หลังจากการดูหนัง ดังที่กล่าวไว้ในตอน ๑ แล้ว จากนั้น เราให้เด็กคิดวิเคราะห์วิจารณ์ ด้วยการเขียน วิจารณ์ ข้อเด่น ข้อด้อย ของหนังเรื่องนั้น เป็นภาษาอังกฤษ
จากนั้นให้เด็กออกมานำเสนอการวิจารณ์เป็นภาษาพูดที่หน้าชั้นเรียน
ที่ผ่านๆมา เรามักให้นร. เรียนกันแบบท่องจำศัพท์ ไวยกรณ์ แต่การทำแบบที่ผมว่านี้จะได้ประโยชน์ทุกอย่างพร้อมกัน โดยเฉพาะทำให้เด็ก"คิด" พร้อมกับการ "จำ" แถมยังต้องมีความกล้าในการนำเสนอด้วย (เด็กไทยส่วนใหญ่อายที่จะนำเสนอ ยิ่งเป็นภาษาต่างชาติ..บรื๋อออ)
สำหรับเด็กชั้นเล็กๆ (ประถม) ที่ยังไม่เก่ง ให้นำเสนอเป็น "ภาษาไทย" ยังได้เลย แต่ระดับมัธยม ต้องนำเสนอเป็น ประกิดนะ
การเรียนแบบนี้จะตื่นเต้น เร้าใจ เด็กไม่ง่วง ไม่คุยกันแน่ ที่สำคัญน่าจะได้ผลดีกว่าปกติ ๑๐๐ เท่า ไม่เชื่อก็ลองดู
...คนถางทาง (๒๙ กย ๕๕)
ไม่มีความเห็น