เป่าขลุ่ยให้แม่น้ำฟัง


บางครั้งสิ่งที่เราทำก็ไม่จำเป็นต้องมีคำตอบสำหรับคนอื่นแต่มันมีความหมายสำหรับตัวเราเองก็เพียงพอแล้ว เป็นความสุขที่ได้จากการไม่สร้างความเดือดร้อนและเบียดเบียนใคร รวมไปถึงการให้เท่าที่ให้ได้ แต่หากมีคนอื่นมาร่วมมีความสุขด้วยเราก็ยินดี

...

ทางเดินเล็กๆ ริมแม่น้ำข้างบ้านทอดยาวมาจากไหนฉันไม่รู้ รู้เพียงแต่ว่าทางเดินนี้ผ่านบ้านฉันและไปสุดทางที่ปากแม่น้ำสู่ทะเลอีกประมาณหนึ่งกิโลเมตร ในวันว่างฉันลงไปเดินทอดน่องอยู่แถบนั้นเสมอ ลงไปเดินรับลมเย็นๆ ชมนก ชมไม้ ดูวิวทิวทัศน์ ดูน้ำขึ้น น้ำลด ดูผู้คน ถ่ายรูปบ้าง เดินวิ่งออกกำลังกายบ้าง ชื่นชมหลากหลายวิถีชีวิตข้างแม่น้ำแห่งนี้ เป็นอีกหนึ่งความสุขที่ฉันสัมผัสได้เสมอโดยไม่ต้องเสียเงินทองไปซื้อหามา

ทางเดินนี้ทอดตัวขนานไปกับลำน้ำและลอดผ่านสะพานใกล้บ้าน หลายต่อหลายครั้งในยามสายของวันหยุดที่ฉันเห็นชายสูงวัยคนหนึ่งปั่นจักรยานไปจอดใต้สะพานนั้น แล้วบรรเลงเพลงขลุ่ยอันไพเราะเพราะพริ้งจับใจฉันยิ่งนัก วันแล้ววันเล่าเขายืนเป่าขลุ่ยข้างแม่น้ำแข่งกับเสียงรถราที่วิ่งอยู่บนสะพาน 

ตอนแรกๆ ฉันก็สงสัยว่าเขามาเป่าขลุ่ยให้ใครฟัง เป่าขลุ่ยได้เพราะขนาดนี้หากเปิดกล่องรับเงินตามในเมืองก็คงมีคนให้เงินเยอะเลย แต่เขาก็พอใจที่จะปั่นจักรยานมาเป่าขลุ่ยให้แม่น้ำฟังบ่อยๆ และฉันก็เป็นคนหนึ่งที่แอบเถลไถลไปยืนชื่นชมเสียงขลุ่ยของเขา

บางครั้งสิ่งที่เราทำก็ไม่จำเป็นต้องมีคำตอบสำหรับคนอื่นแต่มันมีความหมายสำหรับตัวเราเองก็เพียงพอแล้ว เป็นความสุขที่ได้จากการไม่สร้างความเดือดร้อนและเบียดเบียนใคร รวมไปถึงการให้เท่าที่ให้ได้ แต่หากมีคนอื่นมาร่วมมีความสุขด้วยเราก็ยินดี

...


...

ชายคนที่เป่าขลุ่ยให้แม่น้ำฟังเป็นกำลังใจในสิ่งที่ฉันกำลังทำอยู่มากมายนัก เมื่อสี่ห้าปีที่แล้วที่เราคุยกันในครอบครัวว่าจะจัดตั้งกองทุนเล็กๆ ขึ้นมากองทุนหนึ่งเพื่อช่วยให้เป็นทุนการศึกษาสำหรับเด็กนักเรียนที่ขาดแคลนทุนทรัพย์แถบบ้าน และก็คงไม่ต่างไปจากคนอื่นๆ ก่อนจะให้ หลายๆ คำถาม โผล่ขึ้นมาทั้งจากตัวเองและคนในบ้าน และหลายคำตอบที่ดูเหมือนจะเป็นการแก้ตัวและหาแนวร่วมตามวิสัยปุถุชนทั่วไปที่ยังเต็มไปด้วยกิเลสตัณหา ความเห็นแก่ตัวตนเป็นใหญ่เสมอ

"ทำไปทำไม?"
"อยากทำ...เพื่อเป็นการตอบแทนคุณครูบาอาจารย์ผู้มีพระคุณที่เคยสนับสนุนเรามาตั้งแต่เด็ก" (ฉันโชคดีที่ได้รับความเมตตาจากผู้ใหญ่ใจบุญหลายต่อหลายท่านช่วยเหลือสนับสนุนด้านทุนการศึกษาตั้งแต่ชั้นมัธยมต้นจนจบปริญญาเอก และการตอบแทนคุณท่านที่ดีที่สุดที่เราคิดนอกเหนือไปจากการเป็นคนดีก็คือการสานต่อเจตนารมณ์ของท่านเหล่านั้นด้วยการ 'ให้' ต่อนั่นเอง)

"อยากดังเหรอ?"
"ไม่ใช่ ฉันชอบชีวิตที่เงียบสงบ ทุกคนในบ้านก็รู้ดี"

"อวดรวยเหรอ?"
"เปล่า..ทุกคนในหมู่บ้านรู้ดีว่าเราเคยยากจนแค่ไหน และตอนนี้ก็แค่พอมีพอกิน"

"เดี๋ยวมีคนเขม่นทำไง?
"ปล่อยเขา"

"มีเงินเยอะแล้วหรือถึงจะให้?
"ไม่หรอก....ก็แค่อยากให้เท่าที่ให้ได้"

"ทำไมไม่เก็บเงินไว้ซื้อที่ดิน ปลูกบ้านใหม่ก่อน?"
"บ้านหลังนี้ก็ยังอยู่ได้ ไม่อยากรอ"

"ทำไมไม่เก็บเงินไว้ใช้ยามแก่เฒ่า ลูกเต้าก็ไม่มี ใครจะเลี้ยง"
"ไม่รู้จะอยู่จะอยู่ให้แก่หรือเปล่า หากได้แก่จริงก่อนแก่จะไปช่วยงานบ้านพักคนชรา และจะขอเขาอยู่ด้วย ;)"

"ทำไม่รอให้เป็นอิสระทางการเงินก่อน? (ตอนนั้นยังผ่อนบ้าน ผ่อนรถ)"
"ถ้างั้นคงไม่ได้เริ่มสักที เพราะเดี๋ยวอยากซื้อบ้านใหม่ซื้อรถใหม่ทำไง"

"ทำทานแบบนี้เบียดเบียนตัวเองไหม?"
"ไม่นะ...เพราะเรายังพอมีเหลือบ้างให้คนอื่น"

"ถ้าตกงานล่ะ?"
"หยุดให้"

ฯลฯ

กว่าจะให้ได้...ไม่ง่ายเลย แต่พอได้ให้ไปแล้ว คำถามเหล่านั้นก็กลายเป็นอดีตไป จากจุดเริ่มเมื่อหลายปีก่อนด้วยน้ำพักน้ำแรงและเงินเดือนจากคนในครอบครัวช่วยกัน กองทุนของครอบครัวเราได้ช่วยสนับสนุนนักเรียนเพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆ และปีการศึกษานี้เราได้มอบทุนการศึกษาทั้งหมดจำนวน 88 ทุนทั้งแบบต่อเนื่องและรายปี นับเป็นความภูมิใจและปิติยินดียิ่งของทุกคนในบ้าน

