สิ้นแสงแห่ง "อังคาร"


ศาสตร์แสงวรรณศิลป์สิ้นสาดแล้ว

                                สิ้นแสงแห่ง "อังคาร"

    ส่องประกาย กวีศิลป์ ไทยถิ่นชาติ     
ประดุจปราชญ์ "เมืองคอน"สอนสั่งศิลป์

กวีแก้ว สมัยใหม่ จงใจจินต์                  
แสงโรยริน ล่วงลับแล้ว มิแคล้วคลา
คือ "อังคาร กัลยาณพงศ์"เผ่า             
สุดโศกเศร้า สูญสิ้น ถวิลหา

เมื่อถึงกาล ลาลับ ดับชีวา                    
ด้วยโรคา รุมให้ พ่ายตามกาล
ศาสตร์แสง วรรณศิลป์ สิ้นสาดแล้ว      
พริบพรายแพรว ยลสดับ เคยขับขาน
แต่วรรคทอง สถิตย์ซึ้ง ตรึงดวงมาน  
แสง"อังคาร" เจิดแจ่มจ้า ทุกราตรี
ร้อยรินรด ประณตน้อม พร้อมส่งสู่       
วิญญาณครู สู่อักษร สุนทรศรี
จัก "พ้นโลก"พ้นทุกข์แล้ว แก้วกวี        
กราบครูนี้ ด้วยอาลัย จากใจเอย.


                                                              ปิยนุช
   ขุนสวัสดิ์
                                                              ๒๕ สิงหาคม ๒๕๕๕
                                                              ม.วลัยลักษณ์
หมายเลขบันทึก: 500048เขียนเมื่อ 25 สิงหาคม 2012 13:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 30 สิงหาคม 2013 09:29 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)
 " พ้นโลก ...พ้นทุกข์ "

ขอบคุณมากค่ะ บทกลอนดีดี ที่นำมาแบ่งปันนะคะ

ขอให้ท่านจงสู่..สุขคติ..เจ้าค่ะ..(ยายธี..คน..ศิลปกร)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท