"อาบหมอก หยอกจันทร์"
"อาบหมอก หยอกจันทร์"
อาบสายหมอกหยอกแสงจันทร์วันแสนหวาน
ในวันวานผ่านลับไม่กลับหลัง
เหลือเพียงรอยอาลัยในภวังค์
เป็นเรื่องเก่าเล่าให้ฟังอดีตกาล
ในกระท่อมริมทางอยู่กลางทุ่ง
เรายังมุ่งมองฟ้าอยู่หน้าบ้าน
ภาพลางลางกลางหนาวอันยาวนาน
สายหมอกผ่านภูผายังตราตรึง
เพราะในบ้านหลังนี้มีพ่อแม่
ให้ชะแง้มองตามยามคิดถึง
กลิ่นกองฟางวางมัดยังรัดรึง
ปานประหนึ่งสายใยในชีวิต
“หนาวสายหมอกดอกไม้ในยามเช้า
มองจันทร์เจ้ายามค่ำดื่มด่ำจิต”
โอ้ความหลังยังงามในความคิด
คอยตามติดหลับตื่นยังตื้นตัน
กลางเมืองกรุงย้อนไกลไปบ้านเก่า
กลางความเหงางดงามในความฝัน
ความเป็นจริงยิ่งไกลเลยวัยวัน
มิอาจหันกลับหามาชื่นชม
“ภาพสายหมอกหยอกจันทร์” อันแสนสวย
จักมาช่วยหรือกลับมาทับถม
เมื่อความหลังเลือนหายกลางสายลม
ความเป็นจริงยิ่งระทมท้อฤทัย
ความเห็น (49)
อ่านแล้วระทมระทวย ครับอาจารย์
เรียนคุณพ.แจ่มจำรัสครับ
เคยอยู่บ้านเก่ากลางทุ่ง
อันเป็นความหลังแบบนี้หรือเปล่าครับ
คนในเรื่องเขา ย้ายไปอยู่เมืองใหญ่
แล้วคิดถึงบ้านเก่าที่ไม่มีพ่อแม่
อยู่คอยดูแลเหมือนวัยเด็กแล้ว
เลยท้อฤทัยนิดหน่อย
เหมือนบทรำพึงรำพัน ฝรั่งเรียกว่า soliloquy นั่นแหละครับ
ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจ
ขอบคุณ
คุณปริมสำหรับกำลังใจ
เรียนหมอเปิ้ลครับ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจ
"อาบหมอก ยอกจันทร์" .... ท่าทาง จะสนุกและมีความสุข นะคะ
เรียนครูไก่ครับ
- ขอบคุณสำหรับกำลังใจ
- ถือว่ามาอาบหมอกหยอกจันทร์ด้วย
- บทนี้เขียนให้ อ. ราชิต สุพร ครับ
- ว่าจะเอาไปใช้ในการสอนเด็ก
- เหมือนฟ้าครึ้มเลยครับ
เรียนอ.ขจิตครับ
จริงดั่งที่ว่า ฟ้าหัวหินวันนี้มืดครึ้มเชียวครับ
กลางเมืองกรุงย้อนไกลไปบ้านเก่า
กลางความเหงางดงามในความฝัน
ความเป็นจริงยิ่งไกลเลยวัยวัน
มิอาจหันกลับหามาชื่นชม
เรียน tuknarak ครับ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจ
..ชอบมาก..เจ้าค่ะ..บท..นี้..ขอบพระคุณเจ้าค่ะ...ยายธี
สวัสดีค่ะคุณโสภณ
อ่านบทกวีทีไร พลันเห็นภาพและสัมผัสความรู้สึกได้เลยนะคะ
................................
จันทร์ดวงเดิมล้อหยอกสายหมอกขาว
หยาดน้ำค้างสกาวพราวไสว
สายลมเย็นโชยพัดสัมผัสใจ
รอคนไกลไม่หวนกลับมานับดาว
ร้อยเหตุผลพรรณาลาความหลัง
ลืมภวังค์เสียงหัวใจในความหนาว
ว่าวันวานผ่านไปหลายเรื่องราว
ไม่อาจเอามานิยมชมชื่นใจ
รู้บ้างไหมหลายอย่างยังเหมือนเก่า
เป็นแรงเงาปัจจุบันไม่หวั่นไหว
เพราะยังคิดรอกันทุกวันไป
นานเพียงไรไม่สำคัญเพราะมั่นใจ
แต่วันนี้แจ้งใจไกลเกินฝัน
ความผูกพันปรวนแปรเกินแก้ไข
เขาบอกว่าคิดแล้วขมระทมใจ
เป็นอดีตที่ฝังใจในภวังค์
เหลือเพียงจันทร์ยอกใจในสายหมอก
ยังเย้าหยอกเหงาเหงาเฝ้าแต่หวัง
น้ำค้างคอยปลอบใจให้พลัง
เราเป็นเพียงความหลังของบางคน
เรียนคุณยายธีครับ
- ขอบคุณคุณยายมากครับที่แวะมา
- แถมแจ้งว่า ชอบ
- เป็นกำลังใจมากครับผม
เรียนคุณตันติราพันธ์ครับ
ฝีมือไม่ธรรมดานะครับ
เขียนกลอนได้ดีเทียวครับ
- เหลือเพียงจันทร์ยอกใจในสายหมอก
- ยังเย้าหยอกเหงาเหงาเฝ้าแต่หวัง
- น้ำค้างคอยปลอบใจให้พลัง
- เราเป็นเพียงความหลังของบางคน
แอบมาชมกลอนเหงาๆ ภาษาสวยของอาจารย์โสภณ แล้วก็เศร้านะ แถมได้อ่านกลอนของคุณตันติราพันธ์อีก ก็เศร้าเข้าไปใหญ่ค่ะ "เราเป็นเพียงความหลังของบางคน (เป็นความหลังของบางคนที่ดิฉันแต่งงานด้วยน่ะค่ะ)
ขอบคุณคุณโสภณนะคะ ที่เป็นแรงบันดาลใจ ให้ดิฉันเขียนกลอนได้ยาวๆ คุณBright Lily ขออภัยที่บทกวีนี้ทำให้เศร้าใจ แต่บางครั้งการได้มีเพื่อนร่วมเศร้า ก็จะทำให้กลับกลายเป็นพลังใจขึ้นมานะคะ เพราะภาพของคุณBright Lily สวยงามเหลือเกิน หมดโศกกันเถอะนะคะ
เรียนคุณ lily ครับ
ภาพนำมาประกอบ มีคำอธิบายเพิ่มเติมไหมครับ
สวยจริงๆ
พระอาจารย์เก่าแวะมาเยี่ยมยามดึก
ภาพสวยยังไม่พอ กลอนไพเราะอีกด้วย ขอแสดงความนับถือครับ
- สวัสดีค่ะท่าน
อ.โสภณ เปียสนิท - หวังว่าท่านคงจะสบายดีนะคะ
- ขอบคุณ บทกลอนดีๆ เศร้าๆ
- อ่านแล้วมีความหมายลึกซึ้งกินใจ
- ผูเขียนบรรยายความอาลัยความทรงจำในอดีต
- แต่เวลาก็ผ่านไปแล้ว ไม่อาจคืน กลับได้
- ภาพในอดีตยัง เด่นชัด งดงามอยู่ในใจ
- มีพ่อแม่คอยแลหาห่วงใย
- แต่วันนี้ไม่อาจหันกลับมาชื่นชมได้
- ภาพสายหมอก หยอกจันทร์อันแสนสวย
- ความเป็นจริงยิ่งระทมตรมฤทัย
- เยี่ยมๆๆๆ มากๆๆๆ ค่ะ ท่าน อาจารย์
เรียนคุณตันติราพันธ์ครับ
- กวีรัตนโกสินทร์ ครูเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ กล่าวว่า
- "กวีคือมงกุฏของภาษา"
- ผมเห็นด้วยกับท่าน การเขียนกวีจึงเป็นความ
- ละเมียดละไมของอารมณ์
- ดังนั้นยึดภาษิตของไก่ย่างกันเถอะครับ
- "สุกกันเถอะเรา"
