ความรัก...ของ...''แม่''
ไม่มีความรักใดๆมาทดแทนได้ นอกจากความรัก ความผูกพัน ระหว่าง “แม่ และ ลูก” รักของแม่นั้นเปรียบดั่งสายธารา ที่คอยระงับความทุกข์ใจของลูก แม้ในยามที่ลูกไม่ต้องการ แต่ลูกนั้นก็ยังเผลอทำให้แม่ต้องเจ็บช้ำ เสียน้ำตา และเสียใจ
วันที่ 12 สิงหา ซึ่งเป็นวันแม่แห่งชาติแล้ว โดยทุก ๆ ปี ก็จะมีการจัดกิจกรรมวันแม่แห่งชาติขึ้น เพื่อให้ลูก ๆ ทุกคนนั้นได้ระลึกถึงพระคุณของแม่ ผู้ที่ได้ให้กำเนิด ผู้ที่ทรงเลี้ยงดูเรามาตั้งแต่เล็ก อุ้มท้องเรามา และเป็นครูคนแรกที่ได้อบรมสั่งสอนเรามาจนกระทั่งได้เติบโตจนถึงวันนี้ ถ้าไม่มีท่านก็ไม่มีเราจนถึงวันนี้ ดังนั้นทุก ๆ ปี ก็จะมีการจัดกิจกรรมวันแม่แห่งชาติขึ้น
คำว่า "แม่" ที่เราเรียกกันสั้นๆ แต่มีความหมายที่ลึกซึ้งหาที่เปรียบไม่ได้ ลูก ๆ ทุกคนที่ได้เกิดจากท้องแม่นั้น ซึ่งก็เป็นความรักความผูกพันที่แท้จริง แม่ต้องเหนื่อยเพราะอุ้มท้องเรามาตั้ง9เดือน เเม่ต้องคอยทะนุถนอม ระวังสิ่งต่าง ๆ ไม่ให้กระทบกระแทก เพื่อให้ลูกที่อยู่ในท้องนั้นปลอดภัย ต้องคอยดูแลเอาใจใส่อย่างมาก การรับประทานอาหารก็ต้องคอยระวังไม่ให้เกิดอันตรายกับลูกที่อยู่ในท้อง ต้องเลือกรับประทานอาหารที่เป็นประโยชน์ เพื่อที่จะให้ลูกในท้องนั้นออกมาลืมตาดูโลกอันกว้างใหญ่อย่างแข็งแรงและสมบูรณ์ วันนั่นแหล่ะเป็นวันที่แม่มีความทุกข์ทรมานที่สุดของแม่ แต่แม่ก็ยังมีความสุขและภาคภูมิใจที่ได้เห็นลูกออกมาจากท้องแม่ พอเราเติบโตเราไม่เคยเอาใจใส่แม่เลย มีแต่แม่ที่เอาใจใส่เราตลอดเวลา ในเวลาที่ลูกมีปัญหา แม่ก็คือผู้ให้คำปรึกษาเป็นอย่างดี ในเวลาที่ลูกต้องเสียน้ำตา แม่ก็สละเวลาทำงานของแม่ มาคอยปลอบโยน มาคอยให้กำลังใจ ไม่เคยคิดโกรธ หรือเคืองลูกแม้แต่น้อย และในบางครั้ง ลูกไม่เชื่อฟังคำที่แม่พร่ำสั่งพร่ำสอน ในเวลาที่มีความสุข แม่ก็มีความสุขไปกับลูก แต่ในเวลาที่ลูกทุกข์ แม่กลับทุกข์กว่าเรา หลาย 100 เท่า แต่แม่ก็ไม่เคยแสดงออกถึงความอ่อนล้า ความเหน็ดเหนื่อยของแม่ให้ลูกได้สังเกตเห็นเลย แม่นี้ช่างอดช่างทนเหลือเกิน แต่ที่แม่อดทนนี้ก็เพราะด้วยความรัก ความห่วงใย และความผูกพันที่มีต่อลูกทั้งสิ้น ในชีวิตนี้ แม่ยอมโกหกลูกเพื่อให้ลูกมีความสุข เช่น โกหกว่า “ไม่เหนื่อย ไม่โกรธ ไม่เจ็บ ไม่เศร้า และไม่ในอีกหลายๆอย่าง” ของแม่
ในวันแม่ปีนี้ข้าพเจ้าก็อยากจะให้ลูก ๆ ทุกคนนั้นระลึกถึงพระคุณของแม่ ที่ได้รับภาระที่แสนหนักที่ได้เลี้ยงดูเรามาตั้งแต่เล็กจนโต คอยตักเตือน อบรมสั่งสอน ให้ความรักความห่วงใยและให้ทุกสิ่งกับชีวิตเราจนถึงวันนี้
ความเห็น (3)
- หัวสมุดไม่ถูก บันทึกไม่มีองค์ประกอบที่จะให้คะแนน และเขียนคำสำคัญไม่ถูก ไม่ได้เขียนอนุทินในเรื่องที่กำหนดให้เขียน
ขอขอบคุณนะค่ะอาจารย์ ที่ให้คำแนะนำหนู หนูได้ทำการเเก้ไขใหม่เเล้วค่ะ
-
ผลการประเมิน
-
ชื่อเรื่อง 2/2
-
ประโยคเด่น 1/2 (ไม่นำประโยคมาจากบันทึก)
-
ความนำ 3/3
-
เนื้อหา 6/8
-
บทส่งท้ายหรือสรุป 2/3
-
บันทึกที่เกี่ยวข้อง 0/2 (ไม่ใส่)
-
ถูกหักแต้มคำผิด -2 ...วันนั่น แหล่ะ (นั้นแหละ)
-
คะแนนรวม 14-2 =12 /20 ระดับ 3 (พอใช้)
-
เกณฑ์การประเมิน คะแนน0-4 =ระดับ 1 (ควรปรับปรุงอย่างยิ่ง) 5-8 ระดับ 2 (ควรปรับปรุง) 9-12 ระดับ 3 (พอใช้) 13-16 ระดับ 4 (ดี) 17-20 ระดับ 5 (ดีเยี่ยม)
-
ความเห็น : ไม่มีเหตุการณ์เฉพาะของตนกับแม่