ความสุขเล็กๆที่ได้จากเจ้าตัวเล็ก 3

เมื่อรองเท้านักเรียนขาด!

 วันพฤหัสบดีที่ผ่านมามีนักเรียนในห้องอนุบาล 1 รองเท้าขาดถึง2คน หญิง 1 ชาย ครูหมูจ๋าเลยให้นักเรียนทั้ง 2 คนใส่รองเท้าของห้องเรียนที่ใช้เปลี่ยนเวลาเข้าห้องน้ำ กลับบ้าน การเป็นครูอนุบาลนั้นอย่างที่หมูจ๋าเคยกล่าวไว้ตลอดเวลาคือการดูแลเอาใจใส่นักเรียนทุกอย่างอย่าได้บกพร่องเพราะผู้ปกครองตำหนิได้ตลอดทั้งที่เรานั้นใช่ว่าจะดูแลแค่ลูกหรือหลานเขาเพียงคนเดียว บางทีทะเลาะกัน บางทีก็กอดคอกัน เดี๋ยวก็แหย่กัน เดี๋ยวก็หยิบของกันไปไม่บอกกล่าว เยอะแยะร้อยแปดเรื่อง ทางเหนือเรียกว่า ซ๊ะป๊ะ หรือ เป๊อะเล๊อะ แบบว่าคนเยอะเรื่องเลยแยะประมาณนั้น และแล้วพอถึงเวลาเช้าวันศุกร์ นักเรียนทั้งสองก็ได้เอารองเท้าที่ยืมใส่กลับบ้านใส่ถุงมาอย่างดี แล้วพูดว่า "ครูหนูเอารองเท้ามาคืนครับ,ค่ะ" นี่ก็คือความสุขเล็กๆที่ได้จากเจ้าตัวเล็กซึ่งเป็นเด็กที่ไม่ประสาแต่มีความรับผิดชอบทำตามที่ครูบอกได้เพราะครูได้เตือนเด็กไว้ว่า"พรุ่งนี้อย่าลืมเอารองเท้ามาคืนด้วยนะคะเพราะเราจะได้มีใส่เข้าห้องน้ำ" เด็กก็ปฏิบัติตามได้ ทั้งยังเป็นความภูมิใจอีกด้วยที่เด็กไม่ลืมและฟังและจำคำพูดของครูได้ ค่ะวันนี้มาเล่าสู่กันฟังกับความสุขเล็กๆอีกมุมหนึ่งสวัสดีค่ะ

ขอขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตค่ะ

[พ.แจ่มจำรัส]

เห็นภาพแล้วฮาแบบขำไม่ออก ว่าแต่ว่าวันรุ่งขึ้นน้องเอารองเท้ามาคืนแล้วใส่คู่ใหม่หรือคู่เก่ามาครับคุณครู....(ฮา)

[แว่นธรรมทอง]

เด็กประถมจะเชื่อครู ที่สอนมากกว่าพ่อ-แม่ แม้แต่พ่อ-แม่ เป็นครูก็ไม่เชื่อเท่ากับครูที่สอน ..ไร้เดียงสา น่ารักครับ ขอบคุณครับที่ให้กำลังใจ...สู้ๆ สวัสดีครับ

[หมูจ๋า]

 คุณพิชัย แจ่มจรัสคะรุ่งเช้านักเรียนสวมรองเท้าคู่ใหม่ทั้ง 2 คนค่ะ 555

 

[หมูจ๋า]

 เด็กอนุบาลถึงประถมน่ารักมากๆค่ะคุณแว่นธรรมทอง ขอบคุณที่เข้ามาให้กำลังใจนะคะ บางทีเขาก็เข้ามาปรึกาเรื่องต่างๆกับเราโดยที่ไม่กล้าคุยกับพ่อแม่ก็มีค่ะ

[หมูจ๋า]

 ขอบคุณดอกไม่จากโอ๋-อโณ นะคะ ขอให้มีความสุขทุกๆวันนะคะ