ความรักของ""แม่""และลูก
ทุกคนเกิดมาย่อมมีผู้ให้กำเนิด นั่นก็คือ"แม่" และคำว่า"แม่"เป็นคำแรกที่ลูกทุกคนเปล่งออกมายามที่เริ่มหัดพูดและเป็นคำแรกที่คนเป็นแม่รอคอยที่อยากได้ยินเช่นกัน แม่ คำสั้นๆ แต่มีความหมายมหาศาล เพราะการให้กำเนิดลูกสักคนนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย เก้าเดือนที่ต้องคอยดูแลเอาใจใส่ในทุกๆเรื่อง ทำทุกอย่างอย่างระมัดระวังอยู่ตลอดเวลาเพื่อให้ลูกน้อยแข็งแรงและปลอดภัย เป็นบุคคลคนเดียวที่มีความอดทนสูงกับการรอคอยที่ยาวนาน กว่าจะกลายเป็นผู้ให้กำเนิดลูก
ในวันที่เด็กคนหนึ่งได้ลืมตาดูโลก ใครคนหนึ่งต้องอยู่กับความเป็นและความตายกับความเจ็บปวดหนักหนาจนแทบขาดใจ เพื่อให้กำเนิดลูกน้อยของตนเอง หวังเพียงแค่ลูกน้อยปลอดภัยก็สุขใจ
ผู้หญิงคนหนึ่งที่ฉันเห็นเป็นคนแรกนั้นก็คือ"แม่"ฉันไม่รู้ว่าความรู้สึกตอนนั้นเป็นเช่นไร แต่มั่นใจว่าอยู่ข้างๆแล้วรู้สึกปลอดภัยและอบอุ่น แม่ของฉันเป็นคนบ้านนอกธรรมดา ไม่มีอะไรเหนือกว่าคนอื่นด้วยซ้ำ ทำงานหนักตลอดจนตั้งท้องครบเก้าเดือน ไม่ว่าจะตักน้ำใส่ตุ่มให้เต็ม ทำงานทุกอย่างที่ทำได้ โดยไม่นิ่งเฉย ชีวิตลำบากมาตั้งแต่เด็กแม้แต่ที่นาทำกินก็น้อยมาก ชีวิตแม่จึงต้องดิ้นรนตลอด โดยไม่ย่อท้อ แม่พยามยามฝึกให้ลูกทุกคนรู้จักการทำนา โดยที่ฉันจำความได้คือตอนที่แม่หัดให้ฉันรู้จักทำนาคือตอนที่ฉันอยู่ ชั้น ป.2 และ แม่ก็บอกว่าเราเป็นลูกชาวนา เราต้องรู้จักทำนาให้เป็น สอนให้รู้จักถึงความยากลำบากก่อน ที่จะรู้จักแค่สบาย เพราะเห็นหลายคนที่ไม่เคยลำบากแล้วเมื่อถึงคราวตกทุกข์ได้ยากก็จะลำบากเพราะทำอะไรไม่เป็น เกิดเป็นภาระของสังคมอีกด้วย "แม่" เป็นกำลังใจที่ดีที่สุดของฉัน แม่ทำให้ฉันเห็นถึงกำลังใจ เพราะกำลังใจเป็นสิ่งที่ดีที่สุด ในยามที่ผิดพลาดและเสียใจ มันเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เราต้องต่สู้เพื่ออยู่กับวันพรุ่งนี้และอนาคตอย่างสุขสบาย ฉันไม่รู้ว่าฉันจะอยู่บนโลกนี้อย่างไร หากไม่มีแม่ คนที่ทำทุกอย่างเพื่อฉัน คนที่ให้ชีวิตทั้งชีวิต ให้ที่ซุกหัวนอน ให้อาหารการกิน ให้ความสุขสบาย ให้ทุกอย่างที่แม่ทำได้ จนฉันไม่รู้ว่าสิ่งที่ฉันทำให้แม่นั้น จะได้สักครึ่งหนึ่งของแม่ที่ทำให้ฉันหรือเปล่า
