จดหมายถึงแม่ ฉบับที่ 2

เทศกาลทีปาวลี สถานกงศุลไทยเมืองเชนไน

                                                     เมืองเชนไน  ประเทศอินเดีย

                               11  พฤศจิกายน  2550

ถึง  คุณแม่ที่เคารพอย่างสูง

       เป็นอย่างไรอยู่ทางบ้านเราคงสบายดีนะครับ  สุขภาพของคุณแม่เป็นอย่างไร  ยังปวดเอวอยู่หรือเปล่า  อย่างไรก็ขอให้คุณแม่ดูแลสุขภาพตัวเองด้วย  อย่ากินยาชุดมากนัก ให้รักษาด้วยวิธีธรรมชาติบำบัดหรือสมุนไพรจะดีกว่า เพราะมันไม่ค่อยมีผลข้างเคียง  พี่ ๆ ทุกคน เป็นอย่างไรบ้างคงสบายดีนะ ส่วนผมอยู่ทางอินเดียก็สบายดีเหมือนเดิม ทางบ้านไม่ต้องเป็นห่วง  ตอนนี้ผมพักอยู่สองคนกับอาจารย์สาคร ซึ่งแกก็สึกแล้วและเรียนปริญญาเอกอยู่ปีสุดท้าย  ช่วงนี้ก็เลยไม่ค่อยเหงาเท่าไหร่เพราะมีเพื่อนคุย 

        อีกอย่างช่วงนี้เป็นเทศกาลทีปาวลีของแขก  มีการเฉลิมฉลองกันถึง 3 วัน ตั้งแต่วันที่ 8-10 พฤศจิกายน มีการจุดพลุจุดประทัดกันทั้งวันทั้งคืน  เพื่อเป็นการเฉลิมฉลองการเสด็จกลับเมืองของพระรามและนางสีดา  ถ้าเป็นบ้านเราก็คงจะคล้ายกับงานบุญมหาชาติที่มีการเฉลิมฉลองการเสด็จกลับเมืองของพระเวสสันดรและนางมัทรี  ซึ่งในวันที่ 9 พวกเรานักศึกษาไทย 6 คน ก็ได้พากันซื้อของไปฝากอาจารย์ที่ปรึกษาในวาระเทศกาลทีปาวลีด้วย  ซึ่งอาจารย์ท่านก็ให้ภรรยาทำอาหารอินเดียเลี้ยงต้อนรับพวกเราด้วยเช่นกัน  หลังทานอาหารเสร็จพระอาจารย์สมศักดิ์ก็พยายามพูดขอความเห็นใจจากอาจารย์  ให้อาจารย์ช่วยนักศึกษาไทยให้จบเร็ว ๆ ซึ่งท่านก็รับไว้  เพราะฉะนั้นถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดคิดว่า  3 ปี ก็คงจะจบปริญญาเอก  ส่วนเรื่องกลับเมืองไทยนั้นไม่แน่นอน  ที่ผมวางแผนไว้คือจะกลับไปสอบชิงทุน ICCR ของรัฐบาลอินเดียที่สถานทูตอินเดียในกรุงเทพ ประมาณกลางเดือนมกราคม (วันที่ยังไม่แน่นอนเพราะยังตรวจสอบไม่ได้ว่าเขาสอบวันที่อะไร)  ซึ่งตามที่ผมได้พูดคุยกับเพื่อน ๆ บางคนก็เห็นด้วย บางคนก็ไม่เห็นด้วย  อย่างอาจารย์ประยูรท่านก็เห็นด้วยเพราะมันจะช่วยประหยัดเงินทางบ้าน  แต่อาจารย์สาครและพระอาจารย์บรรจงไม่เห็นด้วยเพราะโอกาสจะสอบได้มีน้อย เนื่องจากมีคนเข้าสอบเยอะท่านกลัวจะไม่คุ้มค่าเครื่องบิน  แต่ใจผมนั้นก็อยากลองไปสอบดูเผื่อมันจะได้  ซึ่งถ้าได้มันก็จะช่วยตัดภาระเรื่องทุนที่พี่ ๆ ต้องแบกรับอยู่  เพราะว่ากว่าจะจบก็คงต้องใช้ทุนอีกหลายแสน คาดว่าเดือนหน้าคงได้บทสรุปเรื่องนี้ 

