สรรพสิ่งที่เรียนรู้จากการฝึกสมาธิ
ครูบาอาจารย์สายท่านหลวงปู่ผางชื่อ หลวงตาใบที่อำเภอกุดรังสอนว่า เริ่มจากการฝึกสมาธิให้ก้าวหน้าด้วยการเพิ่งจิต(ในที่นี้หมายถึงสมาธิระดับแน่วแน่ คือ อัปปนาสมาธินั่นเอง) จากนั้นเราพยายามเข้าฌาณ 1 ให้ได้ กระผมก็เลยถามต่อว่า แล้วฌาณ 1 นี่มันเป็นอย่างไร ท่านบอกว่าฝึกมากๆแล้วจะรู้เอง เพราะลักษณะมั่นจะแน่น และ นิ่ง ประมาณนี้ จากนั้น แยกฌาณให้ได้ น่าจะประมาณ ฌาณ 4 แล้วจากนั้นพุ่งจิตไปในทิศทั้ง 6 อย่างละ 15 วาโย จากนั้นกลับมาที่เดิมและพยายามเข้าอนัตตาให้ได้ ถามต่อคืออะไรครับ อนัตตา คือสภาวะละและปล่อยวางจากสังขาร คือ ดับจิตกายธาตุ ยิ่งพูดยิ่งงงครับ แต่สิ่งที่ได้คือความสุขสงบ และเกิดปัญญาในความรู้แล้วเข้าใจธรรมชาติ พอผนวกเข้าครับหลักวิปัสสนากรรมฐานของหลายครูบาอาจารย์แล้วได้คำตอบ คือมันลดทุกข์จริงๆ ลดความคิดลงจริงๆ ลดความฟุ้งซ่าน อันนี้กล่าวคร่าวๆในวงแค่นี้ก่อน ก็เลยเอามาแชร์กัน เป็นภูมิปัญญาการฝึกกรรมฐานของคนรุ่นก่อนจากพระสายป่าครับ หวังว่าคงเป็นประโยชน์สำหรับผู้สนใจ ถ้าเรียบเรียงความรู้ระดับภาวนามยปัญญาได้ต่อ จะนำมาโพสต่อไปครับ..
ความเห็น (3)
การฝึกสมาธิ....ทำให้เกิดปัญญา นะคะ
ขอบคุณบทความดีดีนี้นะคะ
ดีดีๆๆๆ..เจ้าค่ะ..ขออนุโมทนา...ยายธี
ขอบคุณทุกดอกไม้และความเห็นครับ อธิบายต่อนะครับ ตอนเข้าอนัตตานั้นมันจะวูบเข้าไป ใช้พลังฐานรากแห่งวิปัสสนากรรมฐานเยอะ จิตต้องแน่วแน่แต่ปล่อยวางดับนิวรณ์ บางคนฝึกอยู่หลายเดือน บางท่านอาจทำได้แล้ว ต่อไปทำไงต่อกำัลังจะลองเรียบเรียงอยู่ครับ เพราะสิ่งที่ค้นพบน่าจะเป็นความรู้แจ้ง รู้แจ้งในปัญญาว่านี่ชิวิต นี่ถูกผิด นี่อารมณ์ นี่สังขารซึ่งเสื่อมไปเหลือแต่จิตข้ามภพข้ามชาติครับ..