แม่ของฉันคงไม่ต่างจากแม่คนอื่นๆ ที่หวังให้ลูกเป็นเด็กดีตั้งใจเรียน มีอนาคตที่สดใส ประสบความสำเร็จในชีวิต แต่ความหวังของแม่ไม่เคยทำให้ฉันลำบากใจ และฉันจะพยายามทำให้ดีที่สุดเพื่อครอบครัวของฉันและในช่วงเวลานี้แม่ของฉันไม่ค่อยสบายเนื่องจากมีอาการเจ็บหัวเข่าไปหาหมอหมอบอกว่ากระดูกไขข้อเสื่อม เนื่องจากอาจทำงานหนักตั้งแต่เด็กเลยมีการสะสมจนทำให้เข่าเสื่อมแทบเดินไม่ได้ ซึ่งตอนที่แม่ไปหาหมอนั้นฉันไม่รู้เลยว่าแม่ป่วย เพราะเป็นช่วงที่กำลังสอบและก้ไปออกค่ายอาสาพัฒนาชุมชน (อุบลฮักแพง)ที่ อำเภอตระการพืชผล จึงไม่รู้ว่าแม่ไม่สบายจนกระทั่งพี่ชายของฉันโทรมา บอก จึงได้รู้ว่าแม่ป่วย แล้วฉันก็รีบโทรหาเพราะเป็นห่วง เลยถามแม่ไปว่า ทำไมแม่ไม่บอกลูก แม่เลยตอบมาว่า เพราะลูกสอบแม่ไม่อยากให้ลูกต้องกังวล ทำหน้าที่ของตนเองให้ดีเถอะ ณ ตอนนั้น น้ำตาของฉันก็จะไหล เพราะซึ้งในความรู้สึกที่แม่มีให้ลูก จนบอกไม่ถูกเลย และสิ่งนี้เป็นสิ่งที่กระตุ้นให้ฉันต้องแบ่งเบาภาระของแม่ ในทุกๆเสาร์อาทิตย์นั้นจะกลับไปช่วยพ่อทำนา เพราะแม่ยังทำไม่ได้ ซึ่งก็เป็นปกติที่ต้องทำเป็นประจำเมื่อถึงฤดูทำนา แต่ต้องเพิ่มความอดทนมากขึ้น เพื่อที่จะช่วยพ่อแม่ให้ได้มากที่สุดเท่าที่ลูกคนนี้จะทำได้
และอยากฝากทุกคนไว้ว่า" ก่อนที่ทุกอย่างจะสาย"ก่อนที่จะไม่มีโอกาส ก่อนที่เวลาจะผ่านเลยไปอย่างไร้ความหมาย อย่าปล่อยให้แม่มองเราข้างหลังตามลำพัง หันกลับมามองท่านบ้าง มันคงดีไม่น้อยหากวันนี้ คนเป็นลูกกลับยืนข้างหลังแม่ คอยมองความเป็นไปของท่านด้วยจิตสำนึกที่ลูกพึงมีต่อผู้เป็น"แม่" เพราะฉันเชื่อว่าช่วงชีวิตที่ดีที่สุดคือการได้อยู่กับพ่อแม่และมีพ่อแม่อยู่ ฉันไม่อยากให้ตัวเองพลาดโอกาสสิ่งที่ดีๆในการตอบแทนพระคุณของแม่แค่อยากให้ท่านมีความสุข ให้สมกับที่ท่านมีชีวิตอยู่เพื่อทำให้คนรอบข้างมีความสุข ไม่อยากให้กาลเวลาพรากเอาสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตไป โดยไม่คิดทำอะไรเลย แม้ความสำคัญนั้นไม่ได้อยู่ที่ระยะเวลา แต่หากเลยปล่อยไปโดยไม่เก็บสิ่งที่ดีๆที่ควรมีควรแก่การจดจำ ชีวิตที่เหลืออยู่คงจะไร้ซึ่งความสุขและคงอยู่กับความรู้สึกผิดตลอดไปดังนั้นทุกคนตอบแทนพระคุณของแม่
ความเห็น (2)
- ใส่คำสำคัญไม่ถูกต้อง จึงจะยังไม่ได้รับการประเมิน เพราะไม่เป็นไปตามข้อกำหนด คือ ต้องเป็นงานเขียนตาม "โครงการสรอ.ขอความรู้ครั้งที่ 6"
- อักษรย่อภาษาอังกฤษ ต้องใช้ตัวพิมพ์ใหญ่ทั้งสองตัว คือ AS ไม่ใช่ As