         สำหรับการเลือกตั้งที่จะมีขึ้นในวันที่ 23 ธันวาคมนั้น  ทางสถานกงศุลไทยที่เมืองเชนไนจะจัดให้คนไทยที่นี้ไปลงคะแนนล่วงหน้าที่สถานกงศุลไทยในวันที่ 16 ธันวาคม  ซึ่งผมก็ได้ยื่นคำร้องขอลงคะแนนเลือกตั้งที่ต่างประเทศแล้ว  เพราะฉนั้นก็ไม่ต้องแปลกใจถ้าไม่เห็นรายชื่อผมในทะเบียนบ้านของผู้มีสิทธิ์เลือกตั้ง  คาดว่าจะเลือก สส. ของอดีตพรรคไทยรักไทยเช่นเดิม เพราะผมเป็นแฟนพันธ์แท้ของทักษิณ และรับรองได้ว่าที่นี้ไม่มีการซื้อเสียง  ที่เลือกเพราะคิดว่าเขาทำเพื่อประชาชนคนส่วนใหญ่ของประเทศ  ใครทำเพื่อประชาชนเราก็เลือกคนนั้น  อีกอย่างในวันที่ 5 ธันวาคมนี้  ทางสถานกงศุลไทยประจำเมืองเชนไน ได้ส่งจดหมายมาเชิญพวกเรานักศึกษาไทยที่เป็นฆราวาส ซึ่งตอนนี้มีอยู่ 3 คนคือ อาจารย์ประยูร อาจารย์สาคร และผมไปร่วมงานเฉลิมพระเกียรติครบ 80 พรรษาของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว  ซึ่งทางกงศุลไทยจะจัดงานที่โรงแรม De Meridian โดยเชิญคนไทยที่อาศัยอยู่ในอินเดียภาคใต้ ในรัฐทมิฬนาดูและกรรณาฑกะเข้าร่วมงานทั้งหมด  ซึ่งก็เป็นโอกาสอันดีที่จะได้ทำความรู้จักกับคนไทยในต่างประเทศเพิ่มมากขึ้น 

     สำหรับนัทและนงนั้นเป็นอย่างไรบ้าง  มีปัญหาอะไรหรือเปล่า ถ้ามีก็โทรมาบอกผมได้เผื่อผมจะได้ช่วยคิดช่วยแก้ไขด้วย สำหรับนัทนั้นผมไม่ค่อยเห็นด้วยกับการกลับบ้านบ่อย ๆ จริง ๆ แล้วควรจะกลับเดือนละครั้งหรือปิดเทอมแล้วค่อยกลับมาเยี่ยมบ้าน  เพราะการกลับบ้านบ่อย ๆ นั้นไม่เป็นผลดีต่อการศึกษาอย่างแน่นอน  และอีกอย่างอย่าโทรคุยกันบ่อยนักเพราะจะทำให้เด็กคิดถึงบ้าน ตัดบ้านไม่ขาดแล้วเขาจะทุ่งเทชีวิตจิตใจให้กับการเรียนไม่ได้  ที่ผมพูดอย่างนี้พี่ภาณีก็อย่ากลัวว่าเด็กจะทิ้งบ้านทิ้งพ่อแม่  เพราะในความเป็นจริงนั้นคนเราทิ้งบ้านและพ่อแม่ไม่ได้หรอก  ที่ให้ทำอย่างนี้เพื่อที่จะให้เด็กมุ่งไปข้างหน้าโดยพะวงข้างหลังน้อยที่สุดเท่านั้นเอง

       สุดท้ายนี้ก็ไม่มีอะไรมาก ขออ้างอิงเอาคุณพระศรีรัตนตรัย คือ คุณพระพุทธ คุณพระธรรม และคุณพระสงฆ์  จงช่วยดลบันดาลอภิบาลรักษาให้คุณแม่มีแต่ความสุขกายสบายใจ  ปราศจากอันตรายทั้งปวง  ไม่มีโรคภัยเบียดเบียน  และขอให้พี่ ๆ และหลาน ๆ ทุกคน จงมีแต่ความสุขความเจริญ  คิดหวังสิ่งใดที่เป็นไปดยชอบก็ขอให้ประสบความสำเร็จสมดังใจทุกคน

                                                           ด้วยความเคารพอย่างสูง

                                                              บรรพต    แคไธสง