ชีวิตของคนเรามักจะดำเนินไป ตามบทบาทภาระหน้าที่ของแต่ละบุคคล แต่ละบุคคลถ้าได้ทำงานตามหน้าที่ ความรับผิดชอบของแต่ละบุคคล จะทำให้งานนั้นออกมาเป็นที่หน้าพอใจและสมบูรณ์แบบ ก็อยากจะให้เป็นเช่นนั้น และการทำงาน หรือการดำเนินชีวิตก็จะพบเรื่องราวทั้งทางที่สร้างสรรค์ และไม่สร้างสรรค์จะขึ้นอยู่กับว่าแต่จะบุคคล จะจัดการและมีแนวทางออกแต่ละเรื่องได้อย่างไร
ถึงว่าตัวคนเรา เรื่องของจิตของตนเองก็ยังที่ยากที่จะควบคุมได้ และเข้าถึง ฉะนั้นจะต้องหมั่น หรือฝึกการสังเกตเกี่ยวกับใจของตนเอง และในวันนี้ได้สนทนาธรรมกับ พระอาจารย์ไพบูลย์ ฐิตมโน ได้ข้อคิดว่า สิ่งที่พบของการดำเนินชีวิตของคนเรา มักจะต้องเผชิญการใช้ชีวิตและเรียนรู้ที่จะอยู่กับสิ่งที่ชอบและไม่ชอบ เราต้องอยู่กับสองสิ่งนี้ไปตลอดชีวิตของเรา ก็เข้าใจมันอาจจะเป็นเช่นนั้นจริงๆ
สิ่งที่เราไม่ชอบ ที่คนเราเผชิญอยู่ มันจะเเป็นสิ่งกระตุ้นให้เกิดอารมณ์ทางลบ อาทิ หงุดหงิด ไม่พอใจ ไม่ชอบ ไม่ถูกใจ ไม่สบอารมณ์ ไม่สบายใจ รู้สึกโกรธ สิ่งที่ไม่ชอบเหล่านี้หละจะเป็นปัจจัยนำไปสู่ความก้าวร้าว อารมณ์ที่รุนแรง ส่งผลให้บั่นทอนสุขภาพจิตของเราลง
สิ่งที่เราชอบ ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็แล้วแต่ที่เราเกี่ยวข้องด้วย เมื่อชอบก็จะหัวใจพองโต มีความสุข ยิ้มแย้มแจ่มใส สดชื่น อะไรอะไรก็จะดีไปหมด มีความสุขในการดำเนินชีวิต การทำงานและการจะทำอะไรสักอย่างมักจะออกมาค่อนข้างสมบูรณ์และเป็นสิ่งที่เราพึงพอใจ มองปัญหาทุกอย่างอย่างราบเรียบและจัดการได้
ฉะนั้นเมื่อมีสองสิ่งที่เกี่ยวข้องกับชีวิตประจำวันของคนเรา เราจะเผชิญกับสิ่งที่เราไม่ชอบได้อย่างไร อาจจะใช้วิธี การอยู่ที่ภาวะที่รู้ตัวและไม่คิดเรื่อยเปื่อย และเราก็ตามความคิดของเราให้ทันด้วย เมื่อเรื่องราวที่ทำให้จิตใจขุ่นมัว มัวหมองเข้ามารบกวนจิตใจของเรา เราจะต้องเฝ้าสังเกตและฝึกการรีเซ็ตใจของเรา จากนั้นจงเผชิญปัญหาอย่างมั่นใจ จะทำให้สิ่งที่เราที่เผชิญจากความรุนแรงทางจิตใจจะค่อยๆจะลดๆลงได้ ถ้ามองอีกมุมเมื่อมีปัญหาเหล่านี้เราไม่เผชิญใช้การหลีหนี เราจะต้องหลีกหนีไปตลอดชีวิต ฉะนั้นจะต้องเลือกเอาว่าจะเลือกจัดการกับปัญหาแบบไหน
อนงค์ ปะนะทัง
15-06-55
แวะมาทักทายหลังจากห่างหายไปนาน
กลับมาอีกครั้งยังคงมีบันทึกดีๆให้อ่านนะคะ..
สวัสดีค่ะ krugui ขอบคุณมากที่แวะมาทักทาย ยังติดตามความเคลื่อนไหวของชาวโกทูโนอยู่ค่ะ
ขอบคุณค่ะท่าน ขจิต ฝอยทอง