การได้มาซึ่งความดี

    ในกระบวนการกิจกรรมทั้งหมดนั้นที่ตัวเราเองเป็นพระตัวเล็กแต่มักพาสมาชิกคืองานก่อสร้างพัฒนาสิ่งต่างๆก็มิใช่ว่างานอื่นพวกถากถางความสะอาดบริเวณจะไม่ชอบนะแต่ทำด้วยไม่ได้ซึ่งต้องใช้การลงมือกระทำในงานชิ้นต่างๆอย่างแน่นอนซึ่งสมาชิกโดยส่วนมากเป็นวันรุ่นทำอะไรก็ไม่เป็นก็มาหัดกันเอาละนะโดยมีเราเป็นผู้พาทำคอยสอนในงานต่าง

   ซึ่งมันก็เป็นงานที่หนักหนาเอาการสำหรับการที่ต้องปรับคนที่ไม่เต็มใจมาอยู่แล้วให้เขาได้กระทำประโยชน์แก่คนอื่นที่มิได้มีความสัมพันธ์กับเขาให้เป็นรูปเป็นร่างยิ่งพอกระทำไปเรื่อยจนเห็นผลงานแล้วก็เป็นที่สบายใจมีความสุขกันโดยแทบทุกคน ซึ่งเป็นความดีที่พวกเขาได้กระทำลงไปด้วยมือของเขาเองบางคนอาจคิดไม่ถึงว่าที่เขากระทำไปเป็นประโยชน์อย่างมากกับคนอีกหลายๆคน

   งานทั้งหมดนั้นผู้ที่อยู่เบื้องหลังแล้วนั้นคือ หลวงปู่ เจ้าอาวาส ในบางเวลาบางคนก็จะว่าคนหรืออาจเป็นบุคคลที่มีสภาพสูงกว่านั้นอาจคิดว่าอาตมากระทำเอาเอง บอกตามตรงใครจะไปกล้าทำใหนจะเกินหน้าท่านเจ้าอาวาสแล้วหากท่านไม่จ่ายค่าวัสดุให้จะเอาไหนไปจ่าย หรือว่าเราดูแลสมาชิกอยู่นี้มีเงินเดือนก็ยังงงจะได้มาจากไหนค่าอาหารโครงการบางทียังไม่พอยังต้องเอาค่าวิทยากรไปเสริมแทบทุกครั้งบางทีปัจจัยไปงานนิมนต์ที่ได้มาบ้างก็ยังต้องเอามาใช้จ่ายเลย(จริงๆก็ไม่ค่อยออกงานหลอกไปแล้วใครจะดูแลสมาชิกให้เรียบร้อยอีกอย่างพิจารณาตนเองแล้วเราบวชมามิใช่แค่ได้สวดมนต์และรับกิจนิมนต์เท่านั้นนะมีอีกมากที่เราต้องสละตนกระทำ)

    ซึ่งเป็นสิ่งที่ยากนะกว่าที่คนเราแต่ละคนจะได้มาซึ่งความดีตัวเราเองก็ต้องบังคับตัวเองให้กระทำงานในการดูแลสมาชิกเหล่านี้ต้องละทิ้งความเป็นส่วนตัวแล้วยังต้องมาหาวิธิการให้พวกเขานั้นได้แก้ไขตัวเองทั้งๆที่เขาก็ยังไม่อยากแก้ไขตัวเองยังต้องป้องกันปัญหาต่างในการกระทำไม่ดีในเรื่องต่างๆทั้งของสมาชิกและคนรอบข้าง

    กว่าจะได้มาซึ่งความดีนี้มันยากแท้ก็เหมือกับชิวิตสมาชิกเหล่านี้กว่าจะได้เป็น "ชีวิตดีแล้ว" มันก็ต้องอดทนหลายอย่างทั้งอดทนกระทำกิจกรรมเหนื่อยแบบต้องฝืนใจความรักสบายของตนเองแล้วในบางเวลายังมีคนมาว่ากล่าวในเรื่องต่างอีกเราเองก็กระทำได้แค่คอยเป็นหลักประคองกำลังใจให้เกิดแรงในการสู้ต่อของชีวิตให้มันผ่านแต่ละปัญหาออกไปเผชิญชีวิตจริงของเขา

   สอนได้แค่ว่ากว่าจะได้มาซึ่งความดีมันต้องอดทนต่อทุกการกระทำทั้งตัวเราเองและคนอื่น

" ฝืนใจตัว อย่ากลัวใจเขา"