- อันนี้ล้อเล่นครับ
เรียนครูสลากวามครับ
- ชอบชื่อนี้นะครับ ไพเราะและมีความหมายดี
- ขอบคุณสำหรับคำชม
- จะพยายามให้ละเมียดละไมมากยิ่งขึ้นครับ
- ความตั้งของกระผมคือ
- อยากมีหนังสือดีๆ ในงานศพสักเล่มหนึ่งนะครับ
ขอบคุณ
อ.นุ ครับ สำหรับกำลังใจ
คุณโสภณคะ ดิฉันขอยกย่องให้คุณโสภณเป็นกวีเอก เพราะใช้ภาษาได้ไพเราะและสื่อความหมายง่ายๆ สัมผัสนอกในสมบูรณ์ ดิฉันชื่นชมและจะพยายามเรียนรู้นะคะ บางครั้งเขียนไปแล้วก็เกรงว่าจะทำให้คุณโสภณรู้สึกว่าไม่คู่ควรเท่าไหร่ คือฝีมือมันผิดกันมากนะค่ะ แต่ก็กลอนของคุณโสภณก็น่าโต้ตอบทุกครั้งไป เหมือนสร้างความสมดุลให้เนื้อหาว่ามีคนเข้าใจอยู่ค่ะ ขอขอบคุณที่ให้พื้นที่ฝึกฝนค่ะ จะพยายามนะคะ
เรียนตันติราพันธ์ครับ
- ขอบคุณที่แวะมาอีก เป็นเวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้นะครับ
- เป็นจุดประสงค์ของ G2K ของเราอยู่แล้ว
- ผิดกันที่ไหนครับ กลอนที่เขียนมาก็เติมเต็ม
- ส่วนที่ยังขาดอยู่ได้พอดี สนุกอย่างไรก็ว่าไปเลยครับ
เรียนหนุ่มกรครับ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจ
เรียนคุณสามสักครับ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจ
แวะเข้ามาเยือนกัน
เรียน อ.ขจิตครับ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจ
ขอบคุณ คุณปณิธิมากนะครับ
ขอบคุณ
คุณฤทธิไกร ที่แวะมาเยือน
ขอบคุณ
คุณมันอ้นที่แวะมาเยือน
เป็นกำลังใจแก่กัน
สวัสดีครับ
แถวนี้ไม่มีหมอก ไม่มีจันทร์ครับ มีแต่เมฆครึ้ม และยุงอีกนิดหน่อย
ป.ล. ว่าจะทัก อาจารย์จะยอกจันทร์ หรือหยอกจันทร์ ดี อิๆๆ
เรียนคุณปลายครับ
ขอบคุณที่แวะมาเยือนถึงนี่
เรียน อ. ธวัชชัยครับ
ด้วยความยินดีเลยครับ
ยอกอยู่หลายวัน เพิ่งจะมาเห็นวันนี้เอง
ไล่เรี่ยกับท่านอ.เลยครับ
เรียนหนูวิมล
ชอบอ่านกวีเหมือนกันหรือครับ
หรือว่าชอบเขียนกวีด้วย
ขอบคุณครูกิติยา
สำหรับกำลังใจ
- แดดอุ่นๆทักทายยามเช้า
- เอนตัวลงเบาๆ บนเก้าอี้ไม้
- หลับตาลงเพื่อสัมผัสกับลมหายใจ
- ยินเสียงใบไม้ไหว ลู่ลมมา
- เธออยู่ที่นั่นสบายดีไหม
- วันนี้เราห่างแสนไกลสุดฟ้า
- ฝากสายลมมอบอุ่นไอรัก
- ให้คนไกลตา
- ผู้หญิงคนนี้ ยังคิดถึงเธอตลอดมา
- ไม่เปลี่ยนเลย
แฟนคลับอาจารย์เยอะจัง ขอบคุณสำหรับบทความที่ดีมีประโยชน์ค่ะ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจ
ขอบคุณคุณพี่หนานครับ
สำหรับกำลังใจ
อ่านแล้วคิดถึงบ้านปู่ย่าเลยครับ
เรียนนกขมิ้นครับ
ความคิดเก่าเล่าความหลัง
ภาพยังอยู่ในความทรงจำ
น่าคิดถึงนะครับ