เราคุยกันว่าจะทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ เท่าที่เรายังทำได้ ถึงแม้เงินส่วนนี้จะเป็นหนึ่งในรายจ่ายแต่เราไม่คิดว่ามันเป็นการจ่ายแต่เป็นการให้โดยไม่หวังผลตอบแทน คนที่มองบางคนอาจไม่รู้สึกรู้สาอะไร บางคนอาจอนุโมทนา บางคนก็อาจเบ้ปากใส่ก็ไม่เกี่ยวกับเรา คนที่รับหากเห็นว่าไม่มีประโยชน์ก็เป็นเรื่องของเขา แต่หากเขาเห็นว่ามีประโยชน์และมีความสุขเราก็ยินดี และสำหรับเราให้แล้วรู้สึกดี ให้แล้วมีความหมายสำหรับเรา ให้แล้วเรามีความสุข...แค่นั้นก็เพียงพอ

...เหมือนลุงคนนั้นคนที่เป่าขลุ่ยให้แม่น้ำฟัง...

...

...

มีความสุขต้อนรับวันหยุดค่ะ

ด้วยความนอบน้อม,

ปริม ทัดบุปผา

๒๘ กันยายน ๒๕๕๕

..

.

The Noble Land by Ron Korb

http://www.youtube.com/watch?v=PWNFPtR3HxM

คำสำคัญ (Tags): #giving#การให้#happy ba
หมายเลขบันทึก: 503824เขียนเมื่อ 28 กันยายน 2012 13:34 น. ()แก้ไขเมื่อ 1 ตุลาคม 2012 13:09 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (33)

* ความสุขเริ่มต้นที่ตัวเรา >> แบ่งปันสู่คนรอบข้าง >> จิตใจเบิกบานแจ่มใสทั้งผู้ให้+ผู้รับ+ผู้อนุโมทนาบุญค่ะ..ขอบคุณเรื่องเล่าดีๆนี้..

..มาฟัง.เสียง.ขลุ่ย..จาก..ชาย..คนนั้น..มาฟัง..เสียง..แม่น้ำ..ที่ไหล..ในใจ...มาฟังเสียงเล่า..ขาน..ภาษาใจ..เจ้าค่ะ..ยายธี...

สวัสดีค่ะ

แวะมาอ่านแล้ว อิ่มเอิบในหัวใจ...

ให้เถิด เมื่ออยากให้

การให้...ทำให้ โลกนี้งดงาม...

เบิกบานในวันหยุดค่ะ

(◠‿◠✿)❤•♥

สวัสดีค่ะคุณชาดา

ขอบคุณมากค่ะสำหรับดอกสวยๆ เป็นกำลังใจค่ะ

มีความสุขในการฉลองงานแต่งคืนนี้นะคะ ;)

สุขสันต์วันหยุดค่ะ

สวัสดีค่ะคุณพี่ใหญ่

ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจค่ะ

สุขสันต์วันหยุดสุดสัปดาห์นะคะ ;)

..มาฟัง.เสียง.ขลุ่ย..จาก..ชาย..คนนั้น..มาฟัง..เสียง..แม่น้ำ..ที่ไหล..ในใจ...มาฟังเสียงเล่า..ขาน..ภาษาใจ..

ชอบมากค่ะคุณยายธี

ขอบคุณค่ะ

สุขสันต์วันศุกร์ค่ะคุณยาย ;)

สวัสดีค่ะคุณหยั่งราก ฝากใบ

ขอบคุณมากค่ะที่มาเยี่ยมเยือนดั่งเคย พร้อมถ้อยคำอันเสนาะหูชะโลมใจค่ะ

มีความสุขในวันหยุดนะคะ ;)

หลวงพ่อปัญญานันทะเคยเทศน์สอนว่า "ยิ่งให้ยิ่งได้" ตอนแรกเราฟังแล้วก็งงเพราะเป็นตรรกะที่ใช้ไม่ได้ หากเปลี่ยนเป็นวลีว่า "ยิ่งให้ยิ่งหมด" น่าจะถูกต้องมากกว่า แต่พอกาลเวลาผ่านไปเนิ่นนานเท่าไหร่ เรายิ่งได้เห็นความสมเหตุสมผลแห่งวลีแรกนั้นมากขึ้น

คำว่า”ได้” อันเป็นผลแห่งเหตุคือการ”ให้” นั้นมันยิ่งใหญ่ไพศาล ส่งผลระยะยาวแก่สังคมประเทศชาติอย่างหาที่สุดไม่ได้

การให้ทุนการศึกษาแก่คนๆ หนึ่ง คนๆ นี้ “ได้” มีโอกาสทางการศึกษา จากนั้น”ได้” มีงานทำ และ”ได้”เงินมาสร้างฐานให้กับชีวิต จากนั้นก็”ได้”ปฏิบัติภาระกิจตามที่ร่ำเรียนมา ซึ่งจะผลส่งผลให้คนอีกหลายๆ คน “ได้” ต่อไปเรื่อยๆ อย่างไม่มีสิ้นสุด

นี่เพียงแค่คนๆ เดียวที่”ได้”จากการ"ให้"ของเราในวันนี้ หากหลายๆ คนรวมกันก็จะเป็นการ”ได้”ที่มากมายเกินคณานับ จึงสมควรแก่การเชื่อว่า “ยิ่งให้ยิ่งได้”

ขอสนับสนุนโครงการของ ดร.ปริมจิราและครอบครัวด้วยจิตอนุโมทนาเต็มร้อย สาธุ

เสียงขลุ่ย..บรรยายเรื่องราวแห่งความสงบ เย็น เป็นประโยชน์ ด้วยจิตที่ให้..นั้นเบา และสุขใจ

ขอคารวะแด่ความงดงาม และคุณค่าทางใจนี้..ด้วยใจครับ ขอบคุณครับ...

แวะมาด้วยคิดถึงค่ะ คุณปริม เรื่องราวอันงดงาม ทำให้อ่านแล้วสุขใจค่ะ

เมื่อวานนี้ผิดหวังผิดคิวกับลูกค้าฝรั่งมากๆ ค่ะ ขับรถมาระงับความโกรธ ณ สนามกอล์ฟลากูน่า มองเห็นกรีนเขียวๆ สะพานไม้และสระบัว ........ เห็นนกตัวเล็กจิบน้ำหวานจากดอกปีปข้างทาง ... ความสุขก็กลับมาค่ะ ยิ้มได้อีกครั้งหนึ่ง ... พรุ่งนี้ก้อเช้าแล้ว ...

  •  ..เห็นความงาม..ตั้งแต่ริและเริ่มที่จะให้แล้วครับ..

เพลงสไตล์นี้แหละครับที่เอาไปใช้เป็น therapeutic music ได้เหมือนกัน แม้จะไม่ใช่ดนตรีคลาสสิกจริงๆ แต่ก็ใช้องค์ประกอบหลักๆ อย่างเดียวกันกับดนตรีคลาสสิก (โมสาร์ตเองก็แต่งเพลงเล็กๆอย่างนี้ไว้ไม่น้อย)..ขอบคุณครับ

กราบนมัสการพระอาจารย์พระมหาอัมพร

กราบขอบพระคุณในเมตตาที่มาฝากข้อคิดดีดีไว้ค่ะ

สวัสดียามสายค่ะท่านอาจารย์ นุ

ขอบคุณมากค่ะที่เมตตามาฝากข้อคิดเห็นที่เป็นกำลังใจอย่างยิ่งยวดเอาไว้

ทำเท่าที่เราทำได้โดยไม่เบียดเบียนตนและผู้อื่น ทำโดยไม่หวังผลตอบแทนจากเขาแต่ทำแล้วมีความหมายสำหรับเรา สุขใจค่ะ

สุขสันต์วันหยุดกับครอบครัวค่ะท่านอาจารย์

สวัสดีค่ะคุณ Bright Lily

มาส่งมอบกำลังใจในยามเช้านะคะ ตอนนี้คงดีขึ้นแล้วนะคะ แล้วมันจะผ่านไปค่ะ

ความสุขหาได้ง่ายๆ แม้แต่จากสองข้างทางที่เราผ่านเพียงเราเปิดใจมองและยอมรับมันนะคะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะคุณสามสัก,

ริเริ่มของการให้คือการแทนคุณค่ะ ;) ท่านผู้มีพระคุณทั้งหลายบางท่านก็จากไปแล้ว บางท่านก็ขาดการติดต่อเพราะเป็นเวลากว่ายี่สิบปีแลวค่ะ เลยไม่รู้จะแทนคุณท่านยังไงดีก็เลยคิดว่าทำแบบนี้คงจะดีที่สุดค่ะ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ

สุขสันต์วันเสาร์ค่ะ

สวัสดีค่ะคุณสล่ากวาม

เพลงเบาๆ ฟังสบายๆ คลายเครียด ทำให้จิตใจสงบค่ะ

ขอบคุณมากค่ะที่เมตตามาเยี่ยมเยียนค่ะ

ขอบคุณกัลยาณมิตรทุกท่านที่แวะมาฟังเสียงขลุ่ยริมแม่น้ำนะคะ

สุขสันต์วันหยุดสุดสัปดาห์กับครอบครัวและคนที่เรารักค่ะ

  • การให้ที่เป็นจาคะ เป็นธรรมะบริสุทธิ์ ไม่จำเป็นต้องมีผู้รับ หรือการตอบสนองจากผู้รับ นับว่าเป็นสุขแท้ที่ผุดผ่องอยู่ภายใน
  • ขอบคุณมากค่ะ
  • สิ่งที่ทำทุกวันนี้ให้ชาวบ้านบางกลุ่มก็อยู่บนฐานคิดนี้เช้นกัน อนุโมทนาบุญกับการให้ธรรมเป็นทานด้วยค่ะ

เช้าอันสดใส...ตื่นมารับไออุ่นแแดด...นั่งจิบกาแฟ (อุ๊บบ์...คุณปริมเลิกแล้ว...ไม่ได้ยั่วน้ำลายนะครับ...:)) อ่านบันทึกของ คุณปริม แล้วรู้สึกมีความสุขที่ช่วยมาเติมเต็มให้เช้าอันสดใสนี้มีความงดงามยิ่งขึ้น...

     จริง ๆ แล้วพออ่านจบแล้วให้ดอกไม้...ใจรู้สึกให้ดอกเดียวไม่พอ...ขอให้เพิ่มแล้วกัน...

      ดอกที่หนึ่ง : ความงดงามของถ้อยคำ...

      ดอกที่สอง :  เพลงบรรเลง...

      ดอกที่สาม :  ภาพประกอบ...

      ดอกที่สี่     :  องค์ประกอบโดยรวมของบันทึก...ชอบมากครับ...

      ดอกที่ห้า   :  ความงดงามของจิตใจ...เหนือคำบรรยาย...ครับ

      เช้านี้มีความสุขและรอยยิ้มกับเรื่องราวเหล่านั้น...และนั่นคือปรากฏการณ์ของคุณปริมครับ... :)   

เมื่อถึงจุดหนึ่งของชีวิต หากเรารู้จัก "หยุด" "พอเพียง" และ "แบ่งปัน"

ชีวิตที่เหลืออยูู่ต่อแต่นี้ไป คงจะมีคุณค่ามากกว่าปล่อยชีวิตให้ไหลเรื่อยไปตามอารมณ์

 ฝากเพลง "คีทาโร" เพลงนี้ http://atcloud.com/stories/42856 ให้ทุกท่านฟัง ครับ

  • เพลงจบใช่จบเพลง
  • ยังบรรเลงร้องภายใน
  • ย่ิอมเพลงปะเลงใจ
  • ประโลมจิตน้อมบรรจง ...
  • ขอบคุณความงดงาม...เช่นเคยครับ
  • ปณิธิ ภูศรีเทศ

