..ได้เวลาเข้าห้องเรียนธรรมชาติอีกแล้ว...
"นักเรียนครับ พรุ่งนี้ให้นักเรียนมาแต่เช้านะ มาช่วยกันเตรียมกับข้าวที่โรงเรียนด้วย เพราะเราจะไปเรียนในไร่กันนะครับ...ว่าแต่นักเรียนอยากกินอะไรครับ"
"น้ำพริก ไข่ต้ม และมาม่าครับ/ค่ะ" นักเรียนแย่งกันตอบเสียงดัง
"ได้เลยครับ นักเรียนห่อน้ำพริกมาจากบ้านนะ ส่วนไข่กับมาม่ามาเอาที่โรงเรียนนะ"
หลังจากเตรียมสัมภาระ ข้าว อาหาร สมุด ดินสอ และความพร้อมของทุกคนแล้ว ก็ออกเดินทางกันเลยจ้าาาาาทุกคน หน้าฝนแบบนี้ ถนนก็อย่างที่เห็นในภาพแหละค่ะ เลอะ ๆ ไม่พอแค่นี้ ยังต้องคอยระวังตัวทากด้วยค่ะ
ระหว่างทางแอบไปเห็นดอกเห็นสวยดี ถามน้อง ๆ ว่าดอกอะไร น้องบอกว่า "พี่ค่ะหนูไม่รู้จักหรอกค่ะ แต่แม่เคยบอกว่าเห็ดที่มีสีสันสวยงาม มักจะมีพิษนะค่ะ" เอ่ออ..มันก็จริงน้อ เพราะเห็ดนี้มันกินไม่ได้..
ครูมีโจทย์ให้นักเรียน "ระหว่างทางถ้าเห็นพืชตัวไหนที่เคยนำมาใช้ให้จดบันทึกไว้ด้วย แล้วมาเล่าสู่กันฟังนะ" เด็ก ๆ เริ่มมองหาและสังเกตุทุกสิ่งอย่างที่อยู่รอบตัวระหว่างเดินทาง เจอทั้งแมลง ผัก สมุนไพร พากันจด ๆ ๆ ถูกบ้าง ผิดบ้างก็ถามพี่ ๆ และครูที่ไปด้วย...แหม ๆ วิธีนี้ดีอย่างนี้นี่เอง น้อง ๆ ก็ได้รู้ภาษาไทย ส่วนครูกับพี่ ๆ ก็ได้ความรู้เรื่องเกี่ยวกับสิ่งรอบตัวที่ชาวบ้านนำมาใช้
ถึงไร่ข้าวเสียที พี่เหนื่อยแล้วนะ แต่น้อง ๆ ยังมีแรงเหลือเฟือเลย กว่าจะเดินมาถึง เกือบ 7 กิโลเลยค่ะ เอ.....มีอะไรบ้างนะที่ปลูกในไร่ นอกจากข้าว น้อง ๆ รีบ ๆ จดกันเลยนะค่ะ ฝนทำท่าจะตกแล้วด้วยสิ
โชคดีนะเนี่ยเจอลุงกับป่ากำลังถางหญ้าพอดีเลย รีบเข้าไปถามกันเลยดีกว่า อยากรู้อะไรถามกันเลยนะค่ะ
จด ๆ ๆ ๆ ๆ เขียนไม่ได้รีบถามกันเลยนะ จะได้รู้ไงว่าคำในภาษากะเหรี่ยง ถ้าแปลและเขียนเป็นภาษาไทยเขียนว่าอย่างไร
ตั้งใจกันเชียวละค่ะน้อง ๆ
เดินทางมาตั้งไกลแล้ว ยังไม่ได้กินข้าวเลย เริ่มหิวแล้วแหละ แต่เอาไว้เจอกันบันทึกหน้านะค่ะ ตอนนี้น้อง ๆ ก็ได้ข้อมูลกันเพี้ยบเลย แต่ต้องไปสรุปกันอีกเยอะเลยค่ะ
ที่สังเกตเห็นอย่างหนึ่ง คือ น้อง ๆ มีความสุขกับการออกมาเรียนนอกห้องเรียนมากค่ะ โดยเฉพาะการพูดคุย ได้เล่าเรื่องราวของตัวเองให้พี่ ๆ ฟัง น้อง ๆ มีความกล้าแสดงออกมากค่ะ
ความเห็น (6)
เดินเหนื่อย....แต่เรียนน่าสนุกมากนะคะ โดยเฉพาะตรงได้คุยแลกกัน
แบบนี้เข้าไปอยู่ในใจและสมองของเด็ก ๆ แบบไม่ต้องจำ....อิ อิ จดกันลืมภายหลังก็พอ
ภาพสะท้อนความเป็นอยู่ของคนอมก๋อยจริง ๆ เลยแหละ ภาพนี้
สู้ สู้ ครับ ;)...
ขอบคุณค่ะคุณหมอทพญ.ธิรัมภา. สนุกสนานกันมากเลยค่ะ แต่พี่ ๆ ที่ไปด้วยสิสู้น้อง ๆ ไม่ได้เลย เดินไปสักพักก็ต้องหยุดพักแล้ว ทำให้ต้องใช้เวลานานกว่าเวลาที่น้อง ๆ เดินค่ะ
อาจารย์Wasawat Deemarn ขอบคุณค่ะ
- พื้นที่ค่อนข้างสูง
- ชื่นชมการจัดกิจกรรม
- นักเรียนชั้นหนึ่งมีประมาณกี่คนครับ
ขอบคุณค่ะอาจารย์ขจิต ฝอยทอง นักเรียนศูนย์การเรียนชุมชนชาวไทยภูเขา"แม่ฟ้าหลวง" บ้านแม่ระมีดหลวง สังกัด กศน.นะค่ะ ที่นี่มีนักเรียนตั้งแต่อนุบาลถึงประถมศึกษาปีที่ 6 จำนวนประมาณ 85 คนค่ะ แต่ที่ออกไปเรียนนอกห้องเรียนได้จะเป็นนักเรียนประถมศึกษาปีที่ 3-6 ค่ะ ครั้งนี้มีน้อง ๆ ออกสำรวจป่าและไร่ประมาณ 24 คนค่ะ เพราะมีอีกจำนวนหนึ่งที่ต้องไปช่วยพ่อแม่ทำงานค่ะ