ค่ายอาสาที่ปางมะผ้า


ทางมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ได้ให้พวกเราได้เขียนโครงการเพื่อพัฒนาโรงเรียนในถิ่นทุรกันดาร ก็มีเพื่อน ๆ ได้เสนอ รร.บ้านผามอน ซึ่งก็เป็นโรงเรียนบนดอยที่จังหวัดแม่ฮ่องสอน ในอำเภอปางมะผ้า ซึ่งเป็นนักเรียนเป็นชาวเผ่ามูเซอ มีนักเรียน 69 คน มีครู 2 คน และ ผอ. 1 ท่าน อยู่ห่างจากตัวปางมะผ้าเพียง 30 นาที แต่ทางขึ้นไปนี่เสียวมากครับ ต้องใช้ความชำนาญเป็นพิเศษ บางช่วงบางตอนอาจชันถึง 50 องศาเลยทีเดียว ในหมู่บ้านไม่มีไฟฟ้าเข้าถึง ยังต้องใช้โซลาเซลล์ สภาพโรงเรียนอยู่ในสภาพทรุดโทรม เก่า รั้วของโรงเรียนเป็นไม้เก่า ๆ  มีอาคารเรียนสองหลัง ห้องน้ำ ทุกอย่างอยู่ในสภาพที่ไม่พร้อมใช้งานได้เลย แต่เด็ก ๆ ก้อต้องเรียน อุปกรณ์การเรียนของเด็ก ๆ ขาดแคลนมาก

จึงได้มาร่วมกันพัฒนา ได้แก่ การมอบหนังสือ อุปกรณ์การเรียนการสอนให้เด็ก ๆ การทาสีอาคารเรียน จัดบอร์ดให้ใหม่ รวมทั้งการทำอาหารเลี้ยงเด็ก ๆ ด้วยครับ (มีครัวทำอาหารได้เก่งมาก อร่อยทุกมื้อเลยครับ) แต่สิ่งที่สำคัญคือ ตอนนั้นเกิดไฟป่าขึ้นมา ทำให้ไม่มีน้ำครับ ทำให้ต้องมีการขนน้ำจากที่อื่น ใ่ส่รถมา และช่วยกันยกน้ำเป็นถัง ๆ มาให้พวกเราอาบกันครับ

ครึ่งทางแล้วครับ

 

นักเรียนเคารพธงชาติก่อนกลับบ้าน

ร่วมกันจัดบอร์ดภายในห้องคอมพิวเตอร์ ซึ่งมีอยู่ 1 ตัว

ยกน้ำเพื่อใช้ในการอาบครับ

ผสมปูนเพื่อให้ก่ออิฐบล็อก เพื่อจะทำอ่างล้างหน้าในอนาคตครับ

 

ทาสีป้ายและอาคารเรียนครับ

 

จัดสื่อในห้องสมุดครับ

 

การแสดงของน้อง ๆ ครับ

 

ถ่ายรูปก่อนกลับครับ

นี่ผมเองครับ ผมรู้สึกว่าดีใจมากที่ได้มาค่ายอาสาครั้งนี้ แม้บางอย่างอาจจะต้องปรับตัวและมีบางอย่างที่อาจไม่ประทับใจ แต่ มันก็เป็นอีกก้าวของการเรียนรู้ ที่ดี ได้ประสบการณ์ การทำประโยชน์เพื่อผู้อื่น การอยู่ร่วมกัน เป็นต้น ผมรู้สึกดีครับ

 

 

 

คำสำคัญ (Tags): #ปางมะผ้า
หมายเลขบันทึก: 490011เขียนเมื่อ 4 มิถุนายน 2012 09:22 น. ()แก้ไขเมื่อ 9 มิถุนายน 2012 23:34 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

ทำให้นึกถึงสมัยตอนเป็นเด็กๆ เวลามีกิจกรรมแบบนี้ ทำให้ เราได้ออกมาแสดง ให้ผู้ใหญ่ดู แต่เจ็บใจตรงชลัญไม่เคยได้แสดง เป็นผู้หญิง เลย เซ็ง

แต่งหญิงแล้วดูตลก แต่ชายเนียนกว่าน่ะอาจารย์ บุคลิก ออกแนวห้าวมาแต่เด็ก โตขึ้นมามีคนเข้าใจผิดคิดว่าเป็นทอม เยอะเลย ยิ่งสมัยมัธยมนะ เราก็ว่าเราออกจะงามทำไมไม่ได้เป็น รีดเดอร์กะเขา นั่งเทียนพรรษาก็ไม่เคย ให้เราไปแต่งชุด ชุดรณรงค์เลิกเหล้าบุหรี่แต่ชุดบ้าๆ บอๆ เฉย เคยถามอาจารย์ บอกหน้าตาผ่าน แต่บ้าๆ แบบนั้นไม่มีใครกล้าทำถ้าไม่ใช่เธอ 555555555555555

สุดยอดครับ สุดยอดจริงๆ..

ขอบคุณนะครับที่ได้ไปพัฒนาในชนบท เคยอยู่ที่นั่นนานมาแล้ว ประทับใจในความมีน้ำใจของทุกคน ขอเป็นกำลังใจพัฒนาต่อไปนะคับ

กลับมาเยือนบันทึกอีกครา ;)...

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท