น้อง ๆ ได้เปิดใจพูดคุยกัน และได้สรุปประเด็นไว้ดังนี้
- ขาดการเชื่อมโยงระหว่างผู้บริหารและการจัดการ (เป็นประเด็นแรกที่เปิด)
- บรรยากาศเปลี่ยนไป
- เมื่อก่อนคุยได้ทุกเรื่อง เดี๋ยวนี้วิกฤต เราต้องเปิดใจคุยกันให้มากขึ้น แม้ความจริงจะเจ็บปวด แต่เราต้องฟัง แล้วคุยกันให้จบ (ประเด็นนี้ลึกซึ้ง)
หัวหน้าภาควิชาวิทยาศาสตร์เภสัชกรรม ได้เล่าเกี่ยวกับการดำเนินการของภาควิชาฯ
- ภาควิชาได้มีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ของผู้เกษียณ โดยจัดทำเป็นกลุ่มเล็ก ๆ ให้แต่ละหน่วยดำเนินการตามบริบทของตัวเอง เช่น ภาควิชาฯ ดำเนินการ ลปรร. ในประเด็นต่าง ๆ เช่น
- เรียนรู้จากผู้เกษียณ โดยให้เล่าเกี่ยวกับธรรมเนียมปฏิบัติ การแบ่งภาระงาน และเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงไป จะทำอย่างไร ได้แนวทาง แล้วให้บันทึกไว้จะได้เรียนรู้ร่วมกัน
- การจัดการกลุ่มต่าง ๆ ที่ปฏิบัติงงานด้านห้อง lab
- การจัดการของภาควิชา(เดิม) เช่น ภาคเภสัชเวท ภาคเคมี ภาคเทคโน แต่ละภาคก็จะคุยตามบริบทอาจารย์ผู้รับผิดชอบ เช่น การวางแผนการทำงาน การโอนงาน การสืบทอดทายาทในกระบวนวิชา การ Train วิธีการต่าง ๆ ฯลฯ
นอกจากนี้ หัวหน้าภาคฯ ได้ให้ข้อคิดว่า คณะเป็นของเราทุกคน คณะแย่เราแย่ ทำหน้าที่ของเราให้ดี ทุกคนตั้งใจ แต่ขาดโอกาส ขาดเวที อย่างไรก็ตามให้คิดว่า ทำแล้วได้อะไร ผู้บริหารต้องเข้าใจ
เทคนิคการเรียนการสอน เป็นอะไรที่ละเอีัยดอ่อน ให้มองภาพรวม ต้องให้ Balance กัน
การทำงานคือการปฏิบัติธรรม
ใช้กฎไตรลักษณ์ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
การเปิดใจจะทำได้คือ การมีปัญาร่วม การสร้างความเข้าใจร่วมกัน มองประเด็นให้ชัดเจน วิกฤตด้านไหน หรือ ต้องทำอย่างไร หาวิธีการแนวทางร่วมกัน ด้วยการพูดคุย สรุปประเด็น----> ยอมรับ -----> นำไปปฏิบัติ
ทุกคนมีคุณค่าในตัวของตัวเอง เราเกิดมาเพื่อเรียนรู้ และต้องเรียนรู้จากประสบการณ์ที่เกิดขึ้นจริง เราจึงต้องพัฒนา และหาจุดร่วม พร้อมทั้งขยายออกไป เป็นเป้าหมายส่วนรวม ให้ดูกลยุทธ์ : วิธีการ: เข้าใจ
สำหรับประเด็นของท่านอื่นจะได้เล่าในบันทึกต่อไปนะคะ
โปรดติดตาม
ไม่มีความเห็น