* - * ที่ปลายฟ้า * - *


ปลายฟ้า
บางคนนั่งสงสัย ว่าทำไมวันนี้ถึงเป็นอย่างนั้น กลับอีกหลายคนที่เดินไปตามทาง อย่างไม่ได้คิดหรือสงสัยอะไร อยู่อย่างสบายใจแตกต่างจากการอยู่อย่างคิดมาก แต่ผลลัพธ์ที่ได้ มันก็ไม่เหมือนกัน...เช่นกัน ทำไมต้อง "ที่ปลายฟ้า" เพราะบางคนบอกว่า ที่นั่นละนะ ที่เราจะได้พบกัน ทำไมต้อง "ที่ปลายฟ้า" ละ เพราะบางคนบอกว่า ที่นั่นนะ เราไม่เคยมองเห็นเลยว่าปลายฟ้าจริง - จริงอยู่ที่ได้ อาจเปรียบได้ว่า มองในสิ่งที่อยู่ไกล เพื่อเป็นแรงผลักดันความเป็นไปของเรา ทำไมต้อง "ที่ปลายฟ้า" อาจเป็นเพราะว่า หลายคนหวังว่าที่ปลายฟ้าเนี๊ยะละนะ ที่เป็นจุดหมายปลายทางสุดท้าย และก่อนที่จะถึง ที่ปลายฟ้าที่แสนใกล้นั่น วันนี้ขอเริ่มต้นใหม่ กับท้องฟ้า ณ เบื้องหน้าตรงนี้ก่อนเลยแล้วกัน "สารภาพ" มีเพื่อนผู้น่ารักคนหนึ่ง แนะนำว่าเข้ามาที่ gotoknow.org สิ ที่นี้มีอะไรให้อ่าน ให้เรียนรู้ ครั้งแรกที่เข้ามา ทำให้เกิดความรู้สึกแปลกใจไม่ใช่น้อย เอ..เพื่อนฉันคนนี้ เขามีอะไรในตัวมากมายขนาดนี้เลยนะ เห็นแล้วรู้สึกละอายแก่ใจ ว่าเราเองทำไมดูเหมือนทุกวันนี้สร้างรอยหยักในสมองได้วันละน้อย หรือบางทีแทบจะลบรอยหยักที่มีอยู่ไปเสียด้วยซ้ำ หลังจากอ่านมาอ่านไปหลายวัน หลายเวลา คลิ๊กไปที่ลงทะเบียนก็หลายครั้ง แต่ไม่ยอมกรอก ไม่ยอมสมัคร คงเพราะยังตอบตัวเองไม่ได้ ว่าเราจะเขียน หรือจะมาละเลงอะไรลงใน gotoknow.org แห่งนี้ เพราะเท่าที่ตามอ่าน จาก ลิงค์ของเพื่อนไป เห็นแต่ผู้คนมากมายที่เขาเขียนเรื่องราวที่มีสาระเต็มที่ เลยถามตัวเองต่อไป ว่าแล้วฉันละ ฉันจะเขียนอะไร สมองอันน้อยนิดตอนนี้ จะเขียนอะไรออกมาให้เป็นความรู้ หรือ ออกมาในลักษณะ km เหมือนคนอื่น ๆ เขาได้ แต่...เอาหวะ เอาหวา ไม่ต้องเหมือนใคร และอาจไม่มีใครเหมือน เรื่องราวของการเรียนรู้ไม่ได้จำกัดอยู่แค่เพียงว่า มันสังกัดอยู่ในรายวิชา หรือ สาขาใด ชีวิตของคนเกิดการเรียนรู้ได้ตลอดเวลา ทั้งในทางวิชาการและความเป็นจริง แต่เราเองนั่นแล ที่จะเลือกนำมาเป็นรากฐานของการปฏิบัติ หรือ เรียกง่าย ๆ ว่าเป็นความรู้แห่งตนอย่างไร คิดได้เยี่ยงนั้น จึงกล้ากรอกข้อความ ลงทะเบียน และพยายามหาเรื่องที่จะบันทึกลงในเส้นทางแห่งนี้ เอาเป็นว่าเริ่มต้นที่ตรงจุดจบว่า วันนึง "ปลายฟ้า" ที่เราเอ่ยไว้ ยังงัยเราก็คงจะไปถึง แต่ก่อนที่จะถึงจุดสุดท้ายแห่งนั้น เรามานับถอยหลัง และบันทึกทุกอย่างที่เราเป็น เรามี ดีกว่า.... ขอบใจนะเพื่อนนะ
คำสำคัญ (Tags): #บันทึกครั้งแรก
หมายเลขบันทึก: 48976เขียนเมื่อ 8 กันยายน 2006 10:01 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 15:50 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)
ยินดีต้อนรับสู่ครอบครัว gotoknow จ้ะ ...แวะมาทักทายสมาชิกใหม่ ^_^

...ปลายฟ้า..แค่หลับตาลงคงพบกัน....

แวะมาทักทายสมาชิกใหม่ด้วยครับ ขอให้มีความสุขกับบ้านหลังใหญ่หลังนี้นะครับ

แวะมาทักทายสมาชิกใหม่นะคะ

ทุกๆ คนมีความถนัดเฉพาะด้าน มีความรู้เฉพาะตนอยู่ค่ะ เพียงแต่อย่ามองแต่ ที่ปลายฟ้า มองลงมาค้นหา ที่ตนเอง ด้วยนะคะ แล้วจะพบว่าแหล่งความรู้มากมาย สะสมอยู่ในตัวตนเรามาตลอดค่ะ

(ป.ล. พิมพ์ขึ้นบรรทัดใหม่ หรือเว้นวรรค ให้อ่านง่ายๆ จะทำให้อ่านอร่อยขึ้นนะคะ)

^___^

หวัดดีน้องเปิ้ล คิดถึงนะจ๊ะ ตอนนี้ทำอะไรอยู่ ขอบคุณ ข้อเขียนของเปิ้ลที่ทำให้เราดีขึ้นนะ ปลายฟ้า ...นั่นสิเราจะมีโอกาสได้เห็นมันไม๊ พี่เฟิร์นจ้า
     ที่ปลายฟ้า ผมชอบมองไปนะ แต่ไม่ชอบถ่ายรูปไว้ เพราะเหมือนทำให้ฟ้าไร้อิสระ ปล่อยให้เขาอยู่ของเขาไปเราได้แต่มองก็พอแล้ว ประมาณว่าใครชอบถ่ายรูปปลายฟ้า ก้อนเมฆ ผมว่าเขาชอบการจับกด เลยไม่ตรงจริตนัก ในใจเลยชอบให้ฟ้าอิสระอยู่ที่ปลายต่อไปคู่โลก เราแค่มอง...ก็เพียงพอแล้ว
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท