วันเสาร์ที่แล้วตั้งใจไปดู Seasons Change ก่อนดูก็ไม่ได้คาดหวังอะไรมาก น่าจะออกมา style เพื่อนสนิท แต่ก็อยากดูอยู่ดี พอไปดูแล้วก็ไม่ผิดหวังจริงๆ หนังถ่ายทอดความรู้สึกระหว่างเพื่อน มิตรภาพที่สวยงาม ความหวังดีของอาจารย์ ความรักความเข้าใจของพ่อแม่ที่มีต่อลูก การตัดสินใจทำเพื่อสิ่งที่เรารัก คนที่เรารัก และคนที่รักเรา คงไม่เล่ารายละเอียด แนะนำว่าไปควรไปดูเองครับ อาจจะช่วยให้นึกได้ว่าเราทิ้งโอกาสในการทำสิ่งเราควรทำไปรึเปล่า หรือที่ทำอยู่ทุกวันนี้ "ใช่" แล้วรึเปล่า
ข้อสังเกตส่วนตัว
1. ในหนังไม่เห็นคนไทยเล่นดนตรีไทยเลย มีแต่อ.ญี่ปุ่นตีกลองไทย
2. ถึงเพลงคลาสสิคจะเพราะ แต่ผมก็ชอบเพลงร่วมสมัยมากกว่า
3. ดูยังไงผมก็ชอบฉาบมากกว่าไวโอลิน :-)
ไม่สายหรอกคะ...
วันเสาร์นี้กะปุ๋มกะว่าจะไปดูรอบที่สามคะ...555
ชอบภาพสวย เนื้อหาดี..
ดนตรีประกอบไพเราะ...
และที่สำคัญ "มิตรภาพงามคะ"....
*^__^*
กะปุ๋ม
เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ตกลงป่วยจนได้ เห้อะๆ
ต้องไปหาดูแน่ๆ เรื่องนี้ พรุ่งนี้ไม่สาย...
ถึงว่า...แนน..หายไปไหน...ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
เป็นห่วง...
*^__^*
กะปุ๋ม
ถึงคุณ IS กินยาแล้วนอนพักเยอะๆ เดี๋ยวก็หายครับ
..อย่าไปกลัวเวลาที่ฟ้าไม่เป็นใจ อย่าไปคิดว่ามันเป็นวันสุดท้าย น้ำตาที่ไหลย่อมีวันจางหาย หากไม่รู้จักเจ็บปวดก็คงไม่ซึ้งถึงความสุขใจ...
ถึงคุณกะปุ๋ม...ดูมา 2 รอบแล้วเหรอครับ แฟนพันธุ์แท้เลยนะเนี่ย ถ้ามีโอกาสแวะมาเดินที่สะพานทางเดินในภาพนะครับ ว่าแต่ผมอยู่ศาลายามาตั้งแต่ปี 42 ยังไม่เคยไปเดินเลย 555
อิจฉาพระเอก มีคนน่ารักๆมาชอบ อยากมีมั่งอ่ะ
ก็ไปดูมาเหมือนกัน วันแรกที่เข้าโรงเลยนะ ยิ่งไปดูกับเพื่อนๆที่สนิทๆยิ่งสนุก ดูแล้วก็คิดถึงเพื่อนตอนเรียนมัธยม เห็นด้วยไหม? ว่างๆแวะไปชม บล็อกเราหน่อยนะ
www.gotoknow.org/blog/kamolrat
เห็นด้วยครับ คิดถึงตั้งแต่เพื่อนมัธยม ยันเพื่อนมหาวิทยาลัยเลยครับ
"ไม่กินผัก ทำไมไม่บอก"
ชอบจังเลยค่ะกับประโยคนี้