ความรักทำให้คน เปลี่ยน ไป
จากคนดีๆ เปลี่ยนสีไปเรื่อย
ชมพูบ้าง แดงบ้าง แล้วก็เริ่มมืด จนเป็นสีดำ
ความจริงความรักไม่มีสี
ไม่มีรูป
ไม่กลิ่น
แต่รูปทรงของอารมณ์ และพื้นของหัวใจต่างหาก
ทีี่เป็นสี
หัวใจที่สะสมความชั่วจะรักความชั่ว
หัวใจที่รักษาความดี จะรักความดี
แม้อารมณ์รักจะท้าทาย หัวใจเหล่านั้น
แต่ความดีที่สะสมไว้จะพิทักมันให้ปลอดภัย
หากความดีถูกปลดปล่อยไปจากหัวใจใดแล้ว
ความชั่วร้ายก็จะคืบคลานเข้าแทนที่
แล้วท่านจะพบว่าท่านรักและนิยมความชั่วเอาสะแล้ว
ท่านจะมีคนชั่วเป็นที่รัก
ท่านคบคนชั่วเป็นเพื่อน
ท่านจะปลีกตัว ออกห่างจาก ความดีที่อยู่รอบข้าง
แม้ท่านรู้ว่าท่าน จะไม่หลีกหนีจากพระเจ้าของท่านได้
แต่ท่านก็ คิดว่าพระองค์จะไม่เอาผิดท่าน
แต่ท่านคงลืมไปว่า
พระองค์คือผู้ทรงสร้าง
ทรงยุติธรรม
พระองค์คือผู้ทรงให้อภัยเสมอ แต่พระองค์ก็ลงโทษที่รุนแรง
หากพระองค์รักษา สัญญา แล้วท่านจะเอาความรักที่พระองค์มอบให้แก่ท่าน ไปบำเรอคนที่ทรยศต่อพระองค์อย่างรักกัน
ไม่มีความเห็น