ความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก


รักเธอทั้งหมดของหัวใจ"แม่" (เสียงที่ดังก้องอยู่ในหัวใจ)

 

...บอกรักจากการกระทำ คำพูดหวานๆซึ้งๆพูดไม่ค่อยเป็นซักเท่าไหร่...

 

...ครอบครัวที่มีพร้อมทั้งพ่อ แม่ พี่สาว น้องสาว(3ใบเถา)แต่กลับอธิบายความรู้สึกให้กับใจตัวเองไม่ได้ในวัน"แม่" และวัน"พ่อ"...

 

...ชีวิตธรรมดาๆกับครอบครัวเล็กๆแต่กลับมีช่องว่างๆกั้นอยู่ตรงกลางของหัวใจ(ชีวิต)...

 

...หากจะถามว่ารักพ่อกับแม่มากมายเพียงไหนตอบได้โดยไม่รังเลใจ"ทั้งหมดของหัวใจและลมหายใจที่มี"...

 

...แต่ชีวิตที่ต้องก้าวเดินต้องดำรงอยู่ด้วยการทำตามแบบอย่างที่เป็นรูปธรรม ไม่ใช่นามธรรมความรู้สึกเพียงคำว่ารัก...

 

...แบบอย่างที่ทำตามไม่ถูก ตัวอย่างทำให้ดูไม่มี...

 

...ด้วยเหตุนี้ชีวิตจึงต้องทำเพื่อตามหาสิ่งเหล่านี้ด้วยตัวเองตามลำพัง...

 

...ด้วยเหตุนี้ชีวิตจึงขอเกาะเกี่ยวไว้อย่างแน่นเหนียวกับธรรมะ(สมถะ วิปัสนา กรรมฐาน"ศีล")...

 

...ด้วยเหตุนี้ชีวิตจึงเรียนรู้ลงมือทำเอาผิดเป็นครู ชีวิตจึงไม่เชื่อ(ตัวเอง...ใคร)ง่ายๆเพียงเพราะ"คำพูด"...

 

...ด้วยเหตุนี้ช่องว่างชีวิตจึงไม่ใช่สิ่งที่ขาด(แต่มันขาดความอ่อนโยนไปหน่อย)แต่ชีวิตยังโชคดีที่มาพบเจอหลายบันทึกดีดีในGTKให้ได้ซึบซับ ความอ่อนโยน อ่อนน้อม จิตใจดีๆ แบบแผนชีวิตที่เป็นแบบอย่าง...

 

...ด้วยเหตุนี้ชีวิตจึงตั้งมั่นกับหน้าที่ลูกที่ดีคือการเป็นคนดีและเป็นผู้ให้กับสังคมไม่ใช่ภาระในสังคม...

 

...ด้วยเหตุนี้ชีวิตจึงมุ่งมั่นตั้งใจในสิ่งที่ทำกับวิถีชีวิตพอเพียง พอดี พออยู่ พอกิน กับแนวทางเกษตรยั่งยืนต้นไม้คือชีวิต(ปัจจัยสี่) เพื่อหวังว่าซักวันคงได้นำสิ่งเหล่านั้นกลับไปเติมเต็มช่องว่างชีวิตให้กับ"แม่และพ่อ"...

 

...คือสิ่งสุดท้ายที่ตั้งใจทำ...ก่อนวางไว้ในทุกๆอย่าง...

 

...ขอบคุณบันทึกดีๆในบ้านหลังใหญ่ที่ช่วยให้ใจอบอุ่น ช่วยเติมเต็มความอ่อนโยนให้กับหัวใจ  ช่วยเปิดหัวใจให้ได้รับประสบการณ์กับวิถี ชีวิตที่หลากหลายความดีงาม...

 

         

 

                         ***ขอบพระคุณ สวัสดีค่ะ***

หมายเลขบันทึก: 497508เขียนเมื่อ 7 สิงหาคม 2012 14:50 น. ()แก้ไขเมื่อ 9 สิงหาคม 2012 12:14 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)

เข้าใจความรู้สึกเหล่านี้ค่ะ..อยากบอกว่าทั้งรูปธรรมและนามธรรมแห่งคำว่ารัก..เป็นองค์่ประะกอบที่เติมเต็มกันได้ทุกเวลา..ไม่ต้องรอให้อย่างใดอย่างหนึ่งสมบูรณ์..ค่อยทำ..ค่อยต่อยอด..ชื่นใจทั้งสองฝ่ายนะคะ

สวัสดีค่ะคุณน้อย

ความรัก...บางครั้งก็ไม่จำเป็นต้องแสดงออกด้วยคำพูด การกระทำในช่วงเวลาที่ยาวนานของชีวิตบ่งบอกถึงความรู้สึกนั้นได้อย่างลึกซึ้งนะคะ

การบอกรัก การโอบกอด อาจไม่ใช่ธรรมเนียมของหลายๆครอบครัว แต่ใช่ว่าครอบครัวนั้นจะไม่รักกันนะคะ พ่อแม่บางคนอาจพูดจาไม่เพราะกับลูกๆ แต่ใช่ว่าเขาจะไม่มีความรักความหวังดีค่ะ

ดูที่ความตั้งใจจริงแล้วจะเห็นค่ะ การที่เราเป็นคนดีที่ไม่สร้างความเดือดร้อนให้ใครน่าจะเป็นการตอบแทนคุณที่ดีเยี่ยมเลยค่ะ

:) ฝันดีค่ะ

  • การให้ความรักทั้งหมดของหัวใจและลมหายใจที่มี เป็นการบอกรักที่ยิ่งใหญ่มากแล้วค่ะ ความรักอาจไม่ต้องสื่อทางคำพูด เพียงแววตาและรอยยิ้ม ... การเป็นคนดีที่พึงมีพึงให้แก่คนที่รัก
  • ขอบคุณบันทึกนี้เช่นกันค่ะที่บอกรักคุณแม่เป็นตัวหนังสือแทนคำพูดใด ๆ ค่ะ
 สวัสดีค่ะคุณใหญ่...

...ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจที่กรุณามอบให้เสมอมาค่ะ ช่วงเข้าพรรษาธรรมะขึ้นใจบวกกับช่วงเวลาเดือนแห่งพระคุณแม่ที่ต้องระลึกถึงเป็นพิเศษยิ่งขึ้นค่ะ ได้ยินเสียงเด็กร้องเพลงเกี่ยวกับแม่(โรงเรียนตั้งอยู่ตรงข้ามกับสวน)อารมณ์ร่วมจึงผุดขึ้นมาในใจค่ะ.

...ทุกๆครั้งคำตอบที่บอกใจตัวเองตลอดมา"ดีเท่าไหร่แล้วที่ได้เกิดมาพร้อมกับแขนขาอวัยวะครบส่วน"นอกนั้นจงสร้างโอกาสเอง.

...ขอบพระคุณค่ะ...

 สวัสดีค่ะคุณปริม...

...ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจและความเข้าใจค่ะ คำพูดและความคิดเห็นจากทุกๆท่านช่วยเติมเต็มคำตอบให้กับหัวใจได้ดีขึ้นค่ะ คล้ายๆกับเวลาปฏิบัติธรรมที่เกิดอาการติดๆในหัวใจกับการไปต่อไม่ถูกต้องเปิดหนังสือหรือปรึกษาผู้รู้ค่ะ.

...อย่างน้อยความรู้สึกที่เกิดขึ้นได้ผ่อนคลายหัวใจกับเสียงในใจที่พูดกับตัวเอง"ตลอดเวลาที่ผ่านมาเราได้ทำเต็มที่และดีที่สุดแล้วในหน้าที่ของลูก".

...ขอบคุณค่ะ...

 สวัสดีค่ะท่าน อ.ศิลา...

...ขอบพระคุณอาจารย์ที่กรุณาเข้ามาเยี่ยมเยือนและมอบกำลังใจให้ค่ะ(หัวใจได้พลังขึ้นเยอะค่ะ)...

 

... ขอบพระคุณทุกๆท่านที่กรุณาเข้ามาเยี่ยมชมและมอบดอกไม้ให้กำลังใจค่ะ ...

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท