เสียงกิ่งไม้ หักฉีกกระทบหู ออกไปดู...
พบคุณยายของน้องแบ๋ม ยื้อกิ่งมะกรูดอยู่
กิ่งขนาดย่อม ฉีกห้อยร่องแร่ง
ถ้าเป็นแม่ หรือน้องสาวคงแซวเล่นเป็นแน่
แต่เรา... เงียบ ในใจนั้น “นึกตำหนิ” น้อยๆ
พร้อมโฮะของเก่าอีกนิดหน่อยพอเป็นกษัย :)
บทเรียนจริงอีกหนึ่งบทของบันทึกเล่มใหม่ที่ท้าทาย...มาแล้ว
“สุขที่ยิ่งใหญ่ และยั่งยืนของชุมชน”!
...เริ่มต้นที่ใจเรา...
ถามแม่ว่า กิ่งมะกรูดฉีก สามารถดามติดไหม
แม่บอก “ถ้ายังใหม่ๆ ก็ติดนะ”
จึงหาเชือกด้ายเส้นใหญ่ พร้อมเก้าอี้ ไปยื้อๆยุดๆ
หนามมะกรูดทิ่มนิ้วชี้ เลือดซึมหยด
ยื้ออยู่เป็นนาน ก็ไม่ถึงรอยฉีก
โอววว ถ้ากิ่งที่โน้มยื้อมา หักเพิ่มหละ จะว่าไง
วางมือ... แต่ยังไม่วางใจ เอ๊... “ฉีก ตัด”ลงมาเลยดีมั้ย?
“เสียดาย... ใช้ผัดแกงได้อีกหลายหม้อ” :))
หาไม้มาลอง “ค้ำ” ดู... เข้าท่านะ
รอยฉีก ถูกดันประกบสนิทดี
กิ่งไม้ที่ฉีกร่องแร่ง ถูกค้ำยัน
รอวัน “ยางไม้...สมานรอยแผล”นั้น...
แผลใจ... ที่ถูกฉีกแล้ว... แลประกบค้ำไว้
จะมี “กาว”ยี่ห้อใด สมานแผลใจได้สนิทหนอ??
♥ ♥ ♥ ♥
เถอะ...รอเวลาลมฟ้ามาประคบ
ชิดประกบรอยฉีกที่ปีกซ้าย
ซีกน้อยน้อยรอยแผลที่หัวใจ
จะมีกาวที่ไหนประสานดาม?
มีเกิดขึ้นตั้งอยู่แลดับไป
พุทธองค์ตรัสไว้ไยเธอถาม
อาวรณ์นักฤาหัวใจไยจึงดาม
เถอะถอดใจไว้เป็นยามโรงทำ(ธรรม)ใจ
...จักวางใจไว้เฝ้าดูประตูกรรม
Happy Ba สาธุค่ะ :)
พุธที่ ๑๒ กันยายน ๒๕๕๕ ขึ้น ๑๑ ค่ำ เดือน ๙
กาวยี่ห้อ "ให้อภัย" พอสมานแผลใจได้ไหมหนอ...
ขอบพระคุณสำหรับบันทึกดี ๆ ที่มีมาแบ่งปันมากครับ
สวัสดีค่ะท่าน จัตุเศรษฐธรรม
กาวยี่ห้อ "ให้อภัย" ต้อง "สะสางภัย"(ในตน) อีกหลากหลายเลยค่ะ
"หลง" หลายชั้นเหลือเกิน สู้ สู้ ค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ ที่แวะมาทักทาย ส่งกำลังใจ สาธุค่ะ :)
^_____^
ฟังแล้วหนาวเยือกที่หัวใจเลยค่ะอาจารย์หมอ ป.
๑. เปิดแผล... เปิดใจรับความจริง
๒. ขลิบเนื้อที่ตายออก...ทิ้งความทรงจำเก่า
๓. ทิ้งไว้...ก่อนเย็บเข้า...เฝ้ารอเวลาสมาน
ขอบคุณมากนะคะอาจารย์
รอยแผลที่ใจ..
การประสาน-เยียวยา
"หัวใจ"
คือคำตอบของทั้งปวง
สวัสดีค่ะอาจารย์พนัส แผ่นดิน
รอยแผลที่ใจ..
การประสาน-เยียวยา
"หัวใจ"
คือคำตอบของทั้งปวง
กำลังค้างคาใจเล็กๆพอดีค่ะ
ที่สุด..น่่าจะตรงไหน...หากทำใจ...ในใจไม่เนียน ไม่รอบ
กายก็พลอย ไม่สบาย ไม่สมดุล (ไม่สร่วงนิ)
ขอบพระคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ
ไม้ถูกฉีกทึ้ง เพื่อสอนแสดงธรรม...
สิ่งใดเกิด ย่อมตั้ังอยู่ และดับไปในที่สุด นะคะ
รักษาสิ่งใด ไม่สำคัญเท่ารักษา ใจ... :)
โถ... ยังอุตส่าห์ ไปดาม กิ่งมะกรูดอีก รู้ก็รู้ว่า มันมีหนาม นะ กาวทำให้ (ยึด ติด) ได้ไม่นาน สักวันกาวก็ต้องหมดอายุ
สู้ มีด กรรไกร ไม่ได้ หรอกค่ะ คุณ Tawandin :-)
สวัสดีค่ะคุณ หยั่งราก ฝากใบ
...รักษาสิ่งใด ไม่สำคัญเท่ารักษา ใจ... :)
ไม่น่าเชื่อเลย.. ใจ...พลังงานนี้
เยียวยายากยิ่งกว่ากิ่งมะกรูดอีกเนอะ :)
ขอบคุณมากๆค่ะ
^_____^
สวัสดีค่ะคุณ Nopparat Pongsuk
มีด! กรรไกร! ขลิบตัดแผลเก่าก็เข้าทีนะคะ
อาจารย์หมอ ป. ให้ข้อคิดไว้เช่นกัน
แต่แผลใหม่ๆ แม่บอกว่า มันยาให้ประสานติดดั่งเดิมได้ :)
ลองช่วยธรรมชาติ ธรรมชาติอาจช่วย
ให้กิ่งนั้นมันอยู่ในที่ในทางที่สมดุลสวยงามตามธรรม(ชาติ)ได้นะค่ะ
ขอบคุณข้อคิดว่าด้วย..มีดและกรรไกรนะคะ สาธุค่ะ :)
ขอขอบพระคุณดอกไม้กำลังใจจากทุกท่านค่ะ
ท่าน โสภณ เปียสนิท ท่าน พ.แจ่มจำรัส
คุณพี่ใหญ่ นาง นงนาท สนธิสุวรรณ ท่าน ชยพร แอคะรัจน์
ท่านอาจารย์ ณัฐรดา ท่านอาจารย์ ท่านอาจารย์ ปณิธิ ภูศรีเทศ
ท่านอาจารย์ อ.นุ คุณ ...ปริม pirimarj...
ท่านอาจารย์ Wasawat Deemarn คุณครู Princess Ae (Eng)
สวัสดีค่ะ อาจารย์ ธนิตย์ สุวรรณเจริญ
เมื่อวาน ไม้ค้ำกิ่งมะกรูดนั้นล้มลง กิ่งที่ฉีกก็ห้อยร่องแร่งลงมาอีก
ครานี้คงได้ครบถ้วนกระบวนการเลยทีเดียวเชียว จาก"ทำใจ ธรรมใจ"
วันนี้ จะได้ปฏิบัติการ "ตัดใจ" ใช้กรรไกรใช้มีด ตัดกิ่งมะกรูดนั้นซะ :)
ขอบพระคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์ศิลา Sila Phu-Chaya
"ใจเราไม่ใช่ของเรา ...ดูมันร้าว ดูมันฉีก ดูมันประกอบขึ้นไป...
จึงเข้าใจว่ามันเป็นสภาวะที่วิเศษมากค่ะ"
คงต้องฝึกดูอีกหลายยกทีเดียวค่ะ
ขอบคุณมากๆนะคะ สาธุค่ะ
555
อาจารย์ส่งวิชา ว่าด้วยการตอน มาช้าไปนิดค่ะ :)
ตัดลงมาตากเต็มกระด้งแล้วค่ะ ทั้งต้มยำ หมกเห็ดย่างฯลฯ
ขอบคุณมากค่ะ อาจารย์ ขจิต ฝอยทอง