เดินทางมาไกลแล้วยังไม่ถึงที่ที่จะได้นั่งกินข้าวได้เลย เพราะฝนเริ่มอ่อย ๆ ลงมา ถ้านั่งกินระหว่างทางคงไม่ดีแน่ ต้องการกระท่อมน้อยปลายนาหรือปลายไร่แวะหลบฝนเพื่อกินข้าวก่อนแล้ว พวกเราต้องรีบเดินกันเชียวแหละ
ผ่านกระท่อมกลางทุ่งนาหลังนี้ คงไม่สามารถจุพวกเราได้แน่เลย มากันตั้งแยะ ต้องเดินต่อไปอีกนิดดีกว่า น้อง ๆ จำได้ว่ามีกระท่อมอีกที่ของชาวบ้านอยู่ไม่ไกลจากนี้แล้ว
แวะถ่ายรูปพิธีกรรมอย่างหนึ่ง เหลือไว้แต่หลักฐานการบูชาพระแม่โพสพ น่าเสียดายจัง พี่ ๆ หลายคนอยากเห็นตอนเขาทำพิธีกรรม แต่ไม่ได้เห็น ....ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ แม้จะไม่ได้เห็น น้อง ๆ จัดให้ไปเลย เล่าให้ฟังทุกฉาก เหมือนได้อยู่ในสถานการณ์จริง ๆ เลยค่ะ
กระท่อมหลังไกล ๆ โน่นแหละ ที่พวกเราจะแวะพักกินข้าวเที่ยงกัน แต่แหม ต้องขึ้นเนินอีกไกลเลยนะค่ะ พี่ ๆ หมดแรง เข่าอ่อน ก้าวขาไม่ออกแล้วนะเนี่ย แต่น้อง ๆ แรงเยอะวิ่งขึ้นเนินได้อย่างหายห่วงเสียจริง
นั่งรอพี่ ๆ เมื่อไหร่จะมาถึงเสียที น้อง ๆ มี้ำใจมาก ไม่ยอมหลบเข้าไปในกระท่อม เพราะรอให้พี่ ๆ เข้าไปหลบฝน น้อง ๆ บอกว่า "พวกหนูแข็งแรงค่ะ ตากฝนแค่นี้สบายมาก" พี่ ๆ ซึ้งใจจริง ๆ แต่ก็ยอมไม่ได้หรอก คงไม่ดีถ้าให้พี่หลบฝนแต่น้อง ๆ ตากฝน สุดท้ายก็ชวนน้องเข้ามาหลบฝนข้างในด้วยกัน และกินข้าว ไข่ต้ม น้ำพริก และมาม่า (ต้มกินกันเลย) ที่เตรียมไว้อย่างเอร็ดอร่อย
ออกไปเรียนนอกห้องครั้งนี้ ไม่ใช่แค่การได้แลกเปลี่ยนความรู้เท่านั้นค่ะ พี่ ๆ และน้อง ๆ ทุกคนได้รู้จัก คุ้นเคย และสนิทกันมากขึ้น ท่สำคัญคือ ได้ผักจากผืนป่า ริมห้วย ทุ่งนา ทุ่งไร่ ติดไม้ติดมือกลับมากินที่บ้านด้วยค่ะ รับรองว่าผักปลอดสารพิษแน่นอน
ขอบคุณน้อง ๆ ทุกคนนะค่ะ พี่ ๆ จาก กทม.จะกลับมาเยี่ยมอีกนะ (พี่ ๆ ฝากมาอีกทีค่ะ)
ห้องเรียนนี้ น่าเรียนที่สุดเลยค่ะ บรรยากาศดีมาก สิ่งแวดล้อมสดใส แสงแดด สายลมดูสบายตา + สบายใจ น่าจะทำให้ "นักเรียน...เรียนอย่าง...เป็นสุขมากๆนะคะ"
ขอบคุณบทความ ภาพถ่าย บรรยากาศ ดีดีนี้นะคะ
"ห้องเรียน" ที่แท้จริง เป็นเช่นนี้นี่เอง
สุดยอดครับ ;)...
ขอบคุณค่ะคุณ Somsri ถ่ายภาพไม่เก่ง ถ่ายรูปออกมาได้ประมาณนี้แหละค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมนะค่ะ
ขอบคุณค่ะอาจารย์ขจิต ฝอยทอง
ขอบคุณค่ะอาจารย์ Wasawat Deemarn ห้องเรียนของหนูกว้างใหญ่เหลือเกินค่ะ
กว้างใหญ่จริงๆครับ และเป็นธรรมชาติ ที่สุดเลยครับ เห็นแล้วสดชื่น
ยังดูบริสุทธิ์ทั้งคน ทั้งธรรมชาตินะคะ ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณค่ะคุณอิทธิชัย จันทวงศ์ บรรยากาศบ้านนอกที่ใคร ๆ เรียกว่า ถิ่นทุรกันดาร จะสดชื่นแบบนี้แหละค่ะ
ขอบคุณค่ะคุณ...ปริม pirimarj...ที่แวะเวียนมาอ่านบันทึกค่ะ
ดูรูปภาพไม่ได้ แต่เพียงคำบรรยายก็ทำให้เข้าใจ....."บรรยากาศ" ดีดี
Wow!!! ดูภาพได้แล้วครับ น่ารักครับ
ขอบคุณค่ะคุณวิชญธรรม ที่แวะมาเยี่ยมบันทึกเล็ก ๆ นะค่ะ
สวัสดีค่ะน้องดอกหญ้าน้ำ...เห็นห้องเรียนแล้วอยากกลับไปเรียนที่นั่นด้วยจัง ได้รับพลังจากธรรมชาติเต็มเปียมทุกทิศทาง แถมมีเพื่อนๆ พืช สัตว์ ดิน น้ำ ลม ฟ้า ชวนให้เรียนรู้ไปพร้อมกัน เรียนรู้ซึ่งกันและกัน อย่างมีความสุขขขขขข ขอบคุณค่ะ :-))
ขอบคุณค่ะคุณพี่kwancha หากพอมีเวลาว่าง อยากชวนไปสัมผัสธรรมชาติแบบนี้ค่ะ ยินดีต้อนรับเสมอนะค่ะ
ชอบมากที่สุดเลยอ่ะ คุณดอกหญ้าน้ำ มีฝนโปรยลงมาที่ทุ่งนา ร่องรอยพิธีกรรมดูแปลกตา น่าสนใจในการไหว้พระแม่โพสพ แล้วผักจากผืนป่า ริมห้วย ทุ่งนา ทุ่งไร่ ที่น้องๆถือ ดูเหมือนดอกกระเจียวเลย สวยมากๆ น่าไปเที่ยว คุณดอกหญ้าน้ำไปทำอะไรที่นั่นคะ ดูน่าสนุกจัง ตรงที่ว่านั่งกินข้าว ท่ามกลางสายฝน บนทุ่งนาข้าว เขียวขจีนั่น
ขอบคุณค่ะคุณครูNopparat Pongsuk ที่แวะมาอ่านบันทึก เรื่องราวเกิดขึ้นตามวิถีชีวิต ง่าย ๆ สบาย ๆ ไม่รีบเร่งค่ะ
ดิฉันเป็นผู้ช่วยนักวิจัยค่ะ เข้าไปทำงานวิจัยในพื้นที่
ขอบคุณห้องเรียนธรรมชาติ ที่ทำให้คนเรียนในเมืองต้องอิจฉา...ในความงดงาม :-)
ขอบคุณค่ะคุณ-๏'-..ตะวันอ้อมข้าว..-
๏'- ต้องขอบคุณคุณครูที่นั่นด้วยค่ะ (ครูจ๊อก ครูจี ครูแก้ว) ที่จัดกิจกรรมเรียนนอกห้องเรียนค่ะ