7 กันยายน 2549 เป็นวันบุญข้าวสาก หลังเตรียมอาหารเช้าให้หลานแล้ว ยายกลับบ้านตาตั้งแต่เช้าตรู่ เพื่อกลับไปร่วมทำบุญตามประเพณีอีสาน เสร็จตอนบ่ายยายก็กลับมา เทวดาเลิกเรียนกลับถึงบ้าน รีบเปิดประตูหลังบ้านไปที่ห้องครัวซึ่งยายกำลังทำกับข้าวอยู่
“วันศุกร์นอนบ้านตา วันศุกร์นอนบ้านตา ยายสัญญา” เทวดาพูดกับยาย พร้อมกับยื่นนิ้วก้อยออกไปเกี่ยวนิ้วก้อยยาย.....เวลาพี่ซุงบ๊วยตกลงสงบศึกกับเทวดามักจะใช้นิ้วก้อยเกี่ยวกันบ่อย ๆ เทวดาก็เลยเลียนแบบ
“เช้าวันเสาร์ ฟังวิทยุธานินทร์บ้านตา” เทวดาบอกวัตถุประสงค์ที่ต้องการไปนอนบ้านตา วันศุกร์ 8 กันยายน 2549 ก่อนไปโรงเรียน ดิฉันถามเทวดาว่า “จิงเซงสอบวันไหน” “วันที่ 25 27 29 กันยายน ครับ” เทวดาตอบได้ถูกต้อง ลองถามอีก ก็ยังตอบเหมือนเดิม สักพักก็...
“ปิดเทอมตุลาคม ฟังวิทยุตอนเช้า” เทวดาจับแขนแม่ สบตาแม่
“ครับ แต่จิงเซงต้องไปฟังที่บ้านคุณตา และต้องเป็นเด็กดี ตั้งใจทำข้อสอบด้วย ” ดิฉันพูดเสริม
ตอนเย็นหลังเลิกเรียน พอเข้าบ้านเทวดาก็รีบรุดไปครัวหลังบ้าน “ยายเตรียมของ ยายเตรียมของ” เทวดากำชับยายให้เตรียมตัวกลับบ้านตา
ระหว่างนั่งรถกลับบ้านคุณตา ดิฉันถามว่า จิงเซงสอบวันไหนนะ
“สอบวันที่ 2 3 4 ตุลาคม ครับ” เทวดาตอบ ดิฉันจึงถามพี่ซุงบ๊วยว่าเขาเปลี่ยนวันสอบหรือ พี่ซุงบ๊วยบอกว่า นุ้ยหนุ่ย บอกว่าเลื่อนวันสอบเป็น 2 3 4 ตุลาคม
เทวดาเริ่มสื่อสารได้ความและเชื่อถือได้บ้างแล้ว
อ่านแล้วมองเห็นถึงบรรยากาศแห่งความรัก ความเอาใจใส่ การดูแลซึ่งกันและกัน..ขอให้มีความสุขกับสิ่งที่ทำอยู่...และอดทนนะคะ