วันแรกการเดินทางไปเสียมเรียบ


วันแรกการเดินทางไปเสียมเรียบ

ก่อนที่จะถึงวันแรกของการใช้ชีวิตวันแรกที่เสียมเรียบ

ขอย้อนกลับก่อนหน้านี้นิดหนึ่งครับ

   โดยปกติถ้ามีคำสั่งย้ายไปปฏิบัติงานจะต้อง ไปปฏิบัติงานที่หน่วยงานใหม่ภายในกี่วันๆ ที่เร็วที่สุดก็จะเป็นคำสั่งออกวันศุกร์ มีผลบังคับวันจันทร์ ให้เวลาเก็บข้าวของเสาร์-อาทิตย์ (ออฟฟิตปิดจะเก็บข้าวของยังไงว้านี่.... ฮิฮิ) อย่างช้าที่สุดก็ 15 วันครับ  ส่วนของผมอยู่ในช่วงหลังคือ 15 วัน แต่ไม่มีใครมาแทนที่ทันที(ย้ายขาเดียว)  ก็เลยต้องอยู่ช่วยปฏิบัติงานที่เดิมต่ออีก 15 วัน หลังจากนั้นจะต้อง ไปเรียนรู้ระบบงานใหม่กับหน่วยงานที่เกียวข้องก่อนที่จะเดินไปประจำอยู่ต่างประเทศอีก 2 สัปดาห์ ส่วนผมก็คนพิเศษอีกครับ ลดลงเหลือ 1 สัปดาห์ เพราะว่าผมต้องเสียเวลาในการอยู่ช่วยงานสาขาไปแล้ว 2 สัปดาห์ (สุดยอดแล้วหล่ะครับ ตอนนี้หลักสูตร 2 สัปดาห์ เหลือเพียง 1 สัปดาห์) ไม่เป็นไร ได้เท่าไรก็เท่านั้น เขาบอกกับผมอย่างนั้น(เราซูปเปอร์แมนทำได้อยู่แล้ว...)

  สำหรับผมต้องทำสองขยักครับ คือ ต้องเก็บข้าวของมาพักที่ กทม 1 สัปดาห์(ออกค่าใช้จ่ายเองครับค่าที่พักและอาหาร) แล้วคอยเตรียมตัวเดินทางต่อไปที่เสียมราฐ ระหว่างที่อยู่ที่ กทม ทางหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเขาได้จัดเตรียมการให้กับเราในด้าน ในเรื่องขอวีซ่า จองตั๋วเครื่องบิน(แต่เราเป็นผู้จ่ายเงินไปก่อนครับ แล้วคอยเบิกกับหน่วยงานที่ปลายทาง) ขอพูดถึงเรื่องวีซ่านิดหนึ่งครับ ถ้าจะไปทำวีซ่าที่สถานฑูตกัมพูชา แบบธุรกิจ จะเสียค่าธรรมเนียมมากกว่า ทำตอนที่วีซ่า On Arrival จึงขอแนะนำให้ทำที่สนามบินเสียมเรียบเลยจะดีกว่าครับ ไม่เสียเวลามากหรอกครับ ยี่สิบห้าเหรียญยูเอส อยู่ได้ 1 เดือนพอจะครบกำหนด 3 วัน ก็ให้ตัวแทนขอต่อเป็นวีซ่าปีได้เลยครับ

    ****ปัจจุบัน ไม่ต้องขอวีซ่าแล้วน่ะครับ ถ้ามาเที่ยวธรรมดา อยู่ได้นาน 14 วันครับ เริ่มตั้ง เม.ย.2011

วันแรกของการเดินทาง

  - ได้เที่ยวบินเวลา 18.00 น. (เนื่องจากจองกระชันชิด) วันที่ต้องเดินทางก็ต้องไปเรียนรู้งานวันสุดท้ายอีกครึ่งวัน (ขอแถมเพราะมีเวลาน้อย) ตอนบ่ายเตรียมตัวเดินทางไปที่สนามบิน ได้เวลาเช็คอิน มีกระเป่าสำพาระอยู่ 2 ใบ มีใบเล็ก 1 ใบกะว่าจะนำไปขึ้นบนเครื่อง ใบใหญ่ อีกหนึ่งใบ ปรากฏว่าน้ำหนักเกินครับ (ที่เกินไม่ใช่ของเราเกินน่ะครับ เพราะหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเขาฝากของไปให้ที่ปลายทาง ไม่ต้องเสียค่าส่งทางไปรษณีย์ แต่ที่ไหนได้เสียแพงกว่าส่งทางไปรษณีย์เสียอีกครับ เขาจะคิดเพิ่มกิโลกรัมละ 100บาท(ไม่แน่ใจ...)

     - ส่วนกระเป่าใบเล็กที่จะนำขึ้นเครื่องก็ ใบมันใหญ่ไปครับไม่สามารถใส่บนช่องเหนือศรีษะได้ ต้องว่างไว้ใต้เก้าอี้  ผู้อ่านไม่ต้องจินตนาการน่ะครับ ว่าสายการบินดังกล่าว เป็นเครื่องเล็ก เก้าอี้นั่งก็จะแคบๆๆ ใส่กระเป่าด้านหน้าก็จะนั่งไม่ได้แล้วครับ ก็ยังโชคดีครับ มีที่นั่งว่าง คนที่เขานั่งข้างๆผมเขาเสียสละให้กระเป่าผมนั่ง1 ที่ ขอบคุณมากครับ...

 - บนเครื่อง พนักงานจะเสริฟอาหารว่างคนละ1 กล่อง

(Snack-เค็ก-น้ำเปล่า-น้ำส้ม-ผลไม้-แซนวิสฝรั่ง ) รีบทานน่ะครับเพราะมีเวลาน้อยอยู่บนเครื่องครับ

เวลาที่ใช้ในการเดินทาง จริงๆ ประมาณ 45 นาทีครับ เครื่องลงจอดที่สนามบินเสียมเรียบซึ่งเป็นสนามบินขนาดเล็กๆ ครับ

 

ลงจากเครื่องก็เดินเข้าไปในอาคารผู้โดยสารขาเข้า ไม่ไกลประมาณ 50 เมตร ผ่านด่าน ตม.ที่สนามบิน ด้านซ้ายมือจะเป็นแผนก Visa on Arrival ครับ ถ้าเรามีวีซ่าแล้ว หรือคนไทยก็ไม่ต้องขอวีซ่ากรณีที่มาท่องเที่ยวอยู่ได้ 14 วัน ครับ ถ้าอยู่เกินถูกปรับน่ะครับ 

   - ส่วนผมมีวีซ่าแล้วก็เดินตรงดิ่งเข้าไปที่เคาเตอร์ ตม.ทันที มีอยู่ประมาณ 3 ช่องครับ ช่องไหนก็ได้ วันแรกก็เจอทันที่ครับ ขอครับอ้างโน้นอ้างนี้ ลูกเมียยากจน บอกเราอีกว่าแล้วแต่จะให้....ผมก็คิดอยู่ในใจคุณทำงานระดับนี้ยังจะมาขออีกหรือครับ...ก็ไม่ได้พูดอะไร ทำเป็นเอาหูไปนาเอาตาไปไร่.....ผ่าน ตม.ไปด้วยดี ก็จไปรับกระเป่าสำพาระจะมีอยู่สองสายพานครับ เทียวบินอะไร อยู่สายพานไหนก็รอรับตามนั้นครับ ใช้เวลาไม่มากนัก ผ่าน Customs แต่ไม่มีใครอยู่ สิ่งที่ต้องสำแดงก็ไม่ต้อง(พนักงานจะแจกฟอร์มให้กรอก ก็กรอกบนเครื่องให้เสร็จน่ะครับ จะได้ไม่ต้องเสียเวลาในภาคพื้นดิน ก็จะมี Immigration form and Customs declaring เขาจะต้องให้เรายื่นใบนั้นให้เขา) ผ่านตลอดจนไปถึงด้านหน้า ที่มีผู้มารอรับครับ

****ถ้าเห็นป้ายแลกเปลี่ยนเงินตรา ไม่ต้องไปสนใจน่ะครับ ..ผ่านไปเลยครับคอยไปแลกในตลาดจะได้อัตราที่ดีกว่ามากครับ.....ขอบอกเด้อ.

       อ้อ!!..ลืมเหล่าไปครับ ระหว่างอยู่บนเครื่องพยายามมองหาเพื่อนคุยครับ แต่ก็เจอแต่คนต่างชาติ ก็ไปเจอคนหนึ่งมองกันบนกันมา ไม่แน่ใจว่าเป็นคนไทยหรือเปล่า เขมร-ไทย-ฟิลิปปินส์ หน้าตาคล้ายกันครับ ปรากฏว่าเป็นคนไทย เป็นวิศวกรก่อสร้างมาคุมงานก่อสร้าง เขาไม่มีคนมารับ ก็เลยให้เขาติดรถเราด้วยเพราะระหว่างทางผ่าน หน้างานเขาพอดี(เขามาอยู่ที่เสียมเรียบแค่ 10 วัน แลกเปลี่ยนเบอร์โทรกัน แต่เขายุ่งมากก็ไม่ได้เจออีกเลย)

    - ระหว่างทางจากสนามบินเข้าตัวเมืองเสียมเรียบ ประมาณ 8 กิโลเมตร ถ้าไม่มีคนมารับ สามารถโดยสารกับรถตุ๊กๆได้ครับ(ไม่เหมือนตุ๊กๆ บ้านเราน่ะครับ เป็นรถมอเตอร์ไซด์พ่วง)ไม่เกิน 5 ยูเอสครับ..นี้ครับโฉนหน้าตุ๊กๆ

 ...แล้วจะเหล่าต่อชีวิตในเสียมเรียบ...โปรดติดตามตอนต่อไปครับ..

คำสำคัญ (Tags): #angkor wat
หมายเลขบันทึก: 501617เขียนเมื่อ 8 กันยายน 2012 18:24 น. ()แก้ไขเมื่อ 13 กันยายน 2012 15:42 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท