ผมใช้วุฒิสอบเทียบ ม.6 (หลักสูตรการศึกษานอกโรงเรียน) สมัครสอบ Entrance แต่ด้วยความเบื่อหน่ายในชีวิตนักเรียนกรุงเทพฯ ทำให้มีความมุ่งมั่นเลือกสอบเรียนต่อต่างจังหวัด ชีวิตนักเรียนกรุงเทพฯ ของผมได้แก่ การตื่นนอนแต่เช้ามืด และใช้เวลาเกือบหนึ่งชั่วโมงนั่งอยู่บนรถเมล์ ท่ามกลางการจราจรติดขัด แม้ว่าระยะทางจากบ้านถึงโรงเรียนจะไม่ไกลนัก ทุกๆ วันหลังเลิกเรียนผมต้องวิ่งจากโรงเรียน หน้ามหาวิทยาลัยรามคำแหงไปยังฝั่งติดริมคลองแสนแสบเพื่อโดยสารเรือหางยาวมุ่งสู่โครงการติวเข้มเข้ามหาวิทยาลัย ของอาจารย์จุฬาฯ ซึ่งผมต้องใช้เส้นอาจารย์เพื่อนสนิทของคุณแม่ ในการได้ที่นั่งเข้าไปเรียนพิเศษเป็นเวลาหนึ่งปีเต็ม
และแล้วความฝันของผมก็เป็นจริง ผมสอบติดสาขาวิชากิจกรรมบำบัด คณะเทคนิคการแพทย์ ซึ่งเลือกไว้เป็นอันดับสาม ด้วยเหตุผลของคะแนนสอบที่คาดว่าน่าจะทำได้ดีที่สุดและติดแน่ๆ ที่ ม. เชียงใหม่ แต่ความคิดแรกหลังจากรู้ผลคือ ชื่อสาขาวิชาแปลกๆ จะเรียนไปทำอาชีพอะไร คะแนนก็ไม่สูงนัก และสาขาวิชากิจกรรมบำบัดรับนักศึกษาไม่เกิน 15 คน คิดแล้ว คิดอีกว่าจะเลือกเรียนสาขาวิชานี้หรือเรียนต่อ ม. 6 ของโรงเรียนมัธยมสาธิตรามคำแหง หลายคนก็บอกว่าน่าจะลองสอบใหม่ เพราะยังไม่ได้สาขาที่อยู่อันดับ 1 หรือบางคนก็บอกว่าน่าจะเรียนหมอไปเลย เพราะคะแนนของผมอยู่ในอันดับต้นๆ ของสายวิทยาศาสตร์
“แม่เชื่อมั่นในความสามารถของลูกว่าลูกเรียนได้”
เป็นคำพูดของคุณแม่ เมื่อผมโทรไปหาและบอกคุณแม่ว่า ผม Entrance ติดสาขาวิชากิจกรรมบำบัด คณะเทคนิคการแพทย์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ซึ่งผมกำลังสับสนมาก คิดไม่ออกว่าควรจะเรียนต่อ ม. 6 เพื่อให้ความรู้มัธยมปลายแน่นขึ้น หรือจะเข้ามหาวิทยาลัยดี และคณะนี้ก็มีคนเรียนน้อยมาก ไม่เป็นที่รู้จักเหมือนคนทั่วไปเหมือนสาขากายภาพบำบัด ทำให้ผมตัดสินใจไม่ถูกเลย คุณแม่ตอบทันทีว่า “ลูกเรียนไปเถอะถึงเป็นสาขาที่ไม่มีใครสนใจ แม่เชื่อมั่นในความ สามารถของลูกว่าลูกเรียนได้” คำแนะนำของคุณแม่ทำให้ผมตัดสินใจทันทีและเตรียมพร้อมเข้าสู่สถาบันอุดมศึกษาใน “สาขาวิชากิจกรรมบำบัด คณะเทคนิคการแพทย์ มหาวิทยาลัย เชียงใหม่"
ที่มา : จากหนังสือเลี้ยงลูกอย่างไรให้เป็นดอกเตอร์ โดย ประนอมศรี เข็มทอง และดร. ศุภลักษณ์ เข็มทอง
ด้วยเห็นและเชื่อ แม่จึงผลักดันจนได้เป็นดร. เพราะการเลี้ยงดูอย่างดีจากแม่
ขอบคุณมากครับท่านวอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
ขอบคุณมากครับพี่ณัฐพัชร์ คิดว่าที่ สนพ.แสงดาว ยังมีหนังสืออยู่ครับ ลองคลิกดูที่ http://www.saengdao.com/view.php?menu=menu2&body=detail2&tid=10&type=1 แต่ป๊อปพอมีอยู่ครับ จะนำไปมอบให้พี่ในโอกาสที่พบกันนะครับ
ขอบคุณมากครับทพญ.ธิรัมภา
ขอบคุณมากครับคุณอาทิตยา วังวนสินธุ์
สวัสดีค่ะ ดร.ป๊อบ
"แม่เชื่อมั่นแล้วลูกจะทำได้...." ครูนกก็เชื่อแบบนี้ค่ะ
ขอบคุณมากครับคุณ Noktalay
ขอบคุณมากครับผศ.วิไล
ขอบคุณมากครับคุณปริม
ขอบคุณมากครับอ.นุ
ขอบคุณมากครับพี่โอ๋ ผู้เป็นแรงบันดาลใจให้หนังสือเล่มนี้เช่นกัน
ขอบคุณมากครับคุณ Ka-Poom
คุณแม่ให้ความมั่นใจ จึงเป็นที่ภูมิใจของทุกคน ในฐานะลูกช้างดีใจมากค่ะที่ได้ร่วมสถาบันกับคนคุณภาพอย่าง ดร.ป๊อป
อ.ป๊อปคะ....อ่านแล้วรู้สึกว่า ตัวเองเป็นแม่ 2 สาว ที่อาจจะบังดูแลไม่ดีเท่าที่ควร จะตั้งใจในดูแลเค้าให้ดีที่สุด อยางน้อยน้อยไม่น้อยกว่าที่แม่ให้การดูแลเรามาคะ..
..คุณแม่ และอ.ป๊อป น่ารักที่สุดคะ ^_^
คุณแม่คนดีที่หนึ่งเลย มิน่าจึงมีคุณลูกน่ารักอย่างนี้
ขอบคุณมากครับคุณ southgirl และคุณใบบุญ
ขอบคุณมากครับคุณหมอ ป. ผมก็ยินดีที่ได้รู้จักกับลูกช้างคนคุณภาพเช่นคุณหมอ ป. ครับผม
ขอบคุณมากครับคุณ kunrapee
ขอบคุณมากครับท่านพี่อ.ดร.ขจิต ที่ติดตามให้ดอกไม้
พี่ดร.ขจิต สอบถามไปที่สนพ.แสงดาว น่าจะยังมีเหลืออยู่ คุณแม่ผมเพิ่งซื้อมาอีก 10 เล่ม สอบถามคุณมน มือถือ 081-562-7761 ถ้าไม่มีที่สนพ. ผมจะส่งไปให้พี่ดีไหมครับ
ขอบคุณมากครับคุณ lhin