบทำเถิด ...
เพราะเราไม่รู้ว่า อะไรจะเกิดขึ้นกับเราในอีกหนึ่งวินาทีข้างหน้า ...
...
อาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์ มอ. จะมีงานรับปริญญา ดิฉันมีหน้าที่ต้องฝึกซ้อมการรับปริญญาของบัณฑิตคณะทั้งซ้อมย่อย ซ้อมใหญ่ และวันรับจริง สิ่งแรกที่ดิฉันจะต้องเตือนบัณฑิต คือ ต้องช่วยสอดส่องดูแลว่ามีใครแฝงตัวมาอยู่กับกลุ่มญาติมิตรสหายของบัณฑิตหรือไม่
ผู้คนมากมาย
ความอิ่มเอมใจ
ความสับสน
ความตื่นเต้น
ความเหนื่อยล้า
อย่าให้เกิดการวัวหายแล้วล้อมคอกเลย ...
ขอให้อำนาจพระบิดาและสิ่งศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมืองทั้งหลาย โปรดช่วยกันมาดูแลรักษาหาดใหญ่ในยามนี้ด้วยเถิด ...
จะร่วมภาวนาส่งกำลังแรงใจช่วยปกป้องคุ้มครองให้ทุกคนปลอดภัย และช่วยสอดส่องดูแลสิ่งผิดปกติรอบๆตัวค่ะ
ท่ามกลางความยินดีและสุขใจ เราก็ต้องระลึกอยู่เสมอว่ากำลังมีคนทุกข์ทน เศร้าหมอง ต้องทำใจให้หนักแน่น มีสติ ความไม่แน่นอนเป็นเรื่องธรรมชาติที่เราเปลี่ยนไม่ได้ เพราะฉะนั้น ทำขณะนี้ให้ดี ให้เต็มที่ ให้มีประโยชน์สูงสุดค่ะ
ขอให้อ.จัน ทำหน้าที่ได้อย่างสุขใจและเต็มที่ตามที่คาดหมายนะคะ ผลบุญที่อาจารย์ได้ทำไว้ให้คนไทย คงจะส่งผลให้สิ่งที่อาจารย์ขอ เป็นจริงกับหาดใหญ่ค่ะ
ขอบคุณพี่โอ๋ค่ะ
Peace...
ได้ยินข่าวแล้ว เป็นห่วงมาก ๆ ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองนะคะอาจารย์ ขอให้ทั้งชาวหาดใหญ่และชาวใต้ทุกท้องที่ปลอดภัยค่ะ
สักวัน...ทุกอย่างจะดีขึ้น...
เราคนไทยร่วมใจ...เป็นหนึ่งเดียว
เป็นกำลังใจให้นะคะ
กะปุ๋ม
รอผมอีกนิดผมจะเรียนให้จบทหารแล้วผมจะลงไปใต้คับอยากไปช่วย ตอนนี้ก็18ย่าง19แล้วจะจบทหารแล้วยังไงก็รอกองหนุนอย่างผมด้วยล่ะกันนะคับ ถึงไม่เก่งแต่ก็ไม่กลัวตายคับ เพื่อพ่อหลวง ตายดีกว่าเสียชาติคับ
เคยคิดกันบ้างไหมว่าทำไมเขาถึงทำ .....ความโกรธ การถูกเอารัดเอาเปรียบ ความไม่ยุติธรรม แต่การแสดงออกมันออกมาแบบเกินเหตุ ผู้คนบริสุทธิ์ถูกฆ่าอย่างไม่มีสาเหตุ เลยจึงต้องกลายเป็นคนเลว ถ้าคนพวกนั้นกำจัดเฉพาะคนที่เอารัดเอาเปรียบหรือเฉพาะคนที่กลั่นแกล้งเท่านั้น ผมจะไม่ว่าเค้าเลว ผมเองเมื่อถูกเอารัดเอาเปรียบ กดขี่ข่มเหง ไม่ได้รับความยุติธรรม ก็มีความคิดเช่นคนเหล่านั้นบ้างเหมือนกัน อยากให้มันตายไป คนอื่นจะได้ไม่ต้องมาถูกมันเอาเปรียบแบบเรา เพราะไม่รู้จะแก้ปัญหาได้อย่างไร มันถูกอำนาจเงินร่วมกันกับอำนาจรัฐที่มีแต่ความอยุติธรรม บ้านเมืองเรามันต้องร่วมกันแก้กันทุกคน แก้ที่ตัวเอง มองสิ่งรอบข้าง คนอื่นๆ ให้เหมือนกับตัวเรา .... คนเรา มันเลวกันทุกคน อยู่ที่ว่าคนเรานั้น จะรู้จักยับยั้งชั่งใจกับความชั่วความเลวรอบข้างและในตัวเราอย่างไร ... ขอพระเจ้าประทานพร......ไปตายซะ