♥ หัวใจของแม่ ♥
♥ หัวใจของแม่ ♥
ครอบครัวของเรา มีอาชีพรับจ้างทำนารายปีให้กับเพื่อนบ้านนับสิบปี เพราะไม่มีที่นาเป็นของตนเอง
(เงินขายที่ทางย้ายถิ่นมาจากอีกจังหวัดหนึ่ง ญาตินำไปใช้หมด)
อีกหนึ่งอาชีพของพ่อคือช่างบัดกรี แม่มีอาชีพเสริมคือเลี้ยงไหมทอผ้า
และ...เทียวขึ้นโรงขึ้นศาลเรื่องที่ทางนับสิบปี
ตั้งแต่ฉันยังไม่เกิดจนฉันเกิดโต เรียนอยู่ชั้นป.สองป.สาม
คดีจึงจบสิ้น ครอบครัวเราจึงมีที่นาทำกิน
กับการต่อสู้เรียกร้องความเป็นธรรมที่ยาวนาน
ฉันจึงรู้สึกภาคภูมิใจ จนแอบบันทึกลงสมุดว่า แม่คือ...
“ผู้หญิงเหล็กในดวงฉัน”...
แม่มีลูกแปดคน ลูกๆเสียชีวิตตั้งแต่ยังเด็กสองคน เสียชีวิตตอนมีครอบครัวแล้วสองคน
พี่ๆฉันมักพูดคุยถึงแม่ ในส่วนที่เขาประทับใจ ให้ฉันฟังเสมอ เมื่อมีโอกาส
และแม่ก็มักพูดคุยถึง ความดี ความงาม ความเก่งกาจปราชญ์เปรื่องของพี่ๆให้ฉันฟังเสมอเช่นกัน
แม่...จดจำวันเกิดของลูกๆได้ทุกคน!!
สิ่งที่พี่ๆภาคภูมิใจและประทับใจในแม่ที่สุดคือเรื่อง “วินัย”
ฉันพอจำได้ว่า แม่สอนสะใภ้คนโตอย่างไร ...
“รักลูก เวลาจะทำโทษ อย่าทุบหลัง เขาจะฉี่รดที่นอน สมองจะทึบ
อย่าบิดหูบิดท้อง เขาจะดื้อกว่าเดิม ต้องใช้ไม้เรียว”
พี่ๆยืนยันเป็นเสียงเดียวกันว่าโดนแม่ตีคนละครั้งเดียว ก็เข็ดหลาบ ถอดเขี้ยวเล็บ อยู่ในโอวาทแต่โดยดี
มีเพียงพี่คนที่สาม ที่คับๆๆๆ แต่ไม่เคยหลาบจำ ยังเกเรวิ่งเล่นไกลบ้านเหมือนเดิม
พี่ยกตัวอย่างเหตุการณ์หนึ่ง ที่ทำให้ลูกๆ “ปลูกวินัยขั้นเบ็ดเสร็จ” กันทั้งทีม
วันหนึ่งมีมะละกอสุกหล่นจากต้นหน้าบ้านเด็กชายทั้งสามวิ่งไปแย่งกัน
แม่..ไม่เคยดุด่าลูกๆหยาบคาย ไม่เคยใช้เสียงตะคอกดัง
วันนั้น ก็ปกติ แม่เรียกให้นำมะละกอสุกลูกนั้นไปให้แม่ เด็กชายเดินตามกันไปหาแม่
แม่รับมะละกอมา แล้วโยนโพะไปในสวน มะละกอแตกกระจาย เด็กชายผิดหวังอย่างทั่วถึง...เท่าๆกัน...
หลังจากนั้น... แม้จะมีแม่ค้าหาบขนมจีนน้ำยา หรือขนมหวานใดๆผ่านมา
เด็กชายคนโตจะรีบจูงมือน้องๆ ไปเล่นที่อื่น ไม่มีเสียงร้องขอกระจองอแง
เมื่อกลับมาที่บ้าน เด็กชายจะพบขนมข้าวต้มตั้งไว้ให้อิ่มอร่อยอย่างทั่วถึงกัน
พ่อฉันเป็น “เซียน” มีอาชีพหลักคือช่างบัดกรี
และเป็นที่รู้กันว่า พ่อคือ “เซียนก๊ง เซียนพนัน” ทั้งโบก ไพ่ ไฮโล พ่อชำนาญหมดทุกประเภท
แม่ทุกข์โศกเกินพรรณนา แต่แม่ก็อดทนเป็นยอด
แม่ให้ลูกชายตัวน้อยตาม "พ่อช่าง"ไปตามหมู่บ้าน เพื่อ “เรียนรู้” วิชาช่างโดยตรง
แม่จะใช้ลวดร้อยแผ่นสังกะสี ให้เด็กชายหิ้วตามพ่อไป
และบ่อยครั้งที่เด็กชายร้องไห้กลับบ้านมาก่อน เพราะพ่อแวะก๊งเมาแอ๋เสียแล้ว...
นอกจากพ่อจะมีวิชาช่างแล้ว พ่อยังรู้จักสรรพคุณยาสมุนไพรในป่ารักษาโรคได้หลากหลาย
สามารถตัดเก็บมามัดเป็นมัดๆขายได้และพ่อก็ถ่ายทอดให้ลูกๆทุกคน
ที่สำคัญ แม้พ่อจะเป็นเซียนพนัน เป็นขี้เหล้า แต่พ่อไม่เคยสนับสนุนให้ลูก ดื่มเหล้าสูบยาเลย
พี่ๆของฉันทั้งสี่จึงมี “วินัยเข้มข้น” ไม่มีใครสูบบุหรี่ กินเหล้า และเล่นการพนันเลย
เป็นความสุข ความภูมิใจของแม่ ที่มีลูกๆเป็นคนดี
ส่วนฉัน ประทับใจแม่ในเรื่องของ “น้ำใจ”
ที่จำติดตาติดใจคือเหตุการณ์หนึ่งในหมู่บ้าน น้าสาวคนหนึ่ง ดื่มยาฆ่าแมลงฆ่าตัวตาย น้ำลายฟูมปาก
เพราะพ่อแม่ขัดขวางเรื่องความรัก จำแม่นว่าเป็นหน้าฝน ทางเข้าหมู่บ้านเป็นทางเกวียน
รถวิ่งได้เฉพาะหน้าแล้งเท่านั้น หน้าฝนใช้เกวียนได้อย่างเดียว
แม่...ในชุดผ้าถุงเก่าๆกับเสื้อคอกระเช้า รีบวิ่งไปบ้านหลังนั้น
แม่เรียกหาคนไปช่วยอุ้มช่วยหามน้าสาวไปที่ถนนใหญ่ ที่อยู่ห่างหมู่บ้านหนึ่งกิโล
พร้อมสั่งฉันกับพี่ผู้หญิงอีกคน ให้หาจักรยานปั่นไปเหมารถในตัวตำบลที่อยู่ห่างไปสองสามกิโล
เมื่อรถกระบะมาถึง เราช่วยกันหามน้าขึ้นรถเรียบร้อย
แม่ก้าวขาขึ้นรถ ผ้าถุงผืนนั้นของแม่ขาดเสียงดังแคว็กยาวเป็นแถบ แทบตลอดแนวทีเดียว
และเมื่อไปถึงโรงพยาบาล เจ้าหน้าที่นำรถเข็นมาเข็นน้าไปข้างตึก
หมอสอดสายยางเล็กๆลงท้อง และทำการล้างแบบเห็นๆกันว่า
ทรมานอย่างไร น้าสาวตัวสั่นเป็นลูกนก
แม่...จัดแจงกระโจมอกด้วยผ้าถุงขาดๆผืนนั้น และถอดเสื้อคอกระเช้าสวมให้น้าสาว
ไม่มีผ้าขนหนู ผ้าขาวม้าคลุมไหล่ใดๆ แม่ใส่กระโจมอกเดินในโรงพยาบาลในตัวอำเภอ!
ภาพนั้นฉันจำติดตาติดใจทุกรายละเอียด โดยที่แม่ไม่ต้องตอกย้ำว่า...
ในยามคับขัน เดือดร้อนนั้น เราต้องช่วยเหลือกันอย่างไร แค่ไหน
เมื่อฉันโตขึ้น เรียนชั้นมัธยม เพื่อนฉันสามคน สลับกันไปอยู่ที่บ้านฉัน
อาหมวยไปได้ครึ่งวัน เธอโผซบตักแม่ฉันร่ำไห้ ฟูมฟายพร้อมพร่ำพรรณนา
“หนูอยากมีแม่เหมือนอ้อย ถึงจะยากจนแต่แม่ก็มีเหตุผลคุยกันรู้เรื่อง ฟังกันได้ ฯลฯ”เธอถูกแม่ตีด้วยไม้คาน
ส่วนเพื่อนอีกคน ขยันสัปหงก รดน้ำถั่วงอกทั้งคืน ก็ยังไม่เป็นที่รัก
เงินในบ้านหาย...แม่ไล่เธอออกจากบ้าน ทั้งๆที่ลูกชายคนโปรดนั่นแหละเอาเงินไป
แม่รับรู้รับฟังปัญหาของเพื่อนฉันอย่างใส่ใจด้วยความสงบ และอบรมให้แง่คิดดีๆเสมอ
ส่วนตัวฉันเองมีวีรกรรมให้แม่ตอนโตเป็นวัยรุ่นแล้ว
ถือว่าตนเองทำตามข้อตกลงกับแม่ทุกอย่างว่า...
ถ้าเรียนต่อจะต้องสละไม้กระดานปูพื้นบ้าน ไม้ฝาบ้าน หลายร้อยแผ่น ถวายวัดไป
ฉันยินดี ส่วนควาย ยกให้พี่ชาย ฉันขอเรียนหนังสือแทน
แต่...เพียงแม่บ่นเล็กๆเรื่องเรียนครั้งเดียว
ฉันก็ประท้วงหนีออกจากบ้าน อย่างน่าตีที่สุด แต่แม่ก็ไม่ได้ดุด่า หรือตีฉันเลย
พระในบ้าน... หญิงเหล็กในดวงใจฉัน
เธอครบพร้อมด้วยความเป็นคน...
...ยอดขยัน หนักแน่น อดทน สุขุมรอบคอบ สุภาพ เรียบร้อย
ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคใดๆ
ทั้งเอื้อเฟื้อ มีน้ำใจ ใส่ใจในทุกข์สุขของเพื่อนบ้าน
...ได้ดีเป็นยอดนี้คือ...
“หัวใจของแม่”
แม้ลูกคนนี้ มิอาจสืบทอด...
สมบัติอันล้ำค่าในตัวแม่ได้มากนัก
แต่ลูกจดจำใส่ใจ ระลึกบูชาในคุณความดีของแม่ได้ดีเสมอ
กราบขอบพระคุณแม่มากนะคะ
ที่อบรมสั่งสอนลูกด้วยการกระทำให้เห็นเป็น “บทเรียน มีชีวิต"
ที่จำติดตาฝังใจ ไปตลอดกาล
รักและบูชาแม่สุดจิตสุดใจ
ลูกสาวแม่ค่ะ
ศีลรักษา ธรรมะค้ำจุน บุญนำพา สำหรับทุกๆท่าน ที่ร่วมรำลึกถึงพระคุณแม่ค่ะ
(ขออภัยเป็นอย่างสูง ตั้งใจเขียนเรื่องแม่ แต่กลายเป็นเรื่องครอบครัวของฉันแทนค่ะ)
ความเห็น (15)
ต้นแบบส่งผ่านถึงลูกได้...ใกล้ต้น
ยินดีด้วยนะคะ...
ความรักพันผูกแม่ - ลูก เหนียวแน่น
ยีนส์ สีผิว ไม่ตกทอดมาถึงเลยค่ะ หุหุ
ความหนักแน่น ได้มาเพียงน้อย
พี่ชายเหมาไปกันหมดเลย :)
ขอบคุณมากค่ะคุณหมออ้อ 
ทพญ.ธิรัมภา
มาร่วมชื่นชม ผู้หญิงเหล็กที่เปี่ยมไปด้วยน้ำใจ
ฝากสวัสดีงามงามกับคุณแม่คุณ Tawandin ด้วยค่ะ
แม่คงยิ้มแป้นค่ะ
กับฉายาหญิงเหล็กในดวงใจ
เช้าพรุ่งนี้ จะบอกแม่ว่าเพื่อนฝากสวัสดีแม่งามๆจ้า
ขอบคุณมากค่ะคุณปริม 
...ปริม pirimarj...
สวัสดีค่ะคุณTawandin
บทเรียนจากแม่มีค่านัก ไม่มีในตำราเรียน แม่สอนจากชีวิตจริง ชื่นชมในรักของแม่ค่ะ
ดูแม่ยังแข็งแรงอยู่เลยนะคะ
ขอให้สุขภาพแข็งแรงตลอดไปค่ะ
ฝากกราบสวัสดีแม่ด้วยนะคะคุณ Tawandin
สวัสดีค่ะคุณอุ้ม 
ถาวร
...บทเรียนจากชีวิตจริงของแม่...
ไม่มีในตำราเรียน ...จริงด้วยค่ะ
วันนี้ ... ข่าวคืบหน้าคุณแม่ คุณอุ้ม
ขอให้คุณแม่ดีวันดีคืน และขอให้ผู้ดูแล
จงมีสุขภาพแข็งแรงทุกคนค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ 
kunrapee
คุณแม่ เดินไม่ได้แล้วค่ะ ต้องอุ้มขึ้นอุ้มลงที่นอน อุ้มอาบน้ำ
อุ้มตัวลอย แบบพระเอกอุ้มนางเอกเลยค่ะอิอิ
ระบบขับถ่าย ควบคุมไม่ได้เลยค่ะทั้งหนัก เบา
แต่ ทานอาหารเองพอได้ค่ะ
เมื่อเช้า..บอกเพื่อนๆฝากสวัสดีแม่งามๆจ้า
แม่ยิ้มมม หัวเราะหึๆๆอารมณ์ดี มีน้องเหมียวสองชีวิตขนาบข้าง
ขอบคุณมากนะคะ
ขอร่วมรำลึกพระคุณแม่ด้วยค่ะ
มากราบงามๆด้วยความเคารพนับถืออย่างที่สุดกับตัวตนของคุณแม่ค่ะ ท่านทำกุศลให้กับโลกนี้อย่างมหาศาลทีเดียวนะคะ สร้างคนดีให้โลกนี้และเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับคนรอบๆตัว ขอบคุณคุณ
ที่นำเรื่องของท่านมาเล่า เชื่อว่าจะช่วยส่งพลังแห่งความดีนี้ได้ต่อไปอีกไกลทีเดียวค่ะ ฝากกอดท่านแน่นๆสักทีด้วยนะคะ อ่านแล้วรักท่านจัง ยิ่งดูรูป เห็นแววตาที่มุ่งมั่น รู้สึกได้ถึงความหนักแน่นมีเมตตาตามเรื่องที่คุณ เล่ามาเลยค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่ใหญ่ 
นงนาท สนธิสุวรรณ
มาลัยดอกรักและดอกมะลิพวงงามๆนี้
แทนพลังแห่งการรำลึกถึงพระคุณแม่ที่ยิ่งใหญ่ร่วมกันนะคะ
กราบขอบพระคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์ 
โอ๋-อโณ
เมื่อคืน เข้ามาอ่านความเห็นอาจารย์แล้ว เน็ตหลุด ไปไหนต่อไม่ได้ เชื่อมไม่สำเร็จค่ะ
ได้โอกาสพักเต็มอิ่ม ตื่นแต่เช้า กราบพระสวดมนต์ยาวๆให้แม่ฟัง
(น้าเชิญชวนสวดอิติปิโสฯร้อยแปด ฝึกสมาธิและบริหารปอดดีแท้ สาธุๆๆ)
สวดจบก็คลานไปกราบแม่งามๆ พร้อมกอดท่านแน่นๆบอกท่านว่า...
"เพื่อนๆที่โรงเรียน ฝากกราบแม่และกอดแม่แน่นๆแทนด้วย"โรงเรียนออนไลน์GtK. :))
แม่ยิ้มมมม หัวเราะอารมณ์ดีเช่นเคยค่ะ
ขอ "พลังแห่งรักของแม่" ทุกๆดวงจิตวิญญาณ...
...จงแผ่ไพศาล ทั่วสากลจักรวาลเถิดเทอญ
ขอบพระคุณมากค่ะอาจารย์
เป็นบันทึกที่อบอุ่นและยอดเยี่ยมมากเลยครับ
สวัสดีค่ะอาจารย์ 
อักขณิช
อ่านบันทึกและอนุทินของอาจารย์
ก็รู้สึกอบอุ่นกับข้อคิดและวิถีชีวิตเช่นกันค่ะ
ขอบพระคุณมากนะคะ
สวัสดีค่ะ
อ่านบันทึกนี้แล้วรู้สึกหัวใจพองโต ทึ่งในความรักและความอดทนของแม่ เลี้ยงลูกตั้งหลายคน แต่ทุกคนเป็นคนดี น่าภาคภูมิใจ เห็นรูปคุณแม่แล้ว ท่านเชื่อมั่น และเด็ดขาดนะคะ ฝากกราบคุณแม่ด้วยค่ะ