ไม่อยากให้เมืองไทยเป็นแบบ Rwanda

อาจต้องเตือนความจำเรืองสงครามกลางเมืองในประเทศ Rwanda กันนิดหนึ่งว่าก่อกำเนิดจากความขัดแย้งระหว่างกลุ่ม Hutu กับกลุ่ม Tutsi ซึ่งต้นเรื่องจริง ๆ ก็มาจากภายนอกอีกที หรือกล่าวง่าย ๆ ก็คือ ทะเลาะกันเพราะคนอื่นจนเรื่องราวบานปลาย ท่านสามารถอ่านรายละเอียดได้จาก http://en.wikipedia.org/wiki/Rwandan_Civil_War

ผมมีเพื่อนที่เรียนจบมาจากสถาบันเดียวกันหลายคนครับ เราใช้ Facebook ในการสื่อสารกันระหว่างเพื่อนมาระยะหนึ่งแล้ว เริ่มมีการนำเอาแนวคิดทางการเมืองของแต่ละคนเข้ามาใส่ไว้ให้อ่านกัน มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกครับที่คนเราจะเห็นด้วยกับอีกฝ่ายและไม่เห็นด้วยกับอีกฝ่าย (ทางการเมือง) แต่ระยะหลัง ๆ นับง่าย ๆ หลังเหตุการณ์น้ำท่วม กทม. ข้อความที่เขียนออกไปทาง "เพ่งโทษ" อีกฝ่ายหนึ่ง และมีการใช้ถ้อยคำที่แรงขึ้น จนตอนนี้มองออกแล้วว่า มันไม่ใช่แนวคิดหรือความเห็นทางการเมืองแล้ว (ถึงแม้ว่าเจ้าตัวจะกล่าวว่ามันเป็น) มันเป็นโมหะจริตซะมากกว่า ทั้งที่เพื่อนเหล่านี้ไม่เคยทะเลาะกันมาก่อนเลย ข้อความที่เขียนก็ไม่ได้ระบุว่าจะกล่าวหากันตรง ๆ แต่เป็นการเอาเหตุการณ์ แถลงการณ์ ข้อความในข่าว ภาพข่าว มาปรุงแต่งแล้วโพสต์สวนกันไปมา

เกิดอะไรขึ้นกับพวกเรา ? มิตรภาพที่สั่งสมมามีความหมายลดลง ทั้งที่มันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับคนอื่นทั้งนั้น ทำไมเราต้องมาต่อยอดขยายผลกัน หรือเป็นทิฎฐิส่วนตัว (จะเป็นสัมมาทิฏฐิหรือมิจฉาทิฎฐิผมก็ไม่ทราบได้) และผมก็หวังว่ามันคงไม่พัฒนาตัวเองไปเป็นความเกลียดนะ ซึ่งมันล้างออกจากใจเรายากมาก

บางคนกล่าวว่าเป็นเพราะมี Facebook ที่ทำให้เราทำกันอย่างนี้กัน มันเร็ว และทั่วถึง แต่ผมคิดว่า "พวกเราอาจเป็นแบบมานานแล้วก็ได้" เพียงแต่ว่า Social Network มันมาทำให้เราลงมือทำกันง่ายขึ้น เร็วขึ้น ซึ่งเราคงต้องถามตัวเองนะว่ามันเป็นอย่างไร อาจจะเหมือนกับที่ว่า "เด็กตีกันก็ปิดโรงเรียนไป" ทั้งที่เรายังไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่าโรงเรียนไม่ได้เป็นสาเหตุที่เด็กตีกัน

 ที่ Rwanda มีปัจจัยเรื่องของเผ่าพันธ์ร่วมด้วย ประเทศเราไม่มีเผ่าที่แยกกันชัดเจนแบบเขา แต่เหมือนกับว่าเรากำลังจะสร้างมันขึ้นมา ซึ่งผมก็หวังว่ามันคงไม่ซ้ำรอยกับ Rwanda หากมันจะซ้ำรอยก็ขอให้มันจบในรุ่นของเราเถิดอย่าได้ส่งต่อไปให้ลูกหลานเราเลย พวกเขาไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรด้วย