เป้าหมายปลายทางที่ดีงาม


หนูคิดว่า พ่อแม่และคนที่ดีกับหนูมีอีกมากมาย มีคนลงทุน ใจ กับหนูไว้มาก หนูสัญญาว่าจะ ล้มไม่ได้

 เป้าหมายปลายทางที่ดีงาม


พี่จะริ พี่จะริ อยู่หรือเปล่า
หนูนอนไม่หลับ อยากคุยด้วย

...

 

มีข้อความมาฝากทิ้งไว้ในช่องทางของ social network หนึ่ง ให้บังเอิญว่า เราไม่เปิดและไม่ใช้มาพักใหญ่แล้ว

ดูวันที่ที่ฝาก หลายวันมาแล้ว ไม่ได้การต้องโทรกลับแล้วล่ะ

 

เมื่อได้คุยกัน สรุปใจความ เป็นความกังวล ความเครียด เจ้าตัวรู้สึกล้ากับปัญหาเรื้อรัง

และ ใช่เลย เป็นเรื่องที่คิดวนเวียน ไม่ได้ข้อสรุป

 

เราทำหน้าที่ ฟัง อย่างเดียว

แล้วทวนคำพูดของเธอทั้งนั้น ให้เธอฟังกลับไปหนึ่งรอบ

ที่ทวนคำพูด เพื่อเป็นการทบทวนเรื่องที่เราตั้งใจฟัง ว่าตรงตามที่เธอตั้งใจเล่าหรือไม่

 

ระหว่างที่ทวนกลับเรื่องเล่า ไม่ได้ทำอะไรเลย

 

เหมือนตอนเลี้ยงลูกเมื่อเขายังเด็ก

ลูกกลัวสิ่งแปลกปลอม สัตว์ หรือกลัวความมืด

เราไม่ได้แก้โดยการเอาสิ่งแปลกปลอมนั้นทิ้งไป

ไม่ได้ไล่สัตว์ตัวนั้นไป
(หมายถึงสัตว์ไม่อันตราย เป็นลูกเจี๊ยบที่มีน้า ๆ ซื้อมาให้เพราะเห็นว่าน่ารัก แต่ลูกกลัวมันมาก)

เราไม่ได้แก้การกลัวความมืดโดยการเปิดไฟให้สว่าง


เรากอดลูก ให้ความรัก ความเชื่อมั่น

แล้วถามเขาว่า ลูกกลัวทำไม


เมื่อเขาตั้งสติได้ เด็กเล็ก ๆ ก็มีสตินะ

เขาตอบได้บ้าง ไม่ได้บ้าง

เมื่อเวลาผ่านจากจุดที่เขากลัว

และเมื่อเขาไม่มีเหตุผลที่ดีในการกลัว

เขาจึงหายกลัว 

 

เรื่องของน้องสาวคนนี้เช่นกัน

เธอเป็นคนเรียนดี ทำงานดี เป็นเด็กดีของพ่อแม่และครูอาจารย์

เธอพบเรื่องที่ยากในการทำงาน

เรื่องวิตกกังวล

เรื่องที่เธอคิดว่าโลกกำลังจะถล่มทลาย

 

 

เมื่อผ่านการเล่าเรื่อง มีผู้ฟัง มีการทบทวนเรื่อง

เธอเกิดความคิดได้เอง

เธอพูดสรุปเองว่า

 

"ที่จริงใคร ๆ ก็คงเคยพบเรื่องแบบหนู"

"เอาเถอะ หนูว่าหยุดคิดไว้ก่อนดีกว่า"

"หนูเลือกงานนี้ เพราะรัก ชอบ รู้อยู่แล้วว่ามันยาก คาดแล้วว่าสักวันเราต้องเจอเรื่องแบบนี้"

"หนูคิดว่า พ่อ แม่ และคนที่ดีกับหนูมีอีกมากมาย มีคนลงทุน ใจ กับหนูไว้มาก หนูสัญญาว่าจะ ล้มไม่ได้"

 

เมื่อเธอสรุปเรื่องของเธออย่างนั้น

เราจึงสบายใจและไม่ลืมที่จะถ่ายทอดคำและความคิด

ที่ได้จดออกมาใส่ไว้ในสมุดเล่มเล็กส่วนตัว เมื่อไม่นานมานี้

ที่ว่า

 

-ธรรมดาจังเลยครับ...เรื่องความวิตกกังวลเนี่ยครับ...มีกันทั้งนั้นน่ะครับ

- เพราะความไม่รู้, ไม่แน่ใจ, ไม่มั่นใจ..ว่า “ อนาคต “ จะเป็นอย่างไรกันน่ะครับ

- พบ Key point แล้วใช่ไหมครับ....นั่นก็คือเรื่อง เป้าหมายปลายทาง (end point) หรือ “ อนาคต “

- ดังนั้น ให้มองถึง “ ข้อดีต่าง ๆ “ ของปลายทาง นะครับ..

- สรุปก็คือ.... “ อย่าแก้ที่ความรู้สึกวิตกกังวล “ นะครับ....แต่ให้.. “ มองเป้าหมายปลายทางที่ดีงามเข้าไว้ “ ....นะครับ

 

 

 

 

เธอขอบคุณ 

จึงคิดอยากส่งผ่าน คำและความคิดนี้อีกครั้งค่ะ

จากบันทึกนี้

 

 

 Blankขอบคุณอาจารย์

 อีกครั้งค่ะ

 

หมายเลขบันทึก: 501107เขียนเมื่อ 4 กันยายน 2012 03:20 น. ()แก้ไขเมื่อ 13 ธันวาคม 2012 16:30 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

สวัสดีค่ะ

ประสบการณ์และเวลาทำให้ เรื่องยากและดูเหมือนคอขาดบาดตาย กลายเป็นเรื่อง..."เช่นนั้นเอง"

น้องคนนี้โชคดีนะคะที่ได้เจอพี่

ชื่นชมพี่หมอเล็กค่ะ  :)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท