บุญคุณของแม่
บุญคุณของ "แม่"
สิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่บนโลกใช้ชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ มีหลายเผ่าพันธุ์ด้วยกันที่กำเนิดขึ้นบนโลกแห่งนี้ มีทั้งสัตว์เล็กสัตว์ใหญ่ที่อยู่ปะปนกันไป แต่มีสิ่งมีชีวิตที่แตกต่างจากสิ่งมีชีวิตอื่นบนโลกนี้อย่างสิ้นเชิง คือคนหรือมนุษย์นี้เอง มนุษย์ได้แตกต่างและประเสริฐกว่าสัตว์อื่นบนโลกนี้ก็ว่าได้ เพราะมนุษย์มีวัฒนธรรม มีความคิดสร้างสรรค์ มีจิตใจโอบอ้อมอารีย์ และอยู่รวมกันเป็นสังคมช่วยเหลือพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน มนุษย์เกิดมาไม่สามารถดูแลตัวเองได้เป็นเวลายาวนานกว่าสัตว์อื่น ฉะนั้นแล้วต้องอาศัยผู้ดูแลค่อยป้องกันอันตรายจากสิ่งต่างๆ รอบข้าง คอยเอาใจใส่อบรมให้เติบใหญ่อาศัยและเอาชีวติรอดในสังคมต่อไปได้ ผู้ที่ค่อยดูแลมนุษย์ที่เกิดมาโดยช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ นั้นก็คือ "แม่" ที่ค่อยเลี้ยงดูเราจนเติบใหญ่อบรมเลี้ยงดูให้เป็นคนดีในสังคมต่อไป
ดังเช่นความหมายของคำว่าแม่ที่ ผู้เขียนได้เข้าไปอ่านเกิดความรู้สึกดีๆกับคำว่า"แม่" คือ
ขอขอบคุณความหมายดีๆ "http://www.love4home.com/index.php?lay=show&ac=article&Id=109768&Ntype=5"
คำว่า “แม่” เป็นคำ ๆ เดียวที่ศักดิ์สิทธิ์ สูงส่งที่สุด เป็นคำที่ไพเราะกินใจลูกทุกคน เป็นคำที่ประกอบไปด้วยศักดิ์ศรีและเกียรติภูมิอันสูงสุดที่ลูกทุกคนจะต้องเทิดทูนบูชาสักการะ และจะต้องมีความระลึกนึกอยู่เสมอ ในพระคุณของแม่ อย่างที่ไม่มีวันรู้จักเสื่อมคลาย เพราะกวีท่านหนึ่งกล่าวไว้ว่า
“อันคำใดไม่ซึ้งถึงคำแม่
ศักดิ์สิทธิ์แท้แม่นี้มีมนต์ขลัง
แม่สูงส่งด้วยศักดิ์ศรีมีพลัง
ยามสิ้นหวังให้แรงใจไม่จืดจาง
ยามลูกเจ็บแม่จับเจ็บกลับหาย
ลูกฟูมฟายแม่เฝ้าเข้ารักษา
ลูกมีทุกข์แม่บรรเทาด้วยเมตตา
เฝ้าเยียวยาเพื่อลูกตนพ้นพิษภัย”
"แม่"
เรื่องเล่าสำหรับผมกับแม่
แม่เป็นมากกว่าชีวิตของผมเพราะแม่ไม่ได้ให้แค่กำเนิดผมเท่านั้นท่านยังค่อยอบรมเลี้ยงดู ผมจนเติบใหญ่ ค่อยชี้แนะช่วยเหลือผมในทุกเรื่อง ขณะที่ผมทำผิดแล้วผิดเล่าแม่ยังให้อภัย พี่น้องของผมมีทั้งหมด 3 คนแม่เลี้ยงดูเพียงลำพังจนลูกเติบใหญ่ทั้ง 3 คน ท่านลำบากมากเพราะต้องหาเงินเพื่อส่งลูกเรียนทั้งหมด ผมเคยเห็นท่าน ถึงจะเหนื่อยหรือไม่สบายท่านก็ต้องออกไปทำงานเพื่อจะให้ลูกอยู่สบาย พอโตขึ้นช่วงวัยรุ่นของผมก็ไม่ค่อยได้เชื่อฟังท่านสมกับที่ท่านเลี้ยงดูมาอย่างดี ท่านเคยเสียใจเพราะผมมาหลายครั้ง ทุกวันนี้ผมรู้แล้วครับว่าคนที่ไม่เชื่อฟังพ่อแม่หรือทำให้ท่านเสียใจจะเป็นบาปมากกว่าการทำบาปอย่างอื่นด้วยซ้ำ แม่เคยสอนผมหลายอย่าง ท่านอยากให้ลูกได้ดีอยากให้รู้ได้ประสบผลสำเร็จในชีวิต ถ้าทำแบบนั้นให้ท่านให้ได้ แค่นั้นแม่ก็ไม่ต้องการอะไรอีกต่อไปแล้ว คำว่า"แม่"ของผมนั้นไม่สามารถหาอะไรมาเปรียบได้อีก เพราะ สำหรับแม่ของผมนั้นท่านเป็นเหมือนพ่อและแม่ อยู่ในคนเดียวกัน ค่อยลำบากค่อยเอาใจใส่ลูก และค่อยเป็นที่ปรึกษาของลูกทุกอย่าง และแม่จะเหนื่อยแค่ใหนสำหรับลูกแม่ทำให้ทุกอย่าง ทุกวันนี้ผมเป็นผู้ใหญ่และรู้ถึงบุญคุณของท่านคำสั่งสอนของท่าน คำสอนของแม่ผมจำได้ทุกอย่าง และพยายามทำเพื่อท่านและช่วยเหลือท่านยามเจ็บปวด ผมคิดเสมอว่าเรามีแม่ผู้ให้กำเนิดและเลี้ยงดูเรามีท่านเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ค่อยช่วยเหลือยามเจ็บปวดไม่สบายหรือลำบาก หากว่าเราไม่ดูแลแม่ของเราแล้วใครจะมาดูแลแม่ล่ะ
ดังนั้นแล้ววันแม่ที่ 12 สิงหาคม นี้หากใครยังไม่คิดจะดูแลและเริ่มตอบแทนบุญคุณของท่านก็ให้เริ่มทำเพื่อเป็นศิริมงคลต่อตัวเราเอง จริงๆแล้วการทำดีเพื่อแม่ไม่จำเป็นหรอกที่จะต้องทำแค่วันแม่เพียงวันเดียว แล้วต้องทำทุกวัน "ให้คิดเสมอว่าขนาดแม่ยังเลี้ยงดูลูกหลายคนได้เลยแต่ลูกเพียงคนเดียวจะดูแลท่านไม่ได้จริงๆ เหรอ" แม่ไม่ต้องการของขวัญใดๆจากลูกเพียงแค่ลูกเป็น(คนดี)ของแม่ก็พอแล้ว
คนดีในที่นี้ของผมคือ (ต้องดูแลท่าน ไม่ทำให้ท่านเสียใจ ไม่ทำให้ครอบครัวลำบาก หากแบ่งเบาภาระของท่านได้ก็ต้องทำ)
ดังคำกลอนของ สัจจาภรณ์ ไวจรรยา poohkan
"มาลัยอักษรา" บูชาแม่
โอ้ละเห่-ฟูมฟัก...ด้วยรักเจ้า
เมื่อยามเยาว์แม่ถนอมกล่อมจอมขวัญ
เอื้ออาทร-ร้อนร้าย แม่คลายพลัน
ภัยกางกั้นแม่กล้าฟันฝ่าไป
หวังเพียงแค่ "คนดี" ที่แม่รัก
จะมีหลักอนาคตที่สดใส
ยอมลำบากยากเย็นทุกข์เข็ญใจ
ด้วยสายใยรักแน่น ไม่แคลนคลอน
แม่จ๋า...ล้านความรักจากใครเขา
หลอมรวมเข้าอาจแกร่งยิ่งดั่งสิงขร
แต่... "รัก" หญิงที่ขนานนาม "มารดร"
แกร่งแน่นอน..กว่าสิ่งใดในโลกา
แม่จ๋า...แม่คือหญิงที่ยิ่งใหญ่
เหนือเทพไท้ ทั้งสามภพจบทั่วหล้า
พระคุณล้นเกินรำพันจำนรรจา
พรรณนาเทียบได้...ไม่เพียงพอ
จะหาทิพย์จากสวรรค์ ณ ชั้นสรวง
กรองเป็นพวงแทนพลอย...ทำสร้อยศอ
หรือหยิบดาวพราวฟ้ามาทักทอ
แทนป่านปอ....เป็นของขวัญ...นั้นด้อยไป
โอ้ละเห่..ที่ฟูมฟัก "ลูกรักแม่"
สัญญาแน่..เป็นคนดีมิเผลอไผล
เพื่อทดแทนคุณความรัก...จากดวงใจ
กราบด้วย "มาลัยอักษรา" บูชาเอย
ความเห็น (6)
อุ้มท้อง 9 เดืือน เลี้ยงจนเติบโต มีลูกกี่คน แม่ก็เลี้ยงได้นะคะ
ขอบคุณบทความดีดีนี้ค่ะ
ขอบคุณ คุณหมอ มากนะครับที่ให้เกียรติ มาแสดงความคิดเห็นและให้ดอกไม้เป็นกำลังใจ
"กำลังใจของผู้เขียนย่อมเกิดจากแรงบันดาลใจจากกำลังใจนี้เองครับ"
-
"
" บอกอาจารย์ในห้องเรียนวันนี้ว่า ทำไมอาจารย์ไม่ตรวจบันทึกของผม อาจารย์บอกว่า "ไม่เห็นบันทึกของนรากร" (อาจารย์ตรวจสอบจาก รายการบันทึกตามโครงการสรอ.ขอความรู้ครั้งที่ 6 ใ่ส่คำสำคัญ "แม่" -
อาจารย์สงสัยว่า นรากรจะไม่ได้ใส่คำสำคัญ "แม่" ในบันทึกของตนเอง จึงได้กลับไปตรวจสอบ แล้วก็พบว่า ไม่ได้ใส่จริงๆ มีแต่คำอื่นๆ เพราะฉะนั้น นรากรจะต้องเข้าไปแก้ไขบันทึก โดยเพิ่มคำสำคัญ คือคำว่า แม่ คำเดียวไม่มีคำอื่นทั้งข้างหน้าข้างหลัง ระบบจึงจะจัดบันทึกของนรากรเข้าในโครงการ
-
อีกอย่างหัวสมุดของนรากรไม่ถูกต้อง อาจารย์จึงจะยังไม่ตรวจให้ จนกว่าจะแก้ไขให้ถูก ถ้าจะใส่ภาพประกอบที่สร้างเองต้องเป็นภาพดังตัวอย่างข้างล่าง Save ภาพไปตัดส่วนที่ต้องการออกได้เลย ไม่ใช่ภาพวันแม่ ภาพวันแม่จะใช้ประกอบในบันทึก ไม่ใช่ในหัวสมุด
ขอบคุณ ครับ ผมจะรีบปรับปรุงแก้ไขให้ถูกต้อง
ผลการประเมิน
- ชื่อเรื่อง 2/2
- ประโยคเด่น 2/2
- ความนำ 3/3
- เนื้อหา ุ8/8
- บทส่งท้ายหรือสรุป 3/3
- บันทึกที่เกี่ยวข้อง 2/2 (ไม่มี)
- ถูกหักแต้มคำผิด...= -3 ท่านเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ค่อย (คอย) ช่วยเหลือ...ค่อยลำบากค่อยเอาใจใส่ลูก และค่อยเป็นที่ปรึกษาของลูกทุกอย่าง หากว่าเราไม่ดูแล้ว (ดูแล) แม่ของเรา...คือคนหรือมนุษย์นี้เอง...ท่านยังค่อย(คอย) อบรมเลี้ยงดู...อยากให้รู้ (ลูก) ได้ประสบผลสำเร็จในชีวิต โอบอ้อมอารีย์ (อารี) คำนี้ไม่หักแต้มเพราะอ้างอิงมา
- คะแนนรวม 20 ถูกหักแต้มคำผิด -3 = 17/20 ระดับ 5 (ดีเยี่ยม)
- เกณฑ์การประเมิน คะแนน 0-4 =ระดับ 1 (ควรปรับปรุงอย่างยิ่ง) 5-8 ระดับ 2 (ควรปรับปรุง) 9-12ระดับ 3 (พอใช้) 13-16 ระดับ 4 (ดี) 17-20 ระดับ 5 (ดีเยี่ยม)
- ความเห็น: เขียนได้ดีมากที่สุดเท่าที่อาจารย์ได้อ่านมา ทั้งการสร้างแรงบันดาลใจ การค้นคว้า การอ้างอิง อาจารย์เลยให้คะแนนเต็ม ถ้าได้แก้ไขข้อบกพร่องด้านภาษาจะสามารถพัฒนาเป็นนักเขียนที่ดีได้แน่นอน (คำบุพบท "สำหรับ" ต้องเปลี่ยนเป็น "ของ" ...เรื่องเล่าสำหรับ (ของ) ผมกับแม่)
ขอบคุณสำหรับผลการประเมิน และความคิดเห็นของท่านอาจารย์ ผศ. วิไล แพงศรี มากนะครับ
ความคิดเห็นและคำชี้แนะของอาจารย์ผมจะนำไปปรับปรุงให้เกิดประโยชน์ที่ดีขึ้นครับ ถ้าหากมีโอกาสได้เขียนบันทึกครั้งต่อไป
ผมจะทำให้ดีขึ้นกว่าเดิม ให้สมที่ได้เรียนกับอาจารย์ใน วิชา พฤติกรรมมนุษย์และการพัฒนาตน ดังนั้นแล้วมนุษย์ต้องมีการพัฒนาตนให้ดีขึ้น