สวัสดีค่ะคุณศิลา

ขออนุโมทนาในสิ่งดีงามที่คุณศิลาและคณะกำลังช่วยกันทำเพื่อชาวบ้าน เพื่อสิ่งแวดล้อม เพื่อโลกของเราด้วยค่ะ

เป็นกำลังใจให้กันและกันในการทำความดีต่อๆไปนะคะ

ขอบคุณค่ะ

ฝันดีค่ะ

สวัสดีค่ะท่านอาจารย์จัตุเศรษฐธรรม

ช่วงเช้าวันนี้ที่นี่ฝนตกค่ะ ท้องฟ้าหม่นตลอดวัน บ่ายๆ ฝนหยุดตกจึงออกไปเดินเล่นมองสีเขียวกัน ตอนนี้ยอมรับว่ายังรู้สึกอยากกาแฟอยู่บ้างค่ะ แต่พอดื่มชาบ้าง น้ำผลไม้บ้างก็ช่วยได้เยอะค่ะ หากมีเพื่อนนัดไปร้านกาแฟสงสัยจะไม่รอด คงต้องให้รางวัลตัวเองบ้างนานๆครั้ง ;)

ขอบคุณมากค่ะสำหรับดอกไม้ช่อโตค่ะ เคยอ่านผ่านตาเรื่องราวของชายที่สีไวโอลีนให้กำแพงอายุ 600 กว่าปีฟังในเมืองจีน ที่สิงคโปร์ไม่มีกำแพงเก่าแก่ มีแต่คนมาเป่าขลุ่ยให้แม่น้ำฟังค่ะ

ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

ฝันดีนะคะ

สวัสดีค่ะคุณคณิน

ขอบคุณเพลงเพราะๆ ค่ะ ชอบคิทาโรมากเช่นกันค่ะ

ชีวิตเรามีความหมายมากขึ้น หากเราสามารถทำสิ่งหนึ่งเพื่อคนอื่นได้ค่ะ

ขอบคุณมากนะคะ

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

สวัสดียามดึกค่ะท่านอาจารย์ปณิธิ

ขอบคุณความงดงามของตัวอักษรที่ท่านอาจารย์นำมาฝากเสมอๆ ด้วยเช่นกันนะคะ

ฝันดีค่ะอาจารย์

สวัสดีค่ะคุณศิลา

แทบทุกบันทึกของปริมเข้าข่ายให้พิจารณาด้วยนะคะ อิอิอิ

ขอบคุณค่ะ

 สวัสดีก่อนนอนค่ะคุณปริม...ก่อนหลับตาลงในแต่ละค่ำคืนหาสิ่งสงบใจก่อนปล่อยวางหัวใจให้นิ่งสงบหลับไปพร้อมกาย..เข้ามาเยี่ยมบ้านคุณปริมสัมผัสความเต็มอิ่มด้วยการให้ สุขใจจริงค่ะ ขออนุโมทนาบุญกับกองทัพธรรมที่คุณปริมสร้างด้วยนะคะ "ในผู้อื่นย่อมมีเราอยู่ด้วยในนั้นเสมอ"  ฝันดีนะคะคุณปริม..พรุ่งนี้เช้าเกาะเกี่ยวใจไปทำบุญด้วยกันค่ะที่"วัดเกาะ"...

บันทึกของคุณปริม....งามในใจของใครหลาย ๆ คนเลยนะครับ รวมทั้งผมด้วย ขอชื่นชมครับ

สวัสดีค่ะคุณน้อย

ขออนุโมทนาในบุญที่คุณน้อยทำด้วยนะคะ

อย่าลืมมาเล่าสู่กันฟังให้อิ่มใจไปพร้อมๆ กันด้วยนะคะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะคุณแสงแห่งความดี

ขอบคุณมากค่ะที่มาให้กำลังใจในการเขียนบันทึกเสมอๆ ค่ะ เราต่างเป็นแฟนคลับของกันและกันนะคะ ภาพเรือสวยมาก...

มีความสุขในวันแรกของสัปดาห์ค่ะ ;)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท