โตนี่ - ฟาง. GotoKnow.
* หลังจากได้จัดรถรับ-ส่งทหารนย.อม.ไปกลับระหว่างสัตหีบและพัทยาแล้ว ผมเริ่มได้ใจครับกำลังคิดว่า เอ๊ะ ! ถ้าจะพาไปทัวร์ที่กทม.สักวันจะทำได้ไหมน๊ะ ?มีความสามารถหรือเปล่า?คิดเฉยๆคงไม่ได้อะไรจึงลองเขียนตารางการพาทัวร์..เขียนอยู่หลายครั้งจนได้ข้อยุติ..แล้วจึงเริ่มดำเนินการเป็นครั้งแรก. โดยให้พันจ่ากองร้อยเป็นผู้หาลูกค้าให้..
๖.ผมพาทหารนย.อม.ไปทัวร์. One day Tour.
ผ่านไปสองวันมีคนมาเซ็นต์ชื่อ..แจ้งความประสงค์จะไปทัวร์ด้วยจนเต็มอัตรา ที่จริงผมต้องขายได้อีก ๑ ที่. แต่ท่านเข้าใจการทำธุรกิจไหมครับ ?.ผมให้พันจ่ากองร้อยไปฟรี ๑ ที่โดยมิได้บอกใคร..ผมจึงไปเช่ารถตู้หนึ่งคัน เพื่อพาบรรดาทหารนย.อม.ที่มาฝึกร่วมไปทัวร์ที่กทม.แบบเช้าไป - เย็นกลับ. ก็ข้าราชการในหน่วยที่ผมใช้รถตู้ของเขาประจำนั่นแหละ ! ผมวางแผนว่าจะออกเดินทางกี่โมง ? มีอะไรให้ลูกทัวร์กินบ้าง ระหว่างเดินทาง. ช่วงพักเที่ยง และมื้อเย็น. คิดเถอะครับ สมองก็จะสั่งการไปเอง. ผมไม่ลืมที่จะคิดเรื่องค่าใช้จ่ายต่างๆเช่น ค่าเช่ารถ , ค่าอาหารสามมื้อ , ค่าผ่านประตูตามที่ต่างๆ ที่เราต้องไปเดินชม. รวมไปถึงค่ารถและค่าเรืออีกด้วย ถ้าเก็บเงินจากลูกค้าคนละเท่านี้จะกำไรเท่านี้..
ใครจะไปทัวร์กทม.มาลงชื่อ. - Please sign up for 1 day tour.
พอหักลบกลบหนี้แล้วท่านอาจจะไม่เชื่อผมก็ได้ ไม่ว่ากัน..หักแล้วผมกำไรเที่ยวละประมาณห้าพันบาท.พ.ศ.นั้นเงินขนาดนี้ถือว่ามากพอสมควรที่ผมทำได้ใน ๑ วัน.แต่น่าเสีย ดายมากครับ. ในการฝึกร่วมผสมหนึ่งครั้ง ผมสามารถพา ทหารนย.อม.เหล่านี้ ไปทัวร์กรุงเทพฯบ้าง เมืองกาญจนบุรีบ้าง ไปดูการทำพลอยที่จันทบุรีบ้าง ได้ครั้งเดียวเท่านั้น. สาเหตุง่ายๆก็คือเวลาที่ทหารหาญพวกนี้รู้จักพัทยาแล้วล่ะก็ ! พี่แกไม่ยอมไปเที่ยวที่ไหนอีกเลย จนกระทั่งฝึกเสร็จ..พอมีคนมาจองทัวร์ได้ตามที่กำหนดไว้. อย่างน้อย ๗ คน จึงจะไม่ขาดทุน. แต่กำไรน้อยหน่อย. จุดแรกจะออกจากกองร้อยเวลา ๐๕๐๐ น. แล้วมารับกลุ่มที่ไปเที่ยวพัทยาเมื่อคืน..ที่ร้านพิซซ่าฮัท. - Pizza Hut.
ร้านแรกอยู่ที่ปากซอยไปรษณีย์. - ถนนชายทะเล พัทยา.
สมัยนั้นยังมีอยู่แห่งเดียว ปากซอยไปรษณีย์. ผมมักจะรอเกินเวลาไปสิบนาที..ใครไม่มาขึ้นรถถือว่าสละสิทธิ์..แถมยังไม่เคยมีใครมาขอเงินคืนเลยสักครั้ง.ผิดนัดเองนี่นา.ผมเสริฟ อาหารเช้าเบาๆบนรถ แต่ไม่ใช่นุ่นหรือสำลี. มีซา ลาเปา ขนมจีบ นมกล่อง ตามด้วยลูกอมฮอลล์ รับของแล้วบางคนหลับต่อเพราะยังเมาค้างอยู่ รถแล่นมาตามทางด่วนแล้วมาหมดระยะทางจุดแรกที่ภูเขาทอง ไปออกกำลังขากันหน่อย. พวกที่เมาค้างหลายคนบ่นไปเดินไป พอไปถึงด้านบนกลับเงียบกริบแถมยังบ่นอีกว่า..วิวสวย.. เอ๊ะ บ่นหรือชมว๊ะ ? เดิมชมวิวด้านนอกบ้าง ถ่ายรูปกันบ้าง บางคนเดินเคาะระฆัง.แต่ผู้เขียนไม่ได้ถามว่า “ยูอธิษฐานว่ากระไรรึ ? “ บางคนใจบุญนำเงินหยอดไปตามตู้รับบริจาค..
สถานที่แรกของการทัวร์. - ลูกทัวร์ต้องเดินขึ้นภูเขาทอง.
บางคนหยอดเงินไปก็แอบหวังไปด้วยว่า..เผื่อจะได้กลับมาเมืองไทยกับเขาอีกสักครั้ง..ผมนึกถึงตอนอยู่ที่ค่ายทหารเรือเกรทเลค คนไทยที่นั่นบอกว่า..ถ้าอยากกลับมาอีก..ให้โยนเงินไว้ตามที่ต่างๆที่เราไปเที่ยว. ในสระน้ำหรือ ตามอาคารต่างๆ.แม้จะเป็นเหรียญเซ็นต์ผมก็โยนไปหลายเหรียญเพราะไปเที่ยวมาหลายแห่งเหมือนกัน ใครไปเที่ยวตามที่ต่างๆและยังไม่เคยโยนเหรียญไว้ หรือไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่น๊ะครับเพราะผมได้กลับไปที่นั่นอีกถึงสองครั้งสองครา..แม้จะเป็นคนละรัฐก็ตาม. มีทหารนย.อม.เด็กๆหลายคน ดันมาพบรักกับผู้หญิงไทย ที่มาขายบริการอยู่ที่นี่.และพี่แกยืนยันว่าจะไม่กลับไปโอกินาวาอีก บางคนบอกว่าพอฝึกเสร็จจะกลับมาพักที่นี่อีก เออ..หลายคนหลายความคิดครับ.
ทหารเรือไทยไปศึกษาที่ค่ายทหารเรือเกรทเลค. - ออกมาเที่ยวที่ชิคาโก. ปี ๒๕๑๖
ส่วนใหญ่ก็มักจะพูดกันตอนเมาเสมอ.ผมไม่อยากจะตำหนิใคร ? เคยมีระดับข้าราชการเสียด้วยน๊ะ ผมพาไปดื่ม-กินแถวย่านสัตหีบ เออ..พี่หมวดแกมาหลงชอบเอาสาวที่มีสามีแล้ว สาวเสริฟที่ร้านอาหาร หน้าค่ายนี่เอง. ผมเห็นมีคนนี้คนเดียวเท่านั้น ! ที่พูดจริงทำจริง..เพราะอยู่ดีดีพี่แกกลับมาพักที่สัตหีบ เดือดร้อนผมสิครับที่ต้องหาที่พักนอกค่ายให้..พี่แกพักอยู่หลายวัน ขณะนั้นผมอาศัยบ้านหลวงอยู่ จึงไม่สามารถนำเขามาพักได้. เขามาพักประมาณสิบวันและต้องผิดหวังกลับไป เพราะสาวคนนั้นขอกินข้าวไทย ดีกว่าที่จะต้องไปกิน ขนมปัง.ที่ฮาวาย. นี่ถ้าหล่อนเป็นผู้หญิงอีกประเภทหนึ่งล่ะก็..ผมอยากบอกว่าส้มหล่น สิครับ อยู่ดีดีมีอเมริกันชนมาขอแต่งงานแถมตั้งใจพากลับไปอยู่ที่ฮาวายเสียด้วยสิ..
นั่งเรือข้ามฟากที่ท่าเรือแม่เผือก. - ไปที่วัดอรุณราชวราราม.
พอออกจากภูเขาทอง..ผมพาไปเที่ยวต่อที่วัดอรุณฯ ผมพาลูกทัวร์นั่งเรือข้ามฟากแล้วก็พากันเดินชมสถานที่ในวัดอรุณฯ โดยไม่ลืมที่จะถ่ายรูปเก็บไว้เพื่ออวดทหารนย.อม.ชุดต่อไป. หาลูกค้าไปในตัวครับ. ผมพาลูกทัวร์ข้ามกลับไปที่ท่าเรือแม่เผือกอีกครั้ง เพราะยังพอมีเวลาก่อนมื้อเที่ยง ผมพาไปต่อที่วัดโพธิ์..เพื่อชมพระนอนไปเรื่อยๆจนได้เวลาอาหารเที่ยง ตามสัญญาที่ให้ไว้กับลูกทัวร์ผมพามานั่งกินผัดไทยและหอยทอด ที่ร้านเก่าๆริมท่าเรือนั่นเอง ! ลูกทัวร์ผิวดำของผมชอบรสของหอยทอดจึงสั่งต่ออีกจาน..ผมมิได้ปฏิเสธเพราะดีใจที่มีคนชอบ แถมยังเผื่อค่าอาหารไว้แล้วด้วย ต่อให้กินคนละสองจานก็ยังเหลือกำไรครับ อย่าห่วง - ด๊อนท์วอรี่ - Don’t worry ! ตามด้วยโค๊กและน้ำแข็งสั่งมาเลย..เต็มที่ครับ..อิ่มแล้วผมวางแผนลงเรือชมวิว. - Sight seeing.