@@วันวารยังสนุกอยู่@@


 

 

เจอคำถามย้อนยุคเข้าให้ว่า.....สมัยเป็นเด็กๆเคยเล่นอะไรบ้าง......เอาล่ะซิเป็นประเด็นขึ้นมาทันที  เลยนั่งย้อนกลับไปคิดดูสมัยวัยละอ่อน  คิดถึงความสนุกสนานที่ได้รับแบบธรรมชาติช่วยสร้างโดยไม่ต้องซื้อต้องหาไม่ต้องพึ่งพิงเทคโนโลยีใดๆทั้งสิ้น

เริ่มตั้งแต่สมาคมเข้าพวกกับผู้คนรอบข้างได้  รู้สึกเหมือนจะเป็น ไล่จับหรือตี่จับแล้วก็ลามไปจนถึงซ่อนแอบ ( ที่บ่อยครั้งโดนขู่ว่าจะโดนผีจับหรือผีบัง )  หากอยากประลองลมปราณกันก็ต้องเป่ากบที่เป่ากันจนหน้าดำหน้าแดงเพื่อให้ได้หนังยางมาเป็นของตัวเองให้มากที่สุด ( ทั้งๆที่เก็บหรือขอเอาก็ได้เนาะ )    พวกเด็กผู้หญิงก็จะเล่นขายของแคะขนมครก ( ดิน )  เล่นหมากเก็บที่ไม่ใช่หมากจริง  เล่นหมากตะเกียบ  เล่นตบแผละ   เล่นอีตักจากเม็ดมะขาม ( เล่นเสร็จก็โยนเข้าเตาเอามาอมเคี้ยวเล่นเพลินๆได้ )    เล่นเขย่งเก็งกอย  เล่นตั้งเต   พวกเด็กผู้ชายก็เล่นลูกข่าง  เล่นดีดลูกแก้ว  เล่นว่าว  เล่นตีลูกล้อ  หรือขี่ม้าส่งเมืองกันกลางสนามเสียเป็นส่วนใหญ่


พอโตขึ้นมาอีกหน่อยก็เล่นกันเป็นกลุ่มเป็นก้อนโตๆและใช้ไหวพริบ  อย่างมอญซ่อนผ้า  รีๆข้าวสาร  เล่นเตย     เล่นชักคะเย่อ หรืองูกินหาง   ( ที่บางครั้งก็มีการส่งซิกเล่นพรรคเล่นพวกพอหอมปากหอมคอ )  จำได้ว่าเล่นกระโดดเชือกนี่สนุกสนานมากมีหลายท่าหลายทางที่พลิกแพลงกันไปเพื่อแสดงว่าตรูนี่แน่ตรูนี่เก่งกว่าใครเพื่อน.....แต่ที่โดนห้ามและโดนยึดบ่อยมากคือ  การเล่นกระโดดหนังยางเพราะคุณครูเห็นว่าไม่ปลอดภัยและโป๊ ( ทุกคนสวมกางเกงขาสั้นไว้ข้างในเรียบร้อยแล้วจะโป๊ได้อย่างไรหนอคุณครู )  คิดว่าถ้าคุณครูส่งเสริมอีกสักนิดคงได้นักกีฬายิมนาสติกหรือนักกายกรรม ( แบบกายกรรมเปียงยางอะำไรทำนองนั้น อิอิ )  เพิ่มขึ้นมาอีกหลายคนแน่นอน.....



สำหรับการละเล่นที่ลงลึกไปกว่านี้ ( หมายถึงชนบทมากกว่านี้ )  ยังคงมีอีกมากมายและแตกต่างกันไปตามสภาพและสิ่งแวดล้อม  แต่  krugui ก็เอามาเท่าที่จะจำได้และเท่าที่เคยเล่น รู้แต่ว่ามันสนุกและเกิดความรักความสามัคคีกัน  รู้จักแพ้รู้จักชนะ  ซึ่งเป็นกุศโลบายของคนสมัยก่อนที่น่านับถือจริงๆ     ส่วนรายละเอียดปลีกย่อยคงไม่สามารถจะบรรยายได้หมดเพราะของเล่นพวกนี้มันเล่นได้ทุกเวลาทุกที่และทุกโอกาสที่อำนวย  แตกต่างจากเด็กสมัยใหม่ ( ถึงจะชนบทอย่างไรก็มักไม่ค่อยมีใครเขาเล่นกันเพราะไม่เคยเห็นและไม่มีใครชวนเล่น )  ที่มักจะอยู่กับโลกส่วนตัวหน้าจอคอมต่อสู้กับตัวเองต่อสู้กับสิ่งที่ไม่มีตัวตน  เสียเงินเสียเวลาเสียสุขภาพและสำคัญที่สุดคือเสียปฏิสัมพันธ์กับคนรอบข้าง 

นอกจากนี้การละเล่นของเด็กปัจจุบันมักขึ้นอยู่กับฐานะและเศรษฐกิจของครอบครัว  ถ้าครอบครัวพร้อมก็โอเคแต่หากครอบครัวไม่พร้อมก็กลายเป็นปัญหาทางสังคมต่อไป  คิดแล้วเศร้าเนอะ......

 

 

ขอบคุณภาพประกอบจาก Fwmail

หมายเลขบันทึก: 495192เขียนเมื่อ 18 กรกฎาคม 2012 13:27 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 กรกฎาคม 2012 11:19 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (18)

จริงๆๆ ด้วย ... วันวารยังสนุกอยู่ ==> ควรจะ...ส่งเสริมให้พลิกฟื้นขึ้นมา....ให้มีพลังใหม่นะคะ

 

ขอบคุณมาก สำหรับบทความดีดีนี้นะคะ

 

 

         

     กิจกรรมในศูนย์ 3 วัย ของ รพ.บ้านลาด เล่น "มอญซ่อนผ้า" ของเด็กๆ

 

 

                            กิจกรรม "ขี้ม้าก้านกล้อว ในศูนย์ 3 วัย"


                        กิจกรรม "เล่น รีรี  ข้าวสาร"

                                ก่อพระเจดีย์ทราย

  • สมัยเด็กๆเล่นไม้หึ่ง
  • กาฟักไข่
  • สนุกๆมากๆ

ที่เล่ามา ผมได้เล่นหมดทุกอย่างครับ สนุกจริง ๆ ไม่อยากเล่าความเก่า..เดี๋ยวเขาว่า...(สว.) สวัสดีครับ

ร่วมสืบสานการเล่นแบบไทย พาเด็กไทยไจสนุกร่วมรู้รักสามัคคีค่ะ

ขอบคุณทุกพลังใจค่ะ

          >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

>>>>>


                

ขอบคุณหมอเปิ้ล    ที่นำภาพน่ารักๆมาเติมเต็มให้กับบันทึกนี้นะคะ

ช่วยๆกันส่งเสริมการละเล่นแบบไทยเราที่ปลอดมลพิษกันเยอะๆค่ะ

น้องจิตอาสา 

เอ.....ทำไมเล่นเหมือนกันเลย  อย่าบอกนะว่าอยู่สมัยเดียวกัน hahahaha

การเล่นที่ว่ามามันสนุกดีนะ

สวัสดีค่ะอาจารย์

เล่นก็ยอมรับว่าเล่นเถอะค่ะเพราะดูเหมือนว่า  คนบ้านนี้ส่วนมากแล้วคงเคยเล่น

กันทั้งนั้นแหละค่ะ  ความเก่าเอามาเล่าใหม่นี่มันช่วยชะลออายุได้นะคะ

สวัสดีค่ะพี่ใหญ่

มาแต่ละครั้งมีคำพูดดีๆมานำเสนอตลอดเลยนะคะ

ถ้าไม่ร่วมกันอนุรักษ์ไว้  อีกหน่อยคงสูญหายแน่นอนค่ะ

กราบขอบพระคุณและนมัสการพระคุณเจ้าพระมหาแล  อาสโย ขำสุข 

ที่ให้กำลังใจเจ้าค่ะ

เคยเล่นค่ะ ทุกอย่างเลย ฮิฮิ เดาวัยได้เลยนะคะ krugui

 

ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะเพราะใครๆก็เคยเล่นทั้งนั้น คริคริ

บางคนยังเคยเล่นมากกว่านี้อีกแต่....ไม่ยอมบอก

 

ยินดีรับพลังใจจาก >>>>>>>>>> 

ด้วยความขอบคุณยิ่งค่ะ 

 

             

สมัยยังเป็นเด็กประถม รร.สตรีล้วน ระหว่างรอกลับบ้าน เพื่อนๆยังฮิต นั่งเล่นหมากเก็บ หรือหนังยาง เดี๋ยวนี้ กลายเป็นกดเกมส์ iphone, ipad กันหมดแล้วค่ะ

นั่นๆๆๆคุณหมอป.ยังทันเล่นอยู่เลยนะ

เด็กสมัยใหม่คงเล่นไม่เป็นหรือไม่สนใจแล้วล่ะ  เพราะมีสิ่งที่น่าเร้าใจกว่า

ทันใจกว่าและที่สำคัญเล่นคนเดียวก็ได้ไม่ต้องพึ่งเพื่อน  ความสัมพันธ์กับเพื่อน

จึงเป็นนามธรรมมากกว่านะคะ

ขอบคุณกับดอกไม้กำลังใจค่ะ....

สวัสดีค่ะ

เด็กทำอะไรก็น่ารักไปหมด  ผู้ใหญ่ไปแต้มสีให้เลยเกิดการเปลี่ยนแปลงค่ะ...

ขอบคุณกับกำลังใจนะคะ

ขอบคุณคุณอักขณิช  กับกำลังใจที่มอบให้ค่ะ


พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท