ช่วงชีวิตที่ขาดหายของ......สาวโรงงาน


ทุกนาทีของคนโรงงานมีค่ามาก

  วันนี้โรงหนังเคลื่อนที่ของครูหมอก็ไปถึงโรงงานในพื้นที่รับผิดชอบแห่งหนึ่ง  ผู้เขียนเข้ามาติดต่อขอฉายหนังให้ความรู้เรื่องมะเร็งปากมดลูก ให้คนโรงงานได้ชมกันสักเวลาไม่เกินครึ่งชั่วโมง ด้วยคิดว่าคนที่ทำงานในโรงงาน ขาดโอกาสในการได้รับรู้ข่าวสาร ความรู้เรื่องสุขภาพมาก เพราะเท่าที่ทำงานที่สถานีอนามัย ก็พบว่าคนกลุ่มนี้ นอกจากเจ็บป่วยแล้ว ก็มีโอกาสพบเจ้าหน้าที่สาธารณสุขในกิจกรรมอื่นน้อยมาก เรียกว่าไม่มีโอกาสเลยมากว่า ไม่ว่าจะมีการออกหน่วยต่างๆ คนโรงงานก็ไม่เคยได้มีโอกาสออกมาจากโรงงาน วันหยุดคือวันอาทิตย์วันเดียว ก็ต้องทำงานบ้าน ไปซื้อข้าวของที่จำเป็น หรือจะมีกิจกรรมใด ก็วันอาทิตย์วันเดียวนี่แหละ

กำลังของชาติผู้ขาดโอกาส

 หลายๆงานของสาธารณสุข ที่ต้องให้บริการของชาวโรงงาน จึงมักไม่ประสบผลสำเร็จ ทุกนาทีของคนโรงงานมีค่ามาก ต้องเข้างานตอกบัตรให้ทันเวลา ต้องทำงานโดยไม่มีพักจนถึงเที่ยง ต้องรีบกินข้าวปลาอาหาร ตามแต่ร้านค้าในโรงงานจะนำมาจำหน่าย มักเป็นข้าวแกงรสจัด ที่ให้ความอร่อยในมื้อเที่ยง จะได้กินข้าวลงและมีกำลังทำงานต่อไป บางครั้งเลิกงานแล้ว ต้องเข้ากะต่อ คือการทำงานพิเศษอีก เคยทราบมาว่าบางครั้งไม่อยากทำโอที แต่ก็ไม่ได้ เพราะงานเร่ง โรงงานจึงเหมือนกึ่งบังคับ ให้ทำงานในช่วงกลางคืนด้วย

ไม่มีที่นั่งต้องยืนดูหนังกัน

 ด้วยเหตุผลร้อยแปดพันประการ ผู้เขียนจึงต้องเวียนเข้าไปติดต่อโรงงานอยู่หลายครั้งมาก จนวันนี้ ทางฝ่ายบุคคล ได้เลือกเวลาหลังอาหารกลางวันของพนักงาน ยอมให้ผู้เขียนเข้าไปฉายหนังได้ จามแต่สะดวก สมัครใจ

หนุ่มๆก็สนใจ

  นาทีทองที่ได้มานั้น จึงเป็นภาพยนต์สั้นๆ ที่สื่อถึงการที่สตรีมีอาการผิดปกติ แล้วละเลยจนกว่าจะรู้ว่าเป็นมะเร็งปากมดลูก ก็ล่วงเลยมาเป็นปี เมื่อภาพยนตร์จบลง ผู้ชมสนใจมาก มีข้อซักถามมากมาย และขอร้องให้หมอมาฉายหนังสุขภาพให้ดูกันอีก จะชวนเพื่อนๆมาฟังด้วย สุดท้ายก็ได้ข้อตกลงกันว่า สาวๆโรงงาน มีทางเลือกสองทาง ที่จะตรวจหาเซลล์มะเร็งปากมดลูก ที่ทางสถานีอนามัยของผู้เขียนทำได้ คือ

๑. ให้ทางสถานีอนามัยเปิดบริการตรวจหาเซลล์มะเร็งปากมดลูกช่วงเที่ยงให้ด้วย เพราะหาเวลาไปรับบริการเวลาอื่นไม่ได้

๒. ขอให้หมออนามัยมาให้บริการที่โรงงาน และจะมีการนัดหมายล่วงหน้าก่อนผ่านฝ่ายบุคคลที่ใจดีของโรงงานนี้

ก็เป็นอันตกลงตามนี้นะ ดีใจที่ไปช่วยเติมเต็มให้สาวโรงงาน ช่วยเติมส่วนที่ขาดหายไปของชีวิต ให้ได้มีโอกาสเหมือนประชาชนคนอื่นเขาบ้าง  ผู้เขียนมีความสุขค่ะที่ได้ทำงานนี้

 

หมายเลขบันทึก: 504334เขียนเมื่อ 2 ตุลาคม 2012 22:17 น. ()แก้ไขเมื่อ 7 ตุลาคม 2012 13:16 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)

ชลบุรีมีโรงงานเยอะ ช่วยกันเติมส่วนที่ขาดหายของสาวโรงงาน

แวะมาดูสาวโรงงานบ้างครับ

สวัสดีค่ะคุณโสภณ คิดว่าจะมาแต่งกลอนให้สาวโรงงานเสียอีก มารถด่วนมอร์เตอร์ไซด์เสียด้วยนะคะ เท่ห์จริงๆ ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะคุณวอญ่า สาวและหนุ่มโรงงานที่ชลบุรีมากจริงๆ เป็นช่วงชีวิตที่มีบางสิ่งขาดหายไปเนื่องจากการประกอบอาชีพ ไม่เหมือนอาชีพส่วนตัวที่มีอิสระมากกว่า แต่เศรษฐกิจก็พาให้หนุ่มสาวทำงานโรงงานกัน ตั้งแต่จบ ป.6 เลยค่ะ

สวัสดีค่ะพี่นาง นงนาท ดีใจทุกครั้งที่พี่นงนาทมาเยี่ยม มีก้อนหิน Gotoknow ด้วยน่ารักจัง น้องก็รอเสื้อจากGotoknow แต่นานแล้วก็ยังมาไม่ถึง หรือเขาลืมส่งละมัง ขอชื่นชมก้อนหินของพี่ไปก่อนนะคะ

สวัสดีค่ะพี่ชายชยพร มาเยี่ยมสาวโรงงานนะคะ เธอแข็งขันเป็นกำลังสร้างชาติเทียวค่ะ

สวัสดีค่ะคุณSila ขา Happy Ba ค่ะ จากสาวอนามัย ถึงสาวโรงงานค่ะ

สวัสดีค่ะคุณวิมล212 สาวโรงงานว่างเฉพาะวันอาทิตย์ ต้องดูแลเธอหน่อยละค่ะ

สวัสดีค่ะคุณอักขณิช สาวหนุ่มโรงงาน มีชีวิตที่ไม่เหมือนใคร ต้องดูแลค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท