" ร่มไม่กาง " - ๔

โตนี่ - ฟาง. GotoKnow.

* หลายท่านคงนึกภาพออกน๊ะครับว่า เมื่อร่มไม่กาง นักโดดท่านนั้นจะมีสภาพอย่างไร ? นอกจากคนที่ยังไม่ถึงที่ตายเช่น สิบเอกจากกองทัพบกท่านหนึ่ง หล่นลงมาประทะกับยอดไม้ แค่บาดเจ็บมาก นายพลที่มาเยี่ยมพูดเพียงคำเดียวว่า..เฮ้ยลื้อแน่มาก..ขนาดร่มไม่กางยังรอดมาได้..

 

 

หนึ่งพันหนึ่ง.หนึ่งพันสอง.หนึ่งพันสาม.หนึ่งพันสี่.   - ตรวจร่ม.

ทำให้ร่างตกกระแทกลงพื้นเสียชีวิต อย่างไรก็ตาม เจ้าหน้าที่จะได้นำร่มของผู้ตาย..ไปตรวจสอบหาสาเหตุที่แน่ชัดอีกครั้ง..นาวาโท นฤมิต กล่าวด้วยว่า ผู้ตายเป็นนักโดดร่มประจำหน่วย ที่มีการฝึกซ้อมมาจนเชี่ยวชาญในขั้นระดับปรมาจารย์..เคยสร้างชื่อเสียงในการแข่งขัน..ด้านการโดดร่มให้กับกองทัพเรือมาอย่างต่อเนื่อง.ปัจจุบันด้วยความสา มารถด้านการโดดร่มในรูปแบบยุทธวิธี และอีกหลายรูปแบบ สามารถนำความรู้มาเป็นผู้ช่วยผู้ฝึกสอนให้กับครูร่ม ในการฝึกนักโดดร่มให้กับกองทัพเรือมาแล้วหลายรุ่น..ทุกคนเสียใจในการจากไปที่กะทันหันด้วยอุบัติเหตุครั้งนี้..

 

นักเรียนร่มหมายเลข.   - ขออนุญาตทำการโดดร่มครับผม.

ครูท่านนี้คือ”ครูรัฐพล”จะยังเป็นที่จดจำในใจเพื่อนนักโดดและรุ่นน้องตลอดไป..ทางด้านพ.ต.อ.ชนพัฒน์ นวลักษณ์ ผกก.สภ.สัตหีบ กล่าวว่า.ขณะนี้สั่งการ..ให้ร้อยเวรเจ้าของคดีทำบันทึกที่เกิดเหตุการณ์ไว้แล้ว..พร้อมนำร่างผู้เสียชีวิตส่งชันสูตรยังสถาบันนิติเวช..เพื่อหาสาเหตุการเสียชีวิตก่อนจะมอบให้กับกองทัพเรือ ไปประกอบพิธีบำเพ็ญกุศลทางศาสนาอย่างสมเกียรติ. ผมอยากบอกว่านี่มิใช่รายสุดท้ายตราบที่ยังมีการกระโดดร่มกันอีกต่อไป..สาเหตุที่ร่มไม่กางนั้นมีหลายสาเหตุแม้ว่า.ผู้กระโดดทุกท่านจะต้องพับร่มเองก็ตาม..ถ้าเกิดเหตุการณ์ขึ้นต้องไม่ตกใจจนทำอะไรไม่ถูก..

 

นร.ที่รอดกลับมา..ก็จะได้รับการประดับปีกร่มทุกคน.

คิดถึงครูว่าท่านสอนเราอย่างไร ? ตอนอยู่ในห้องเรียน หรือตอนออกจากหอในสนามฝึก แล้วรีบแก้ไขทันที..แม้ผมมิใช่นักโดดร่ม แต่จากการที่ได้คลุกคลีมาพอทราบว่าต้องทำอย่างไร ? และต้องทำแข่งกับเวลา.นักเรียนหลักสูตรนี้ต้องเหนื่อยกันประมาณ ๕ สัปดาห์ ทั้งการเรียนในห้องและการฝึกในสนาม ก่อนจบจะมีการกระโดดลงบนพื้นดินและลงน้ำ. ทะเล. ใครที่สามารถผ่านมาได้ครบตามที่หลักสูตรกำหนดก็มีสิทธิได้รับการติดปีกร่มตามที่ตั้งใจไว้ตั้งแต่แรก..สมัยก่อนไม่มีใครทราบว่าการประดับปีกร่มนั้นเขาทำกันอย่างไร ? มีทหารนย.ไทยหลายๆนายที่เคยไปศึกษาและดูงานที่สหรัฐอเมริกา..

 

เอ้า ! ผู้เขียนนึกว่าเธอปลดระวางไปแล้ว.   - ดื้อจัง !

ไปพบว่ามีการประดับปีกร่มด้วยการนำปีกร่มมาวางบนเสื้อ..โดยให้เข็มแหลมเปลือยอยู่ จากนั้นผู้ที่เป็นประธานจะใช้มือตบเข็ม.เพื่อเป็นการทำให้ผู้รับการประดับปีกเจ็บปวด..เป็นการเตือนใจเสมอว่า.ประดับปีกร่มไปแล้วจะทำเป็นเล่นไม่ได้ทีเดียว..เพราะชีวิตพวกเธอแขวนอยู่ด้วยสายร่ม  และต้องทำงานเร็วแบบเป็นวินาทีเท่านั้น ! มิฉะนั้นต้องตาย เพียงสถานเดียว. นักเรียนหลายคนยังไฟแรงพอจบมาใหม่ๆมักจะไปหาที่กระโดด..รวมกับทีมต่างๆตามเวลาและโอกาส หลายคนต้องจากไป หลายคนรุ่งกับกีฬาประเภทนี้ หลายคนเบื่อไปเอง กาลเวลาผ่านไปนักโดดรุ่นเก่าค่อยๆหายไป และนักโดดรุ่นใหม่เริ่มฉายแสงออกมา..

 

ร่มบนต้องระวังร่มล่าง.   - นี่เป็นกฎของนักโดด !

หมุนเวียนกันไปไม่รู้จักจบสิ้นจนกว่านักโดดท่านนั้น.ร่มไม่กาง..ก็จะต้องทิ้งชื่อเสียงและประสบการณไว้เบื้องหลัง..นักโดดหญิงรุ่นนี้ผู้เขียนรู้จักตั้งแต่เริ่มเข้ามาประจำที่รร.ใหม่ๆมีนางสาวแขก  นางสาวบังเอิญหรือเผอิญนี่แหละ ! จำไม่ค่อยได้เสียแล้ว..ฝีมือสุดยอดจริงๆครับ..เพราะเธอผ่านสนามแข่งขันมาหลายประเทศแล้วแต่..อีกหน่อยเขาก็ลืม..ผมจำไม่ได้แล้วว่าเป็นเพลงของใครแต่ช่างเข้ากับบรรยากาศเสียจริงๆ  ผมต้องรีบจบก่อนที่ร่มจะลงถึงพื้น..ขอไว้อาลัยแด่ครูท่านนี้ที่ได้เสียสละพร่ำสอนลูกศิษย์..ด้วยดีเสมอมา..

[ชลัญธร]

หวาดเสียวสุดๆ คร้าบท่าน

[หนุ่ม กร]

เคยไปโดด(แบบstatic line.นะ.ร่มกางแน่ ๆ!!..)ครั้งแรกและครั้งเดียวที่ปราณบุรี..มองลงมาเห็นไร่อ้อย  กับไร่สับประรด...ตัดสินใจไปทางไร่อ้อยดีกว่า ใบไม่มีหนามแหลมเหมือนสับประรด..พอถึงพื้น..อ้อยสูงท่วมหัวเลย..จะออกไปทางใหนดีล่ะ...

[kunrapee]

ตามมาอ่านค่ะ