ปัญหาเทคโนโลยีการศึกษา เป็นปัญหาที่เกิดขึ้นกับวงการศึกษาไทย ยากที่จะแก้ไขได้ในทุก ๆ ปัญหา เพราะปัญหาที่เกิดมันเกิดขึ้นกับกลุ่มคนต่างกลุ่ม สังคมที่แตกต่าง สภาพถิ่นที่อยู่อาศัยหรือสภาพภูมิประเทศที่ไม่เหมือนกัน นั่นแหละคือแหล่งที่มาของปัญหาเทคโนโลยีการศึกษา
ปัญหาระบบเครือข่าย ไม่ว่าจะเป็นระบบอินเตอร์เน็ต ระบบ LAN ระบบ Wireless ระบบ Wifi ฯลฯ ระบบนี้จะใช้ได้สะดาก รวดเร็ว ไร้ปัญหา เฉพาะในเขตรชุมชนคนเมือง หรือ พื้นที่ที่เจริญแล้วเท่านั้น ส่วนโรงเรียน หรือสถานศึกษาที่อยู่ห่างไกลความเจริญ พูดง่าย ๆ ก็คืออยู่หลังเขา ไกลปืนเที่ยง ถึงแม้บางแห่งจะมีคลื่นสัญญาณโทรศัพท์ มีคลื่นสัญญาณโทรทัศน์ มีสัญญาณ แม้มีคลื่นต่าง ๆ แต่ไม่มีคลื่นสัญญาณอินเตอร์เน็ต แม้แต่เสี้ยวเดียวก็ไม่มี หนักไปกว่านั้นบางพื้นที่ไม่มีคลื่นสัญญาณใด ๆ เลย จึงทำให้ไม่สามารถนำเทคโนโลยีไปใช้ในการจัดการศึกษาในทันสมัย ทันโลก ทันเหตุการณ์ได้ ควรหาแนวทางแก้ไขด้วยการตั้งเสาคลื่นสัญญาน หรือขยายเครือข่ายอินเตอร์เน็ตให้ครอบคลุมทุกพื้นที่ เหมือนกับโทรศัพท์มือถือ ที่สามารถครอบคลุมในทุกพื้นที่ได้
ปัญหาบุคลากรและวัสดุอุปกรณ์ โดยเฉพาะเครื่องคอมพิวเตอร์และอุปกรณ์ต่อพ่วงบางโรงเรียนไม่มีงบประมาณในการจัดซื้อ หรือบางโรงเรียนมีผู้มีจิตศรัทธาบริจาคให้ แต่ไม่สามารถนำมาใช้ในการจัดการเรียนการสอนได้ เพราะไม่มีคลื่นสัญญาณเครือข่ายอินเตอร์เน็ต ที่สำคัญบางโรงเรียนขาดบุคลากรที่มีความรู้ความสามารถโดยตรง ในการที่จะดูแลและนำระบบเทคโนโลยีต่าง ๆ มาใช้ในการจัดการเรียนการสอน จึงควรหาแนวทางในการจัดสรรงบประมาณในการจัดซื้ออุปกรณ์ และ จัดจ้างบุคลากรที่มีความรู้ มีประสบการณ์ ด้านเทคโนโลยีโดยเฉพาะ โดยสำรวจความต้องการจากโรงเรียนหรือผู้เรียนเป็นเบื้องต้น
ปัญหาเทคโนโลยีการศึกษาเบื้องต้นและแนวทางแก้ไขปัญหาที่กล่าวมา อาจเป็นวิธีการแก้ไขปัญหาที่ตรงจุด ตรงเป้าหมาย การศึกษาไทยจะได้พัฒนา นักเรียนก็จะได้เรียนรู้เท่าเทียมกัน มีความเสมอภาคทางการเรียน และมีความรู้ กว้างไกล ไปในโลกกว้าง ด้วยเทคโนโลยีทางการศึกษา
ไม่มีความเห็น