กลอนอาจารย์เหมือนวิถีชีวิตคนไข้ชลัญเลยค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์อ่านแล้วทำให้นึกเพลงจอห์นนี่ที่รักของ พี่บุษบา อธิษฐานเลยค่ะ เฮ้อหาจอห์นนี่คนใหม่ไปเรื่อยๆแล้วจอห์นนี่คนเก่าเล่าน้อยใจแย่เลยเออหนอเธอที่รักทำไปด๊ายยยยยย
นมัสการพระอาจารย์ครับ
กราบขอบพระคุณที่แวะมาเยี่ยมนะครับ
เรียนคุณหนูรีครับ
ขอบคุณที่แวะมาเยือนนะครับ
เรียนคุณชลัญธรครับ
ยินดีที่ความคิดมาบรรจบกันแบบบังเอิญ
เรียน อ. ขจิตครับ
เรียนคุณหมูครับ
ใช่เลยครับ มาจากเพลงนั่น
เห็นว่ามีสาระดีเลยนำมาเขียนไว้
เรียนคุณครับ
ขอบคุณที่แวะมาเยื่อน
ขอบคุณครับคุณปริม
เรียนครูสุภาภรณ์ครับ
ขอบคุณที่แวะมาเยือน
แม้ไม่รู้จักจอห์นนี่ คนนั้น ฉันก็ว่า แกใจดี ส่งสายตา ไปยังสตรีคนนัน แหม!!! มันสุดจะซึ้ง ยิ่งอ่านกลอนที่บอกกล่าวเล่ามา สงสัยว่าหนุ่มจอห์นนี่ แกเป็นใคร อยู่ที่ไหน ผมละตามไม่ค่อยทัน ท่านโสภณ ครับ 555
เรียนอ.ขจิตครับ
ผมสอน 15 คาบครับ
งานยุ่งนิดหน่อย
งานวิจัยไม่ค่อยก้าวครับ
เรียนคุณชัดครับ
เรียนคุณมะเดื่อครับ
ไม่ใช่นักกลอนธรรมดาแล้วนะครับ
ฝีมือดีทีเดียว